Η 15η Μαρτίου έχει καθιερωθεί από το 1997 ως η Παγκόσμια Ημέρα Κατά της Αστυνομικής Βαρβαρότητας, μετά από πρωτοβουλία αναρχικών οργανώσεων σε Καναδά και Ελβετία. Αφορμή για την επιλογή της συγκεκριμένης ημέρας θεωρείται ο ξυλοδαρμός δύο παιδιών, 11 και 12 ετών, από Ελβετούς αστυνομικούς.

Ads

Η αφιέρωση της 15ης Μαρτίου στη διαμαρτυρία εναντίον της αστυνομικής βαρβαρότητας αποτέλεσε πρωτοβουλία δύο αναρχικών οργανώσεων, της κολεκτίβας COBP κατά της αστυνομικής βίας στο Μοντρεάλ του Καναδά και της ελβετικής ομάδας «Μαύρη Σημαία». Ενώ αρχικά το 1997 η ημέρα επιλέχθηκε λόγω ευκολίας (έπεφτε Σάββατο), μετά το 2000 συνδέθηκε με το περιστατικό ξυλοδαρμού των δύο παιδιών.

Περισσότερες από 50 οργανώσεις σε 14 χώρες συμμετάσχουν σχεδόν κάθε χρόνο, οργανώνοντας εκδηλώσεις και διαμαρτυρίες. Βέβαια η επιλογή της συγκεκριμένης ημέρας δεν είναι παγκοσμίως αποδεκτή, καθώς στις ΗΠΑ για παράδειγμα η 22α Οκτωβρίου είναι αφιερωμένη στον ίδιο σκοπό από το 1995.

Στόχος της ημέρας αυτής είναι κατά κύριο λόγο η ενίσχυση των δεσμών μεταξύ ομάδων που εργάζονται άμεσα ή έμμεσα εναντίον της αστυνομικής βαρβαρότητας των κρατών σε όλο τον κόσμο. Η αλληλεγγύη για τα θύματα αστυνομικής βίας λαμβάνει ιδιαίτερα οργανωμένη μορφή στον Καναδά, όπου κάθε χρόνο υπάρχει μεγάλη προσέλευση στις διαμαρτυρίες.

Η βαρβαρότητα του κράτους που επιβάλλεται μέσω της αστυνομίας είναι ένα παγκόσμιο φαινόμενο, με κύρια θύματα τους «ανεπιθύμητους» και κατά συνέπεια ανυπεράσπιστους της κοινωνίας: φτωχούς, άστεγους, μετανάστες, περιθωριακούς, έγχρωμους, εργάτες, ιερόδουλες και ακτιβιστές κάθε είδους. Αυτοί σε πολλές περιπτώσεις υφίστανται χωρίς αιτία ξυλοδαρμούς, συλλήψεις, ακόμα και βασανισμό ή θάνατο.

Οι πολιτικές καταστολής που υιοθετούνται πλέον από τις περισσότερες κυβερνήσεις, που επικαλούνται τη διατήρηση της τάξης και της κοινωνικής ειρήνης, φτάνουν σε φασιστικά επίπεδα. Η Ελλάδα δεν αποτελεί εξαίρεση, όπως αποδεικνύουν αμέτρητα περιστατικά αστυνομικής βαρβαρότητας που έχουν έρθει στο φως μόνο τα τελευταία χρόνια, με δραματικό αποκορύφωμα τη δολοφονία του 15χρονου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου και την κοινωνική εξέγερση που ακολούθησε.