Τη περασμένη Δευτέρα το βράδυ, 20 περίπου άτομα εισέβαλλαν στο Tvxs, μοιράζοντας προκηρύξεις που ζητούσαν την επαναπρόσληψη μιας «απολύμένης». Πρόκειται για την ίδια ομάδα («Συνέλευση έμμισθων, άμισθων, «μπλοκάκηδων», «μαύρων», ανέργων και φοιτητών στα ΜΜΕ») που είχε εισβάλλει στα γραφεία μας τον Δεκέμβριο του 2009, προκειμένου να διμαρτυρηθεί για τις συνθήκες εργασίας . Οπως είχαν ανακοινώσει, η «παρέμβαση» στο Tvxs δεν αποτελούσε παρά το ξεκίνημα για μια σειρά από ανάλογες ενέργειες στα ΜΜΕ. Στην ανταλλαγή ανακοινώσεων που είχε επακολουθήσει, τους είχα γράψει ότι μετά την επανασταστική γυμναστική στο Tvxs, «ελπίζω να διαμαρτυρηθείτε και σε κανένα συγκρότημα τύπου. (Λέμε κανένα αστείο για να περάσει η ώρα)». Πρόκειται πράγματι για ανθρώπους με χιούμορ…

Ads

Στους 20 περίπου μήνες που πέρασαν, στα ελληνικά μέσα ενημέρωσης έχει γίνει κυριολεκτικά η νύχτα του Αγίου Βορθολομαίου: Χιλιάδες απολύσεις, μειώσεις μισθών, στάσεις πληρωμών δεδουλευμένων, διαδεδομένες απεργοσπαστικές πρακτικές κλπ. Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, ένας μεγάλος ραδιοφωνικός σταθμούς απολύει κατα δεκάδες, ενώ σε ραδιόφωνα και σε μεγάλες εφημερίδες, όπως η «Ελευθεροτυπία», κάτι λιγότερο από 1000 εργαζόμενοι έχουν να πληρωθούν δύο μήνες. Καμία αντίδραση για όλα αυτά. Και η παρέμβαση στο Tvxs γεννά περισσότερα ερωτηματικά, γιατί στην πραγματικότητα δεν έγινε καμία απόλυση.

Η «απολύμένη» συνεργαζόταν με το Tvxs με μια σύμβαση, δουλεύοντας 7(αριθμός επτά) ώρες την εβδομάδα. Οι δημοσιογραφικές της επιδόσεις ήταν εξαιρετικά ισχνές, αλλά στις
10 Ιουλίου τα πράγματα έφτασαν στο απροχώρητο: ανέλαβε να αναρτήσει μια διεθνή είδηση, σύμφωνα με την οποία στην Ισλανδία συζητούν για το νέο συνταγμα της χώρας με τη βοήθεια του facebook και του twitter. Εκανε όμως ένα μικρό λάθος: μπέρδεψε την Ισλανδία με την Ιρλανδία.

Δεν πρόκειται για αβλεψία σε μια λέξη ή κάποιο «τυπογραφικό» λάθος, που όλοι μπορούμε να κάνουμε. Η Ιρλανδία είχε αντικαταστήσει την Ισλανδία σε όλο το μήκος και το πλάτος του άρθρου, ακόμη και σε σημεία που θα χτυπούσαν καμπανάκι για έναν μαθητή Λυκείου με στοιχειώδεις γνώσεις ιστορίας. Εγραφε πχ ότι «η Ιρλανδία διαθέτει το Σύνταγμα της Δανίας το οποίο κράτησε και μετά την διακήρυξη της ανεξαρτησίας της από την Δανία το 1944». Η υπόθεση θύμιζε το ανέκδοτο με την ξανθιά που ρωτάει: «Ποιό είναι το σωστό; Ιραν ή Ιράκ:» Τοποθέτησε επίσης την ανάρτηση όχι στα κατηγορία «διεθνή» ή ίντερνετ-ΜΜΕ, όπως θα έπρεπε, αλλά στο χιούμορ!!

