Στις 20 Απριλίου του 1999, οι δυο οπλισμένοι μαθητές Eric Harris και Dylan Klebold, εισέβαλλαν στο Λύκειο Columbine, στην ομώνυμη πόλη του Κολοράντο των ΗΠΑ, όπου άνοιξαν πυρ και σκότωσαν δώδεκα συμμαθητές τους κι έναν καθηγητή και τραυμάτισαν άλλους 21 μαθητές πριν στρέψουν τα όπλα τους προς τον εαυτό τους και αυτοκτονήσουν. Το μακελειό, το οποίο κατέγραψαν οι κάμερες ασφαλείας του σχολείου, προκάλεσε σοκ στις ΗΠΑ, αφού ήταν το πλέον πολύνεκρο στην ιστορία της χώρας. Μετά το μακελειό στο Columbine άνοιξε εκ νέου ο διάλογος για τον έλεγχο των όπλων στις ΗΠΑ.

«Δεν μπορώ να αντικρίσω κάποιο παιδί, χωρίς να σκέφτομαι τι έγινε…»

Η μητέρα ενός από τους δύο μαθητές – δολοφόνους που διέπραξαν τη σφαγή που έγινε το 1999 στο γυμνάσιο Κολουμπάιν, στο Κολοράντο των ΗΠΑ, «σπάει» τη σιωπή της και δηλώνει πως δεν έχει περάσει μέρα που να μην κοιτάει κάποιο παιδί στο δρόμο και να μη σκέφτεται τον πόνο και τον τρόμο που προκάλεσε ο γιος της.

Η Σούζαν Κλέμπολντ είναι η μητέρα του Ντίλαν Κλέμπολντ, ο οποίος μαζί με τον Έρικ Χάρις εισέβαλαν στο σχολείο τους, στο Κολοράντο, πυροβόλησαν και σκότωσαν 12 συμμαθητές τους και έναν δάσκαλο, τραυμάτισαν άλλους 21 και στη συνέχεια αυτοκτόνησαν. Μέχρι τώρα, κανένα μέλος των δύο οικογενειών δεν είχε κάνει κάποια δήλωση ή σχετικό σχόλιο.

«Για το υπόλοιπο της ζωής μου, θα με στοιχειώνει η φρίκη που προκάλεσε ο Ντύλαν. Ο γιος μου άλλαξε ότι πίστευα, για το Θεό, για την οικογένεια και για την αγάπη», ήταν η πρώτη δήλωση της κας Κλέμποντ.

«Ντυνόμουν για τη δουλειά όταν άκουσα τον Ντύλαν να κατεβαίνει τα σκαλιά και να βγαίνει από την εξώπορτα. Όταν έβγαλα το κεφάλι μου από το παράθυρο και του μίλησα το μόνο που είπε ήταν ένα γεια. Αμέσως κατάλαβα πως κάτι τον απασχολούσε, καθώς μου φάνηκε έξαλλος. Δεν ήξερα πως αυτή η φορά θα ήταν η τελευταία που άκουσα τη φωνή του», είπε για πρωί της μοιραίας μέρας.

Ο Ντύλαν Κλέμπολντ, έκανε ένα βίντεο για να πει αντίο και να ζητήσει συγγνώμη στις οικογένειες των θυμάτων προτού πάνε στο σχολείο για να βάλουν τις βόμβες, τις οποίες εν τέλει απέτυχαν να πυροδοτήσουν.

Η κα Κλέμπορντ υποστηρίζει ότι δεν είχε καμία ιδέα πως ο γιος της συλλογιζόταν να σκοτώσει κάποιον ή να αυτοκτονήσει: «Από τα γραπτά που αφήνει πίσω του, οι ειδικοί σε εγκλήματα ψυχολόγοι έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ήταν καταθλιπτικός και αυτοκαταστροφικός. Δεν είχα καμία υποψία πως στο μυαλό του έδινε μάχη».

«Στην αρχή δεν πίστευα πως ο Ντύλαν είχε συμμετοχή στη σφαγή, μέχρι που άρχισα να τη συνδέω με το δικό του θάνατο. Μόλις είδα τις εφημερίδες και τα περιοδικά, κατάλαβα πως είχε μπει στο σχολείο με την πρόθεση να σκοτώσει. Προκειμένου να καταλάβω και να κατανοήσω αυτή την αποτρόπαια πράξη, άρχισα να διαβάζω και να μαθαίνω όλα όσα θα μπορούσα να μάθω για την αυτοκτονία».

Πέντε χρόνια μετά τις δολοφονίες, το FBI κατέληξε στο συμπέρασμα πως ο Χάρις που ήταν ο «εγκέφαλος» του σχεδίου ήταν κλινικά ψυχοπαθής ενώ ο Ντύλαν καταθλιπτικός. Τα κίνητρα δεν έχουν γίνει ακόμα γνωστά ούτε πως το θα μπορούσαν να αποφευχθούν οι δολοφονίες.

Η σφαγή προκάλεσε έντονες αντιδράσεις σχετικά με τους νόμους ελέγχου των όπλων στις Ηνωμένες Πολιτείες. Πολλή συζήτηση έγινε επίσης για το ρόλο των βίαιων κινηματογραφικών ταινιών και των βίαιων παιχνιδιών ηλεκτρονικών υπολογιστών στην αμερικανική κοινωνία.

Πηγή:The Guardian