Οι πάγοι του Έβερεστ φαίνεται να υποχωρούν καθώς η κλιματική αλλαγή επηρεάζει τη φυσιογνωμία των Ιμαλαίων και οι ορεινές κοινότητες αρχίζουν να κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου. Επιστήμονες πραγματοποίησαν οδοιπορικό 18 ημερών στην περιοχή και εντόπισαν τα σημάδια αυτής της αλλαγής.

Ads

 
Ο μεγαλύτερος παγετώνας του Νεπάλ, έκτασης 16 χλμ., φαίνεται ότι έχει αρχίσει να λιώνει εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής καθώς πλέον αντί για πάγος φαίνεται ένας μαύρος βράχος στην κορυφή του. Το αποτέλεσμα αυτό που θα μπορούσε να είναι αποτέλεσμα χρόνων ή δεκαετιών είναι αποτέλεσμα των μουσώνων του καλοκαιριού δηλαδή μόλις μερικών μηνών.

 
Οι επιστήμονες κατηγορούν τον ισχυρισμό που περιείχε η έκθεση των Ηνωμένων Εθνών, η «τελευταία λέξη» για την κλιματική αλλαγή, σύμφωνα με τον οποίο οι παγετώνες των Ιμαλαίων θα έχουν εξαφανιστεί μέχρι το 2035. Το σκάνδαλο αυτό, όπως χαρακτηρίζεται είναι γνωστό ως Glaciergate ή Himalayagate και σύμφωνα με ερευνητές γύρισε πίσω την επιστήμη και καθυστέρησε την κυβερνητική δράση για την κλιματική αλλαγή.

 
Ο Alton Byers επιστημονικός διευθυντής του Mountain Institute δήλωσε πως τα τελευταία 10-15 χρόνια οι παγετώνες που βρίσκονται σε χαμηλά υψόμετρα λιώνουν πολύ γρηγορότερα απ’ο,τι σε προηγούμενες δεκαετίες προκαλώντας μια σειρά από φυσικές καταστροφές.
 

To Mountain Institute με 32 επιστήμονες και μηχανικούς από 13 χώρες εξέτασε τους κινδύνους που προέρχονται από την κλιματική αλλαγή στην περιοχή του Everest. Ένας από αυτούς τους κινδύνους είναι το σπάσιμο των παγωμένων λιμνών που δημιουργούνται από τους λιωμένους πάγους με αποτέλεσμα ορμητικές πλημμύρες. Αυτές οι πλημμύρες από μεγάλο υψόμετρο μπορούν να παρασύρουν μπάζα και να καταστρέψουν υποδομές ακόμη και να σκοτώσουν ανθρώπους.

 
Αυτή τη στιγμή υπάρχουν περισσότερες από 1.600 παγωμένες λίμνες στο Νεπάλ από τις οποίες ένας μικρός αλλά σημαντικός αριθμός θεωρούνται ιδιαίτερα επικίνδυνες.
 
Η τήξη των παγετώνων ελοχεύει επίσης τον κίνδυνο αποσταθεροποίησης ολόκληρων βουνοπλαγιών αλλά και την εξάντληση των αποθεμάτων νερού.
 
Επιπλέον, ποταμοί όπως ο Ινδός, ο Γάγγης, ο Βραχμαπούτρας εξαρτώνται από την εποχική τήξη των παγετώνων όπως επίσης και τα μισά ποτάμια στην Τασκένδη του Ουζμπεκιστάν. Συγκεκριμένα ο Ινδός ποταμός στο Πακιστάν, τροφοδοτείται σε ποσοστό 60%-80% από την τήξη των παγετώνων κατά τους καλοκαιρινούς μήνες.