‘Εμαθα για το λάθος από τηλεφωνήματα αναγνωστών που το επισήμαναν αμέσως καθώς και από τα σχόλια, κάτω από την ανάρτηση. Σε ενα από αυτά η σχολιάστρια του Tvxs Spiridoula έγραφε: «βρε παιδιά συγνώμη, η Ισλανδία ανεξαρτητοποιήθηκε από τη Δανία το 1944!!!!!η Ιρλανδία είναι ανεξάρτητη απο το 1922.έτσι δεν είναι;;;
· Reply · July 10 at 2:20am


. Αναγκάσθηκα να σχολιάσω κι εγώ απολογούμενος(ολοκληρος ο σχολιασμός στο στιγμιότυπο παραπάνω). Οπως σε όλους στους ζωντανούς οργανισμούς, έτσι και στο Tvxs γίνονται λάθη, αλλά ήταν η πρώτη φορά που διαπράταμε μια τέτοια γκάφα ολκής. Αντίθετα με τα άλλα μεγάλα ενημερωτικά site, το Tvxs δεν αποτελεί την ηλεκτρονική έκδοση μιας εφημερίδας ή ενός ραδιοφώνου από τα οποία να αντλεί επισκέπτες, ούτε διαθέτει χρήματα για διαφημίσεις στα τρόλει: η σχέση με τους αναγνώστες στηρίζεται αποκλειστικά στην εγκυρότητα και την αξιοπιστία του.

Εστειλα αμέσως στην κυρία Ασπα Σ. ένα mail (το αντίγραφο του στη κορυφή, συνοδεύει αυτό το άρθρο) που περιείχε όλη την ανάρτηση και είχε ως subject: «Ασπα αλλο Ιρλανδία και άλλο Ισλανδία. Και το θεμα δεν ειναι χιούμορ, είναι σοβαρό.». Δεν μπήκε στο κόπο να μου απαντήσει ποτέ. Ούτε έφταιγα, ούτε ήταν παράβλεψη, ήταν λόγω πίεσης ή ότι άλλη δικαιολογία μπορεί να σκεφτεί κανείς. ΤΙΠΟΤΑ. Εν τω μεταξύ, όπως η σύμβαση της έληξε, την ειδοποίησα ότι δεν ήθελα να συνεχίσουμε την συνεργασία μας. Ηταν η πρώτη φορά, μετά τη βροντερή σιωπή στην υπόθεση Ιρλανδίας-Ισλανδίας, που αντέδρασε, ομολογώ με χιούμορ: μου έστειλε ένα μέιλ ζητώντας να προσληφθεί για πενθήμερη, οχτάωρη εργασία!!

Το αν ένας δημοσιογράφος θα συνεργαστεί με ένα μέσο ενημέρωσης, ανήκει στην αποκλειστική αρμοδιότητα της διεύθυνσης του. Ακόμη και αν πρόκειται, για ρεπόρτερ κάτοχο βραβείου Πούλιτζερ ή κάποιον άλλο που με τα άρθρα του μπορεί να αλλάξει ..το χάρτη της Ευρώπης. Το κάθε μέσο ενημέρωσης κρίνεται για τις επιλογές του από το κοινό και όχι φυσικά από μια αυτόκλητη ομάδα που δεν έχει κανένα θεσμικό ρόλο ενώ τα μέλη της καλύπτουν τις παράνομες πράξεις τους πίσω από την ανωνυμία.

Το θέμα θα σταματούσε εδώ, ίσως δεν θα άξιζε καν ένα άρθρο όπως το παρόν, αν η κραυγαλέα επιλεκτική επίθεση στο Tvxs δεν αναδείκνυε ένα πολύ σημαντικό πρόβλημα που αφορά τα συνδικαλιστικά ήθη αλλά και τη πολιτική κουλτούρα που διαμορφώνονται στη χώρα και σε ένα κομμάτι που δηλώνει ότι ανήκει στην αριστερά. Η κυρία Ασπα Σ. ήξερε φυσικά, ιδιαίτερα μετά την Ισλανδία-Ιρλανδία, ότι το αίτημα της για ανανέωση της συνεργασίας-ή πολύ περισσότερο για πλήρη πρόσληψη- δεν θα γινόταν δεκτό. Διαθέτει όμως ένα πλεονέκτημα που δεν έχουν άλλοι δημοσιογράφοι: είναι μέλος της ομάδας που έκανε τη παρέμβαση στο Tvxs ζητώντας την πρόσληψη της.. ‘Ετσι εξηγείται γιατί η ομάδα αυτή καταπίνει την κάμηλο των όσων γίνονται σήμερα στα ελληνικά ΜΜΕ και διυλίζει τον κώνωπα του Tvxs: ασχολείται αποκλειστικά με τις προσλήψεις των μελών της.

