Το περιοδικό ΤΙΜΕ κάνει ένα μικρό φωτογραφικό αφιέρωμα στις προσωπικότητες της Λογοτεχνίας που είχαν …απαγορευμένα πάθη. Ας δούμε μερικούς:

Charles Baudelaire (1821-1867) Αλκοόλ, Όπιο
«Να είσαι πάντα μεθυσμένος… να μεθάς αγωνιστικά. Απλά να μεθάς».

Edgar Allan Poe (1809 – 1849) Αλκοόλ
Σύμφωνα με πολλές μαρτυρίες, ο Poe δεν ήταν αλκοολικός, αλλά ένα άτομο ιδιαίτερα ευπρόσβλητο από αυτό, δηλαδή μεθούσε με πολύ μικρή ποσότητα ενώ κατανάλωνε πολύ πιο συχνά απ’ ότι ήταν καλό για τον εαυτό του.

Louisa May Alcott (1832 – 1888): Μορφίνη/ Όπιο
Η συγγραφέα των Μικρών Κυριών άρχισε τη χρήση μορφίνης για να απαλύνει τις παρενέργειες του τυφοειδούς πυρετού που την προσέβαλε ως νοσοκόμα κατά τον Εμφύλιο πόλεμο των ΗΠΑ.

Ayn Rand (1905 – 1982): Speed/ Δεξεδρίνη
Αν και δεν είναι βέβαιο ότι ήταν κλινικά εξαρτημένο άτομο, για δεκαετίες ήταν γνωστό ότι έκανε καθημερινή χρήση speed και άλλων ψυχοτρόπων ουσιών για δεκαετίες.

William S. Burroughs (1914 – 1997): Ηρωίνη
«Η πρέζα δεν είναι, όπως το αλκοόλ ή η μαριχουάνα, ένα μέσο για να αυξήσεις την απόλαυση από τη ζωή. Η πρέζα δεν είναι απόλαυση. Είναι τρόπος ζωής». Ο Burroughs διέκοψε την χρήση ηρωίνης στη δεκαετία του ’70.

Jack Kerouac (1922 – 1969): Αλκοόλ
«Είμαι καθολικός και δεν μπορώ να αυτοκτονήσω, αλλά σκοπεύω να πιω μέχρι θανάτου». Και έτσι έκανε.

Sir Kingsley Amis (1922 – 1995): Αλκοόλ
Ένας από τους πλέον αναγνωρισμένους κωμικούς συγγραφείς του 20ου αι. «Μερικές φορές συνειδητοποιώ ότι έχω τη φήμη ενός από τους μεγάλους πότες, αν όχι τους μεγάλους μέθυσους, της εποχής μας»

Jack London (1876 – 1916): Αλκοόλ
«Δεν υπήρξε ώρα, όλες τις φορές που ξυπνούσα, που να μην ήθελα να πιω ένα ποτό».

Edna St. Vincent Millay (1892 – 1950): Αλκοόλ
Η πρώτη γυναίκα που έλαβε το βραβείο Πούλιτζερ για την ποίηση, μποέμισα παγκόσμιου επιπέδου με καταστροφικό πάθος για το αλκοόλ. Βρέθηκε νεκρή στη βάση της σκάλας του σπιτιού της, χωρίς να διαπιστωθεί ποτέ το πως ακριβώς.

Sinclair Lewis (1885-1951): Αλκοόλ
Ο βραβευμένος με Νόμπελ Λογοτεχνίας Lewis ήταν μέγιστος και τραγικός πότης που κατάφερε να φτάσει μέχρι τα 66 του χρόνια.

Ernest Hemingway (1899 – 1961): Αλκοόλ
Διάσημος για το πείραγμα που έριχνε στους φίλους του που προσπαθούσαν να κόψουν το αλκοόλ, ο Hemingway βυθιζόταν όλο και περισσότερο στο ποτό με το πέρασμα του χρόνου.

Hunter S. Thompson (1937 – 2005): Τα πάντα
«Δεν θα συνιστούσα σε κανέναν το σεξ, τα ναρκωτικά ή την τρέλα, αλλά για μένα λειτουργούσαν πάντα».

Anne Sexton (1928 – 1974): Αλκοόλ, ναρκωτικά
Η νικήτρια του Πούλιτζερ του 1967 για την ποίησή της, η Sexton πάλεψε με την κατάθλιψη και την κατάχρηση ουσιών ολόκληρη τη ζωή της. Αυτοκτόνησε σε ηλικία 45 ετών.

Dylan Thomas (1914 – 1953):Αλκοόλ
«Do not go gentle into that good night, / Old age should burn and rave at close of day; / Rage, rage against the dying of the light»

Jean Cocteau (1889 – 1963): Όπιο
«Το κάπνισμα οπίου είναι σαν να βγαίνεις από το τρένο ενώ αυτό κινείται».

Charles Bukowski (1920 – 1994): Αλκοόλ
«Το να πίνεις είναι συναισθηματικό ζήτημα. Έχω την αίσθηση ότι το να πίνεις είναι μια μορφή αυτοκτονίας όπου σου επιτρέπεται να επιστρέψεις στη ζωή και να ξαναρχίσεις την επόμενη μέρα. Είναι σαν να αυτοκτονείς μετά να ξαναγεννιέσαι. Υποθέτω ότι έχω ζήσει δέκα με δεκαπέντε χιλιάδες ζωές μέχρι τώρα».

Stephen King (1947 – present): Αλκοόλ, κοκαΐνη, συνταγογραφημένα φάρμακα
Στο αυτοβιογραφικό του On Writing, ο King αποκάλυψε ότι έκανε τέτοια κατάχρηση στο αλκοόλ και τα ναρκωτικά τη δεκαετία του ’80, που σημερα δεν θυμάται τι έγραψε σε πολλά από τα βιβλία του εκείνης της εποχής.

Truman Capote (1924 – 1984): Αλκοόλ, Ναρκωτικά
«Είμαι ένας αλκοολικός. Είμαι εθισμένος στα ναρκωτικά. Είμαι ομοφυλόφιλος. Είμαι μια ιδιοφυία».

Raymond Chandler (1888 – 1959): Αλκοόλ
«Το αλκοόλ είναι σαν τον έρωτα. Το πρώτο φιλί είναι μαγικό, το δεύτερο οικείο, το τρίτο ρουτίνα. Μετά από αυτό, βγάζεις τα ρούχα της κοπέλας».

F. Scott Fitzgerald (1896 – 1940): Αλκοόλ
«Πρώτα παίρνεις ένα ποτό, μετά το ποτό παίρνει ένα ποτό, μετά το ποτό παίρνει εσένα».

Πηγή: Time