H Eden συνήθιζε να απομακρύνεται όταν τα άλλα κοριτσάκια της κρατούσαν το χέρι ή την αγκάλιαζαν. Φέτος, το 4χρονο κορίτσι άρχισε να παίζει με ένα ρομπότ, που της μαθαίνει για τα συναισθήματα και τη φυσική επαφή και πλέον μπορεί και αγκαλιάζει κι η ίδια τους άλλους.

Ads

«Είναι πολύ περισσότερο τρυφερή με τις φίλες της τώρα και θα κάνει ακόμη και την πρώτη κίνηση για μια αγκαλιά», δηλώνει η μητέρα της.

Το μικρό κορίτσι πηγαίνει σε ένα νηπιαγωγείο για αυτιστικά παιδιά στο βόρειο Λονδίνο, όπου ερευνητές φέρνουν ένα ρομπότ, στο μέγεθος ενός μικρού παιδιού μια φορά την εβδομάδα. Τα παιδιά, ο αυτισμός των οποίων κυμαίνεται από ήπια έως σοβαρή μορφή, παίζουν με το ρομπότ περίπου 10 λεπτά συνοδεία ενός επιστήμονα, που ελέγχει το ρομπότ με τηλεκοντρόλ.

Το ρομπότ με το όνομα Κασπάρ είναι προγραμματισμένο να κάνει πράγματα όπως να χαμογελά, να γελά, να συνοφρυώνεται, να κλείνει το μάτι του και να ανοίγει την αγκαλιά του. Κατασκευάστηκε από επιστήμονες του Πανεπιστημίου του Χέρτφορντσάιρ, με κόστος περίπου 2.100 δολάρια.

Υπάρχουν αρκετές εκδοχές του Κασπάρ, μεταξύ αυτών μια εξελιγμένη που μπορεί να παίζει Nintendo Wii. Το ρομπότ βρίσκεται ακόμη και πειραματική φάση και οι ερευνητές ελπίζουν ότι μια ημέρα θα μπορέσει να κατασκευαστεί μαζικά έναντι λίγων εκατοντάδων δολαρίων.

«Τα παιδιά με αυτισμό δεν επικοινωνούν καλά με τους ανθρώπους γιατί δεν καταλαβαίνουν τις εκφράσεις του προσώπου», δηλώνει ο ερευνητής Μπεν Ρόμπινς, που ειδικεύεται στην εργασία με αυτιστικά παιδιά. «Τα ρομπότ είναι πολύ πιο ασφαλή για αυτά διότι υπάρχουν λιγότερα που πρέπει να ερμηνεύσουν και είναι πολύ προβλέψιμα».

Παρόμοιες πρωτοβουλίες λαμβάνουν χώρα και σε Καναδά, Ιαπωνία, ΗΠΑ, αλλά εκείνη της Βρετανίας είναι η πιο εξελιγμένη, σύμφωνα με Ευρωπαίους ερευνητές που ασχολούνται με τη ρομποτική. Οι λειτουργίες του Κασπάρ είναι συγκεκριμένες: λέει «γεια σου, το όνομα μου είναι Κασπάρ. Ας παίξουμε μαζί», γελά όταν ακουμπούν τα χέρια ή τα πόδια του, κουνά τα χέρια του πάνω κάτω ή κρύβει το πρόσωπό του με χέρια του και φωνάζει πως πονάει όταν τον χτυπούν δυνατά, αντιδράσεις με τις οποίες τα παιδιά έχουν αρχίσει σιγά σιγά να εξοικειώνονται και να τις εκφράζουν από μόνα τους.