«Χωρίς συμφωνία ανάμεσα στη Γαλλία και τη Γερμανία δεν είναι δυνατόν να γίνουν πολλά πράγματα στην Ευρώπη», δήλωσε η γερμανίδα καγκελάριος Άγγελα Μέρκελ υπερασπιζόμενη στο γερμανικό κοινοβούλιο μια συμφωνία ανάμεσα στο Παρίσι και το Βερολίνο για τη μεταρρύθμιση του Συμφώνου Σταθερότητας.

Ads

«Είναι αλήθεια: μια γαλλο-γερμανική συμφωνία δεν είναι το παν στην Ευρώπη. Όμως είναι επίσης αλήθεια ότι χωρίς συμφωνία ανάμεσα στη Γαλλία και τη Γερμανία, δεν είναι δυνατό να γίνουν πολλά πράγματα», δήλωσε η καγκελάριος την παραμονή της ευρωπαϊκής συνόδου κορυφής στις Βρυξέλλες κατά την οποία πρόκειται να συζητηθεί η γαλλο-γερμανική πρόταση για την αλλαγή της συνθήκης της Λισαβόνας σχετικά με αυστηροποίηση των κανονισμών δημοσιονομικής πειθαρχίας.

Την ίδια στιγμή, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παίρνει αποστάσεις από τις δηλώσεις της ευρωπαίας Επιτρόπου Ρέντινγκ, η οποία είχε επικρίνει έντονα το σχέδιο της Γαλλίας και της Γερμανίας για αναθεώρηση της συνθήκης της Λισαβόνας. H Ρέντινγκ σε συνέντευξή της στη γερμανική εφημερίδα Die Welt χαρακτήρισε τις δύο χώρες «εντελώς ανεύθυνες που βάζουν στο τραπέζι χίμαιρες με νέες συνθήκες».

«Οι αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης δεν λαμβάνονται στη Ντοβίλ», υπογράμμισε η Ρέντινγκ αναφερόμενη στη γαλλική πόλη απ’ όπου ο γάλλος πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί και η γερμανίδα καγκελάριος ‘Αγγελα Μέρκελ ανακοίνωσαν την συμφωνία τους.

Ads

Σε μία άλλη συνέντευξή της που δημοσιεύθηκε στη γαλλική εφημερίδα Le Figaro η Ρέντινγκ κατήγγειλε τη γαλλογερμανική «διαταγή» και υπογράμμισε ότι οι αποφάσεις σχετικά με την αναθεώρηση της Συνθήκης «πρέπει να λαμβάνονται από τις 27 (χώρες) και ομόφωνα».

Σήμερα, η Ρέντινγκ, κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου με το γάλλο Επίτροπο Μισέλ Μπαρνιέ, δήλωσε ότι «δεν υπάρχει ανάγκη να αλλάξουμε τις συνθήκες για να αλλάξουμε το Σύμφωνο Σταθερότητας και ευτυχώς».

«Θα ήταν ανεύθυνο, και το επαναλαμβάνω, να ανοίξουμε το κουτί της Πανδώρας», πρόσθεσε, υπενθυμίζοντας ότι «χρειάστηκαν δέκα χρόνια για να καταλήξουμε στη συνθήκη» της Λισαβόνας.

«Είναι προσωπικές δηλώσεις και δεν πρόκειται να σχολιάσω τις προσωπικές δηλώσεις της κυρίας Ρέντινγκ», δήλωσε ο εκπρόσωπος Τύπου της Επιτροπής κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου.

Από την πλευρά του, ο πρόεδρος του Eurogroupe Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ χαρακτήρισε «απαράδεκτη» την κοινή πρόταση της Γαλλίας και της Γερμανίας για τη μεταρρύθμιση του συμφώνου σταθερότητας.

«Η συμφωνία αυτή δεν είναι αποδεκτή ως έχει επειδή δεν εγγυάται μια αυστηρή πορεία σταθερότητας ούτε ένα πειστικό σύμφωνο σταθερότητας», δήλωσε ο Γιούνκερ μιλώντας στην εφημερίδα «Ντι Βελτ» και εξέφρασε τη δυσαρέσκεια του, καθώς δεν του ζητήθηκε η γνώμη από το Βερολίνο και το Παρίσι για τη συμφωνία.

«Η άρση του δικαιώματος ψήφου για τις χώρες που δεν τα καταφέρουν όσον αφορά το δημοσιονομικό έλλειμμα δεν είναι ένας δρόμος που μπορούμε να πάρουμε και αποκλείω οποιαδήποτε τροποποίηση της συνθήκης της ΕΕ σ’ αυτό το ζήτημα», συνέχισε εκτιμώντας πως αυτή η πρόταση δεν θα τύχει της ομόφωνης υποστήριξης των ευρωπαίων εταίρων.

Αντίθετα, ο επικεφαλής των οικονομολόγων της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) Γιούργκεν Σταρκ υποστήριξε την ανάγκη να υιοθετηθούν αυτόματες κυρώσεις κατά των χωρών της ευρωζώνης με μεγάλα δημοσιονομικά ελλείμματα.

«Υπάρχει ανάγκη για ένα μεγαλύτερο σεβασμό προς τους κανόνες και γι’ αυτό το λόγο πρέπει να υιοθετηθούν προοδευτικά αυτόματες κυρώσεις όταν παρατηρείται παραβίαση των κανόνων», δήλωσε ο Σταρκ από το Βισμπάντεν και σημείωσε ότι η πρόσφατη κρίση έχει καταστήσει αναγκαίες τις θεσμικές μεταρρυθμίσεις σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Σχετικά με τις αντιδράσεις τόνισε ότι «αντί να συνεχίσουν να αρνούνται ότι η ένταξη σε μία νομισματική ένωση περιορίζει την κυριαρχία ενός κράτους σε ό,τι αφορά την οικονομική και χρηματοπιστωτική πολιτική, όλα τα κράτη της ευρωζώνης πρέπει να αποδεχθούν την πραγματικότητα του ευρώ. Δεν υπάρχει πλέον χρόνος για χάσιμο». Για τη μορφή των κυρώσεων, εκτός από τις οικονομικές κυρώσεις όπως η κατάργηση ευρωπαϊκών επιδοτήσεων, ο Σταρκ ζητάει τη στέρηση του δικαιώματος ψήφου στο ευρωπαϊκό συμβούλιο.

Διαβάστε επίσης : Διαφωνίες στην ΕΕ για την αναθεώρηση της Συνθήκης της Λισαβόνας