Το κοινοβούλιο της Ισλανδίας ψήφισε αργά χθες υπέρ της προσαγωγής στη δικαιοσύνη για τον πρώην πρωθυπουργό Γκέιρ Χαάρντε με την κατηγορία της αμέλειας γιατί παρέβλεψε τα γεγονότα που οδήγησαν το 2008 στην κατάρρευση του τραπεζικού συστήματος της χώρας το 2008.

Ads

Την ιστορική αυτή απόφαση έλαβε χθες το κοινοβούλιο, με 33 ψήφους υπέρ και 30 κατά, παραπέμποντας τον πολιτικό της δεξιάς στην κρίση του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Η κοινοβουλευτική επιτροπή που εξέτασε την υπόθεση έκρινε ότι ο κ. Χάαρντε «δεν άσκησε στις τράπεζες αρκετή πίεση ώστε να μειώσουν τα ανοίγματά τους, έχοντας συγκεντρώσει χρέη δέκα φορές μεγαλύτερης αξίας του ΑΕΠ».

Το ισλανδικό κοινοβούλιο (Althingi) ωστόσο αρνήθηκε την απαγγελία κατηγοριών εναντίον των πρώην υπουργών Εξωτερικών Ινγκιμπγιόρκ Σολρούν Γκισλαντότιρ και Αρνι Μαθιεσέν, καθώς και σε βάρος του πρώην υπουργού Επιχειρηματικότητας Μπιοργκβίν Σίγκουρτνσον.

Είχε προηγηθεί ανάλογη απόφαση κοινοβουλευτικής επιτροπής, η οποία επιβεβαίωσε τα αποτελέσματα της λεγόμενης «Εκθεσης Αλήθεια», έκτασης 274 σελίδων, η οποία δημοσιοποιήθηκε τον Απρίλιο και η οποία κάνει λόγο για αμέλεια της κυβέρνησης και των τραπεζιτών την εποχή όπου κατέρρευσε το τραπεζικό σύστημα της Ισλανδίας οδηγώντας στον γκρεμό της χρεοκοπίας.

Ο κ. Χάαρντε διετέλεσε πρωθυπουργός της Ισλανδίας από το 2006 ως τις αρχές του 2009. Σύμφωνα με το κοινοβούλιο, θα πρέπει να θεωρηθεί υπεύθυνος για παραβιάσεις της νομοθεσίας περί ευθύνης υπουργών, αλλά και του ποινικού κώδικα, οι οποίες διαπράχθηκαν από τον Φεβρουάριο του 2008 ως τις αρχές Οκτωβρίου του ιδίου έτους από βαριά αμέλεια ή από πρόθεση.

Είναι η πρώτη φορά που θα εκδικαστεί τέτοια υπόθεση από το Λαντσντομούρ, το ειδικό δικαστήριο της Ισλανδίας που ιδρύθηκε το 1905 για να δικάζει υπουργούς που κατηγορούνται για εγκληματικές πράξεις.

Οι τρεις μεγαλύτερες τράπεζες της Ισλανδίας κατέρρευσαν το 2008 υπό το βάρος της υπερσυγκέντρωσης χρεών στη διάρκεια μιας δεκαετίας με υπερατλαντικές επεκτάσεις που οδήγησαν την οικονομία σε κατάρρευση και τους επενδυτές σε φυγή. Μετά τη χρεοκοπία της η Ισλανδία ζήτησε τη βοήθεια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και το εθνικό της νόμισμα, η κορόνα, υποτιμήθηκε έναντι του ευρώ κατά 80%, ενώ τα εισοδήματα των Ισλανδών μειώθηκαν πέρυσι κατά 20,3%.