Ίχνη από τους παλαιότερους πρωτο-δεινοσαύρους που έχουν ποτέ βρεθεί, ανακαλύφθηκαν στην Πολωνία, τοποθετώντας την εμφάνιση των προγόνων των δεινοσαύρων μέχρι και εννέα εκατ. χρόνια νωρίτερα απ’ ό,τι πίστευαν οι επιστήμονες.

Ads

Οι απολιθωμένες μικροσκοπικές αυτές πατημασιές δείχνουν ότι οι πρόγονοι των κατοπινών τεράστιων βροντόσαυρων και τυραννόσαυρων, είχαν μέγεθος μικρής γάτας, ζύγιζαν ένα έως δύο κιλά και ζούσαν κοντά σε ποτάμια.

Στις συγκεκριμένες πατημασιές, οι οποίες βρέθηκαν στα πολωνικά Όρη του Τίμιου Σταυρού, συμπεριλαμβάνονται πατημασιές ενός από τα σπανιότερα προγονικά είδη δεινοσαύρων, του Προροτοδάχτυλου, που ανήκει στην κατηγορία των λεγόμενων “δεινοσαυρόμορφων”.

Οι επιστήμονες υπολογίζουν ότι οι μικρές αυτές πατημασιές -μήκους δύο έως τεσσάρων εκατοστών- έγιναν πριν από 249 έως 251 εκατ. χρόνια, δηλαδή περίπου πέντε έως εννέα εκατομμύρια χρόνια νωρίτερα από τα προηγούμενα παλαιότερα ίχνη του Προροτοδάχτυλου.

Ads

Τα νέα αυτά στοιχεία, λοιπόν, ενισχύουν μια νέα θεωρία, ότι οι πρώτοι δεινόσαυροι εμφανίστηκαν λίγα μόλις εκατομμύρια χρόνια |(ίσως μόνο δύο) μετά την μεγαλύτερη μαζική εξαφάνιση όλων των εποχών των ειδών του πλανήτη μας κατά την Πέρμια-Τριάσια περίοδο, όπου χάθηκε πάνω από το 90% των έμβιων όντων (για άγνωστους λόγους, πιθανώς εξαιτίας κλιματικής αλλαγής και τεράστιων εκρήξεων ηφαιστείων).

Οι επιστήμονες ως τώρα πίστευαν ότι οι δεινόσαυροι εμφανίστηκαν αρκετά μετά (15 έως 20 εκατ. χρόνια) από την Πέρμια καταστροφή, όταν πια ο πλανήτης είχε γίνει ξανά πιο φιλόξενος για τη ζωή. Όμως τα νέα ευρήματα δείχνουν ότι η εμφάνιση των δεινοσαύρων έγινε πολύ νωρίτερα και μάλιστα, κατά πάσα πιθανότητα, ήταν η Πέρμια μαζική εξαφάνιση ειδών και των αντιπάλων τους, αυτή που άνοιξε το δρόμο για τους δεινόσαυρους.

Οι ερευνητές επίσης ανακάλυψαν πατημασιές λίγο πιο πρόσφατες (πριν από 246 εκατ. χρόνια), οι οποίες είναι οι παλαιότερες που έχουν ποτέ ανακαλυφθεί από δίποδους δεινόσαυρους (του είδους “Σφινγκόπους”).

Η ανακάλυψη και μελέτη των απολιθωμάτων, υπό τον παλαιοντολόγο Στέφεν Μπρουσάτε του Αμερικανικού Μουσείου Φυσικής Ιστορίας της Ν.Υόρκης, σε συνεργασία με παλαιοντολόγους από το πανεπιστήμιο της Βαρσοβίας, παρουσιάστηκε στο περιοδικό βιολογίας “Proceedings B” της βρετανικής Βασιλικής Εταιρίας Επιστημών.