Η Ιρανή γυναίκα που έχει καταδικαστεί σε θάνατο δια λιθοβολισμού για την κατηγορία της «μοιχείας», αν και είναι χήρα, εμφανίστηκε χθες το βράδυ στην κρατική τηλεόραση του Ιράν όπου ομολόγησε ότι ήταν συνεργός στη δολοφονία του συζύγου της και ότι είχε εξωσυζυγική σχέση με τον ξάδερφο του συζύγου της.

Ads

Η γυναίκα εμφανίστηκε τυλιγμένη με ένα μαύρο τσαντόρ που άφηνε να φαίνεται μόνο το ένα μάτι της και η μύτη της, καθιστώντας εξαιρετικά δύσκολη την επιβεβαίωση της ταυτότητάς της. Στη συνέντευξη, η οποία μεταδόθηκε την Παρασκευή το βράδυ στο πλαίσιο πολιτικής εκπομπής που «καταγγέλλει την προπαγάνδα των δυτικών μέσων», η Sakineh Mohammadi Ashtiani κατηγόρησε μεταξύ άλλων τον δικηγόρο της επειδή δημοσιοποίησε την υπόθεσή της, λέγοντας ότι έφερε ντροπή στην οικογένειά της.

Ο δικηγόρος της Sakineh Mohammadi Ashtiani όμως, ο οποίος έχει καταφύγει στην Τουρκία, δήλωσε στην Guardian ότι η 43χρονη πελάτης του, μητέρα δύο παιδιών, βασανίστηκε για δυο μέρες προκειμένου να δεχθεί να κάνει τις δηλώσεις που έκανε μέσα από τη φυλακή Tabriz, όπου κρατείται εδώ και τέσσερα χρόνια.

«Ξυλοκοπήθηκε άγρια και βασανίστηκε μέχρι να δεχθεί να εμφανιστεί μπροστά σε κάμερα. Ο 22χρονος γιος της Sajad και η 17χρονη κόρη της Saeedeh τραυματίστηκαν βαθύτατα από την προβολή αυτού του βίντεο» είπε ο Houtan Kian.

Ads

Ο συνήγορος της κρατούμενης προσθέτει ότι τώρα φοβάται πως οι αρχές του Ιράν θα προχωρήσουν άμεσα στην εκτέλεσή της. Η συνέντευξη της Sakineh Mohammadi Ashtiani προβλήθηκε λίγες ώρες μετά την έκκληση της αμερικανίδας ΥΠΕΞ Χίλαρι Κλίντον προς το Ιράν να επιδείξει σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα και να μην προχωρήσει στις εκτελέσεις πέντε ατόμων.

Η Διεθνής Αμνηστία καταδίκασε την «υποτιθέμενη» ομολογία και υπογράμμισε ότι η ανεξαρτησία της δικαιοσύνης του Ιράν επηρεάστηκε από την εκπομπή αυτή. «Αυτό συνιστά απόλυτη κοροϊδία του συστήματος δικαιοσύνης του Ιράν» είπε ο Drewery Dyke της Ιρανικής Διεθνούς Αμνηστίας. «Το Ιράν εφευρέτει εγκλήματα… είναι μια απαράδεκτη πρακτική».

Η Mina Ahadi από την ιρανική επιτροπή Κατά του Λιθοβολισμού λέει πως δεν είναι «η πρώτη φορά που το Ιράν βάζει κάποιο αθώο θύμα σε ένα τηλεοπτικό πρόγραμμα και μετά τοι σκοτώνει βασισμένο στην εξαναγκασμένη ομολογία του – έχει γίνει πολλές φορές μέσα στην πρώτη δεκαετία της Ισλαμικής Επανάστασης».