Αντίθετα δηλαδή με όλη την παράδοση και τους αγώνες της αριστεράς για έναν συνδικαλισμό στηριγμένο σε αρχές και στην ισότητα, υιοθετείται εδώ ένα μοντέλο πολιτικής πατρωνείας που στηρίζεται στις προσωπικές σχέσεις και στη ελληνική παράδοση του ρουσφετιού. Δεν είναι τυχαίο ότι η ομάδα προέρχεται από τα ΑΕΙ, όπου αποτελεί συνηθισμένη και αποδεκτή πρακτική φοιτητές να γράφονται στις φοιτητικές παρατάξεις για να περνούν τα μαθήματα ή για άλλα ωφελήματα. Εδώ απλώς έχουμε να κάνουμε με μια εκδοχή επί το εργατικότερο: συμμετέχεις στην ομάδα και βρίσκεις δουλειά με το στανιό.

Την στιγμή που υπάρχουν χιλιάδες άνεργοι δημοσιογράφοι, γιατί θα πρέπει να καταλαμβάνει μια θέση εργασίας, έστω και για 7 ώρες την εβδομάδα, κάποια που δεν μπορεί να ξεχωρίσει την Ιρλανδία από την Ισλανδία; Πρόκειται για τον πλήρη ξεπεσμό κάθε έννοιας συνδικαλισμού ή συλλογικής δράσης για κάποιες ιδέες και την αποθέωση του “αριστερού” εργοπατερισμού.

ΥΓ 1. Εν τω μεταξύ, πριν αναρτηθεί το παραπάνω άρθρο, ανακοίνωσαν ότι θα πραγματοποιήσουν και συγκέντρωση έξω από τα γραφεία του Tvxs . ‘Εχει καλές μπύρες στη γειτονιά, Guiness. Είναι μια γνωστή μάρκα. Ισλανδική.

2. Λυπάμαι που ορισμένοι από τους παρεμβαίνοντες είναι, όπως δηλώνουν, άνεργοι, αλλά δημοσιογράφοι δεν είναι. Γιατί δεν υπάρχει ούτε μια παράγραφος στο σχετικό κείμενο που εξέδωσαν, που να μην αποτελεί συλλογή ψεμάτων, διαστρεβλώσεων και μισαλλοδοξίας. Απλώς για τις συνθήκες εργασίας θέλω να διευκρινίσω ότι ολοι οι δημοσιογράφοι του TVXS είναι ασφαλισμένοι στο ΙΚΑ. Ο κατώτερος δημοσιογραφικός μισθός για 8ωρη, πενθήμερη απασχόληση είναι 700 ευρώ(καθαρά, γιατί με την ασφάλιση κλπ είναι πολύ περισσότερα) .Και ο μεγαλύτερος 1600 ευρώ καθαρά(δηλαδή πάνω από 2000 μεικτά). .

Σίγουρα υπάρχουν καλύτεροι μισθοί σε άλλες επιχειρήσεις ΜΜΕ, αλλά στο TVXS δεν υπάρχει κανένας κατάλογος ειδήσεων που πρέπει να γραφτουν ή να αποσιωπηθούν, ούτε προσώπων που πρέπει να προβληθούν ή να θαφτούν: οι ειδήσεις μεταδίδονται ως έχουν και ο καθένας μπορεί να γράφει ελεύθερα την άποψη του. Οσα προπαγανδίζει η ομάδα των σοσιαλ-εργοπατέρων για κάτεργο κλπ βασίζονται στην θεωρία ότι «όσο μεγαλύτερο ψέμα πεις τόσο πιο πολύ θα γίνει πιστευτό» και ανήκουν έτσι στη καλύτερη παράδοση του Γκαίμπελς: «συκοφαντείτε, συκοφαντείτε, στο τέλος κάτι θα μείνει».