Σκεπτικισμό αναφορικά με το ασφαλιστικό νομοσχέδιο εκδηλώνει με τη σειρά του στο tvxs.gr o επίκουρος καθηγητής Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο Πειραιά, Πλάτων Τήνιος. Κατά τη γνώμη του, το υπουργείο Εργασίας δεν εξηγεί επαρκώς το περιεχόμενο του νομοσχεδίου και κυρίως δεν τεκμηριώνει «αυτή τη βιασύνη». Ταυτόχρονα, ο ίδιος δεν υιοθετεί την περιβόητη λογική του μονόδρομου.

Ακόμη και «αυτοί που υποτίθεται ότι πιέζουν την Ελλάδα (ΔΝΤ) ζητούν αναλογιστική μελέτη» πριν από την οποιαδήποτε μεταρρύθμιση, αναφέρει χαρακτηριστικά, διαπιστώνοντας συν τοις άλλοις ότι οι αλλαγές συνεπάγονται «ορισμένες αρκετά ριζικές περικοπές στις συντάξεις των σημερινών 30άρηδων και κάτω».

Ως εκ τούτου, και στο πλαίσιο του διαλόγου που φιλοξενεί το tvxs.gr, υιοθετεί την άποψη του κ. Βασίλη Μηνακάκη, συγγραφέα του βιβλίου, «Κοινωνική Ασφάλιση – Από το ‘κράτος πρόνοιας’ στην ‘ελαστασφάλεια’», ότι το νομοσχέδιο πλήττει κυρίως τους νέους. Ωστόσο, εκφράζει επιφυλάξεις αναφορικά με το αίτημα του κ. Μηνακάκη να καταβληθεί τουλάχιστον ένα μέρος από τα χρήματα που χρωστούν στα ασφαλιστικά ταμεία «το κράτος, η εργοδοσία και οι τράπεζες»: «Προσωπικά, αμφισβητώ ότι υπήρχαν αυτά τα ποσά, και αν υπήρχαν δεν υπάρχει κανείς να τα πάρεις».

Ακολουθούν πλήρεις οι δηλώσεις του καθηγητή κ. Τήνιου, ύστερα από προτροπές του tvxs.gr/>:

-Η σημερινή κοινωνία και εγώ προσωπικά θα θέλαμε περισσότερο χρόνο να μας εξηγήσει η κυβέρνηση τι κάνει αυτό το νομοσχέδιο, γιατί αυτή η βιασύνη και ποιο είναι το πρόβλημα. Για ποιους λόγους αυτή η λύση η οποία προτείνεται είναι καλύτερη από ενδεχομένως άλλες λύσεις. Αντιλαμβάνομαι ότι κάποιος προσπαθεί να πει ότι αυτό είναι μονόδρομος. Εγώ πιστεύω ότι σε τίποτα δεν υπάρχει μονόδρομος.

-Αυτή τη στιγμή, απ’ ότι φαίνεται, δεσμευόμαστε να γίνουν κάποια πράγματα το 2018. Και αναρωτιέμαι, έχουμε μετρήσει όλους τους μήνες έως το 2018 και δεν μας βγαίνουν; Και γι’ αυτό χρειαζόμαστε να καταθέσουμε ένα πράγμα που δεσμεύει την ελληνική κοινωνία για 20, 30 χρόνια; Ήδη, αυτοί που υποτίθεται ότι μας πιέζουν -το ΔΝΤ το οποίο φέρεται ως εχθρός του λαού- τονίζουν με πολύ έντονα γράμματα ότι δεν μπορεί να οριστικοποιηθεί μεταρρύθμιση αν δεν προηγηθεί αναλογιστική μελέτη. Εγώ δεν έχω δει καμία.

-Το υπουργείο κατάρτισε ένα νόμο 59 σελίδων, τον οποίο υποθέτω καταλαβαίνουν ορισμένοι νομικοί, και ένα power point των 15 σελίδων. Αυτό που καταλαβαίνω είναι ότι υπάρχει μια άμεση δημοσιονομική τόνωση, με μέτρα τύπου ΛΑΦΚΑ κλπ. Αυτή κρατάει έως το 2015, δίνει μια μείωση των ελλειμμάτων έως τότε, και μετά αυτά τα ελλείμματα τραβάνε το δρόμο τους έως μετά το 2030. Από το 2030 και μετά αρχίζουν να περιορίζονται. Αυτό που καταλαβαίνω είναι ότι γίνονται ορισμένες αρκετά ριζικές περικοπές στους σημερινούς 30άρηδες και κάτω, χωρίς όμως να τους δίνεται κάποια ιδιαίτερη προοπτική. Για τους υπόλοιπους δεν αλλάζουν πολύ τα πράγματα. Από τα νούμερα που είδα, θα με εξέπληττε αν υπήρχαν μεγάλες διαφορές.

Βεβαίως, παρουσιάζονται ορισμένα πράγματα πάρα πολύ δραστικά, ίσως περισσότερο απ’ ότι θα έπρεπε. Εγώ δεν γνωρίζω κάποιο ασφαλιστικό σύστημα στον κόσμο που να μην εγγυάται τουλάχιστον την ονομαστική αξία των συντάξεων, δηλαδή άπαξ και εκδοθεί μια σύνταξη, αυτή είναι: μπορεί να αυξηθεί, αποκλείεται να μειωθεί. Αυτός ο νόμος αφήνει ανοικτό το ενδεχόμενο να μειωθούν οι συντάξεις στο μέλλον. Αν μπείτε στη θέση κάποιου 80χρονου δεν είναι παραγωγικά καθησυχαστικό. Και ελπίζω όλοι μας κάποια στιγμή να γίνουμε 80χρονοι.

-Ως προς τα χρωστούμενα στα ασφαλιστικά ταμεία, προσωπικά αμφισβητώ ότι υπήρχαν. Και αν υπήρχαν, δεν υπάρχει κανείς να τα πάρεις.

-Το καλύτερο σύνθημα το είχαν διατυπώσει κάποιοι αναρχικοί στα Χανιά: «Σύνταξη στα 18, στράτευση στα 100». Προς τα εκεί να ελπίζουμε…