Τα 56 του χρόνια συμπληρώνει σήμερα ο Μορντεχάι Βανούνου, πρώην τεχνικός στις πυρηνικές εγκαταστάσεις Ντιμόνα του Ισραήλ. Το 1986, ο Βανούνου, εκφράζοντας την αντίθεση του στα όπλα μαζικής καταστροφής, αποκάλυψε στον βρετανικό Τύπο λεπτομέρειες του πυρηνικού προγράμματος της χώρας του.

Μόλις διέρρευσαν οι πληροφορίες, το Ισραήλ αποφάσισε να συλλάβει τον Βανούνου αλλά δεν ήθελε αυτό να γίνει στη Βρετανία, για να μην χαλάσουν οι σχέσεις των δύο χωρών. Έτσι, η πράκτορας της Μοσάντ Cheryl Bentov, η οποία παρίστανε μία Αμερικανίδα τουρίστρια, τον προσέγγισε και τον έπεισε να ταξιδέψουν στη Ρώμη. Όταν έφτασαν εκεί, πράκτορες της Μοσάντ τον νάρκωσαν και τον μετέφεραν στο Ισραήλ.

Η δίκη έγινε κεκλεισμένων των θυρών και ο Βανούνου καταδικάστηκε για κατασκοπεία. Κάθε επαφή με τα ΜΜΕ του είχε απαγορευθεί αλλά ο ίδιος κατάφερε να δώσει πληροφορίες στους δημοσιογράφους γράφοντας ότι μπορούσε στην παλάμη του, την οποία κολλούσε στο τζάμι του αυτοκινήτου κατά τη μεταφορά του στο δικαστήριο από τις φυλακές.

Παρέμεινε στη φυλακή για 18 χρόνια, από τα οποία τα 11 τουλάχιστον τα πέρασε στην απομόνωση. Αποφυλακίστηκε το 2004 και έκτοτε, τουλάχιστον 21 φορές, έχουν απαγγελθεί κατηγορίες σε βάρος του για παραβίαση των περιοριστικών όρων που του έχουν επιβληθεί. Γενικά, του έχει απαγορευθεί να εγκαταλείψει την ισραηλινή επικράτεια ή να έρθει σε επαφή με ξένους, κυρίως δημοσιογράφους, χωρίς προηγούμενη άδεια από τις αρχές.

Πιο πρόσφατα, τον περασμένο Δεκέμβριο καταδικάστηκε σε τρεις μήνες φυλάκιση ή σε τρίμηνη εργασία για κοινωνικό όφελος στην Δυτική Ιερουσαλήμ επειδή συνάντησε μια Νορβηγή φίλη του. Ο ίδιος είχε ζητήσει να εκτελέσει την κοινωνική εργασία αποκλειστικά στον αραβικό τομέα της Ανατολικής Ιερουσαλήμ, αλλά το αίτημά του είχε απορριφθεί από το Ανώτατο Δικαστήριο του Ισραήλ, που τον έστειλε πίσω στη φυλακή.

Ενώ βρισκόταν στη φυλακή κέρδισε διάφορα διεθνή βραβεία, μεταξύ αυτών το βραβείο «Τζον Λένον» (2004) ενώ το Πανεπιστήμιο Τρόμσο τον ανακήρυξε επίτιμο διδάκτορα το 2001. Επίσης, ο πυρηνικός επιστήμονας Τζόζεφ Ροτμπλάτ τον πρότεινε για Νόμπελ Ειρήνης κάθε χρόνο, από το 1988 ως το 2004. Τέλος, το Διεθνές Γραφείο Ειρήνης (IPB) με έδρα τη Γενεύη, που έχει τιμηθεί με Νόμπελ Ειρήνης (1910), τον εξέλεξε μεταξύ των 8 αντιπροέδρων του.