Το τραγούδι, που γράφτηκε από τον Charles Trenet το 1943, εξυμνεί τον παραδοσιακό γαλλικό τρόπο ζωής και σε συνδυασμό με το γεγονός πως γράφτηκε σε μια πολύ δύσκολη περίοδο για τη χώρα, έχει αναχθεί σε πατριωτικό σύμβολο. Πάνω σε αυτόν τον «δεύτερο γαλλικό ύμνο» ο πρόεδρος της Γαλλίας βασίζεται για την ανοικοδόμηση της εθνικής υπερηφάνειας.

Ads

Ο Sarkozy, του οποίου ο πατέρας ήταν Ούγγρος μετανάστης, θεωρεί ότι οι Γάλλοι δεν είναι αρκετά πατριώτες. Η κυβέρνησή του προωθεί μια εκστρατεία για να «ποτίσει» με τις αξίες και τις τιμές του τραγουδιού τις γαλλικές ψυχές, για να προστατεύσει τη χώρα από τις «ξένες» επιρροές που έχουν εισχωρήσει στην κοινωνία, όπως οι αγγλικές λέξεις και τα μουσουλμανικά ενδύματα.

Ο εκπρόσωπος του κεντροδεξιού γαλλικού κόμματος UMP(Union for a Popular Movement), Frédéric Lefebvre, έκανε έκκληση στους συμπατριώτες του να υπερασπίσουν «τα πολιτιστικά μας πρότυπα και το la Douce France, σε μία εποχή που η παγκοσμιοποίηση σβήνει κάθε ημέρα όλο και περισσότερο τα χαρακτηριστικά του κάθε έθνους».

Δεν υπάρχει σαφώς κανένας χώρος, στη νέα εθνική εικόνα, για τις εικόνες με τα καμένα γαλλικά προάστια και τις καθημερινές οδομαχίες που ταλαιπωρούν τη χώρα τα τελευταία δύο χρόνια.

Ads

Το «la Douce France» που έγινε ένας ύμνος για τη γαλλική αντίσταση, είναι ένας συναισθηματικός φόρος τιμής στις αγροτικές ρίζες της Γαλλίας. Οι κριτικοί λένε ότι το τραγούδι είναι άσχετο με τη σύγχρονη Γαλλία, όπου τρεις φορές περισσότεροι άνθρωποι ζουν στις πόλεις απ’ ότι στην επαρχία και πού πέντε εκατομμύρια άνθρωποι είναι μουσουλμανικού υποβάθρου.

Η κυβέρνηση δηλώνει ότι θα συμβουλευθεί και θα συζητήσει με πολίτες από κάθε τάξη και αορίστου χρώματος για να βρεθεί η»χρυσή τομή». Ο Eric Besson, ο υπεύθυνος Υπουργός για τη μετανάστευση και τη εθνική ταυτότητα, θα διευθύνει μια δίμηνη εθνική συζήτηση σχετικά με το τι σημαίνει να είσαι Γάλλος τον 21ο αιώνα. Ο κος Besson προγραμματίζει να μιλήσει σε όλες τις πολιτικές παρατάξεις, τις ενώσεις και τους επιχειρησιακούς ηγέτες τις ενώσεις πριν τις τελικές αποφάσεις.

Δεν ενθουσιάζονται όμως όλοι οι πολίτες με τις βλέψεις της κυβέρνησης. Οι αντιφρονούντες υποστηρίζουν πως η κυβέρνηση στηρίζει το μέλλον της χώρας στο πρώτο μισό του 20ού. Ο Vincent Peillon, βασικό στέλεχος του Σοσιαλιστικού Κόμματος, κατηγορεί τους υπουργούς της κυβέρνησης πως παίζουν επικίνδυνο παιχνίδι το οποίο γίνεται καθαρά για ψηφοθηρικούς λόγους.

«Η Γαλλία δεν έχει μιλήσει ποτέ για την εθνική της ταυτότητα. Είναι επικίνδυνο να ανοιχτεί μια συζήτηση όπως αυτήν,» είπε.

Ο jean-Christophe Cambadélis, επίσης βουλευτής του σοσιαλιστικού κόμματος, δηλώνει ότι ο κος Sarkozy ανοίγει πριν από κάθε εκλογή από το 2001, μια συζήτηση για τη μετανάστευση και τη εθνική ταυτότητα. «Η συγκεκριμένη κίνηση αποτελεί ένα τέχνασμα το οποίο γίνεται λόγω των επερχόμενων εκλογών», υποστήριξε ο βουλευτής

Επίσης η γαλλική κυβέρνηση επαναφέρει και επεκτείνει τη διαμάχη για τη μουσουλμανική μπούργκα. «Η μπούργκα δεν συμβαδίζει με τις εθνικές αξίες και δεν πρέπει να φοριέται δημόσια. Για εμένα, καμία μπούργκα στο δρόμο,» είπε ο κος Benson.

Πηγή: TimesOnline