Η εκτόξευση του δημοσιονομικού ελλείμματος και η μακροοικονομική προσαρμογή της Ελλάδας έχουν προκαλέσει τριγμούς στην ευρωζώνη και μετατρέπουν τη χώρα μας σε «αποδιοπομπαίο τράγο» της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τα επιτεύγματα της δημιουργικής λογιστικής οδήγησαν σε αδιέξοδο και πλέον οι ευρωπαίοι εταίροι μας δεν συγχωρούν τις αλχημείες.

Ωστόσο, δημοσίευμα της Spiegel αποκαλύπτει ότι η Ελλάδα είχε τόσο καιρό ένα ισχυρό σύμμαχο-συνεργό. Συγκεκριμένα, ο δημοσιογράφος Beat Balzli ισχυρίζεται ότι η αμερικανική επενδυτική τράπεζα Goldman Sachs βοήθησε την Ελλάδα στην παραποίηση των μακροοικονομικών της στοιχείων.

Η δημιουργική λογιστική υπήρξε η διέξοδος από τους αυστηρούς κανόνες του Μαάστριχτ. Σύμφωνα με το Πρόγραμμα Σταθερότητας, το δημοσιονομικό έλλειμμα των χωρών της Ε.Ε, δεν θα πρέπει να υπερβαίνει το 3% του ΑΕΠ, ενώ παράλληλα το δημόσιο χρέος θα πρέπει να κινείται κάτω από το 60% του ΑΕΠ.

Η Ελλάδα ποτέ δεν κατάφερε να τηρήσει το όριο του 60% για το δημόσιο χρέος, ενώ όσον αφορά στο όριο του 3% για το έλλειμμα, εκεί η δημιουργική λογιστική έκανε το θαύμα της. Την μία χρονία έμεναν εκτός προϋπολογισμού οι στρατιωτικές δαπάνες ενώ την άλλη χρονιά το χρέος στη δημόσια υγεία.

Μετά από ενδελεχή έλεγχο οι εμπειρογνώμονες της Eurostat, συμπέραναν ότι στην πραγματικότητα το έλλειμμα κάθε χρόνο ήταν πολύ μεγαλύτερο από το όριο του 3% και το 2009 εκτοξεύτηκε πάνω από το 12%.

«Το 2002 διάφορες επενδυτικές τράπεζες προσέφεραν σύνθετα χρηματοπιστωτικά προϊόντα με τα οποία οι κυβερνήσεις μπορούσαν να μεταφέρουν μέρος των υποχρεώσεων τους στο μέλλον», αναφέρει πηγή του Spiegel, προσθέτοντας ότι στις χώρες της Μεσογείου τα συγκεκριμένα προϊόντα είχαν γίνει ανάρπαστα.

Όπως αναφέρει το δημοσίευμα του Spiegel, «oι Έλληνες πραγματοποιήσαν μία ανάλογη συμφωνία με την αμερικανική Τράπεζα επενδύσεων Goldman Sachs στις αρχές του 2002. Η συμφωνία, η οποία αποκαλείται Cross-Currency-Swaps, περιελάμβανε την αγορά ελληνικών κρατικών ομολόγων από την αμερικανική τράπεζα».

Οι εν λόγω συναλλαγές αποτελούν πάγια τακτική χρηματοδότησης των κυβερνήσεων. Οι χώρες εκδίδουν ομόλογα, τα οποία υπολογίζονται σε γιέν, δολάρια ή ελβετικά φράγκα, για την εξεύρεση κεφαλαίων. Tελικά αποπληρώνονται και πάλι στην αρχική νομισματική τους αξία.

Ωστόσο, στην περίπτωση της Ελλάδας η Goldman Sachs επινόησε ένα ειδικό είδος Swap με εικονική τιμή συναλλάγματος. Με αυτόν τον τρόπο, η Ελλάδα πιστωνόταν εικονικά με 10 δις δολαρίων ή γιέν, από την αμερικανική τράπεζα, αλλά με τη διαδικασία Cross-Currency-Swaps, λάμβανε στην πραγματικότητα ένα πολύ υψηλότερο ποσό. Με αυτό το τρόπο η Goldman Sachs πραγματοποιούσε πρόσθετη πίστωση στην Ελλάδα αξίας 1 δις δολάρια.

Η συγκεκριμένη πίστωση, αποτέλεσμα των swaps, δεν εμφανιζόταν στο ελληνικό χρέος, καθώς οι καταγραφές της Eurostat δεν έχουν συγκεκριμένους κανόνες να καταγράφουν οικονομικά παράγωγα. «Τα κριτήρια του Μάαστριχτ μπορούν να παρακαμφθούν και με το νόμο μέσω ανταλλαγών» δηλώνει ένας Γερμανός τραπεζίτης.

Ωστόσο, τα κρατικά ομόλογα 15ετούς ή 10ετούς διάρκειας, θα πρέπει να αποπληρωθούν και αυτό θα επηρεάσει το έλλειμμα της Ελλάδας. Σημειώνεται ότι η Goldman Sachs χρέωσε «γερή προμήθεια» για την συμφωνία και πούλησε το swap σε ελληνική τράπεζα το 2005.

Πέρσι η Ιταλία χρησιμοποίησε το ίδιο τρικ για να συγκαλύψει το αληθινό της χρέος με τη βοήθεια των αμερικανικών τραπεζών.

Σύμφωνα πάντα με το Spiegel οι εκπρόσωποι της Goldman Sachs αρνήθηκαν να σχολιάσουν ενώ το υπουργείο Οικονομικών της Ελλάδας δεν έχει απαντήσει ακόμη σε ανάλογο γραπτό αίτημα.