Τριάντα εφτά χρόνια μετά το πρώτο ανέβασμα της παράστασης «Το μεγάλο μας τσίρκο» του Ιάκωβου Καμπανέλλη, η αντιδικτατορική φωνή ηχεί ξανά μέσα από το Θεατρικό Εργαστήρι Γυμνασίου και Λυκείου των Μολάων. Η θεατρική παράσταση έχει ήδη παρουσιαστεί σε σχολεία και χωριά της περιοχής, θα ολοκληρώσει τις περιοδείες με τις παραστάσεις που πρόκειται να δώσει στις 11 Αυγούστου στο θερινό αμφιθέατρο του Λυκείου των Μολάων, στις 13 Αυγούστου στο Ξηροκάμπι και στις 11 Σεπτεμβρίου στο Σαϊνοπούλειο Ίδρυμα της Σπάρτης.

Ads

Μέσα στα αντιδημοκρατικά χρόνια που διάνυε η Ελλάδα στο «χειρουργικό τραπέζι» της Χούντας, η Τζένη Καρέζη και ο Κώστας Καζάκος αποφάσισαν να ανεβάσουν μια παράσταση που θα εξιστορούσε τα δεινά των Ελλήνων από τα χρόνια του ‘Όθωνα μέχρι την Κατοχή. Την ιδέα ασπάστηκε και ο θεατρικός συγγραφέας Ιάκωβος Καμπανέλλης που χρησιμοποιώντας τη σατυρική και ταυτόχρονα αιχμηρή του πένα έκανε πραγματικότητα τη σύλληψη των δύο ηθοποιών. Αυτό που ακολούθησε μπορεί να περιγραφεί από τις ουρές που σχηματίζονταν έξω από το «Αθήναιον» με τον κόσμο αντί να ζητά εισιτήριο να ρωτά στο ταμείο «Εδώ ψηφίζουμε;». Η μουσική επένδυση ανατέθηκε στον Σταύρο Ξαρχάκο, ο οποίος είχε την έμπνευση να ζητήσει από τον Νίκο Ξυλούρη να παίξει το ρόλο του τραγουδιστή – τελάλη.

Φυσικά, οι αντιδράσεις από το καθεστώς δεν έλειψαν, καθώς Καρέζη και Καζάκος πέρασαν ένα μήνα στα κρατητήρια της Ασφάλειας με αποτέλεσμα να διακοπούν οι παραστάσεις από τα μέσα Οκτωβρίου ως τα μέσα Νοεμβρίου του 1973 για να ξαναρχίσουν την παράσταση μετά τα γεγονότα του Πολυτεχνείου.

Επιστρέφοντας στο σήμερα που μπορεί να μην είναι αντιμέτωπο με κάποιο δικτατορικό καθεστώς, το «Μεγάλο μας Τσίρκο» παραμένει επίκαιρο και αποδεικνύει την αξία του μέσα από τη διαχρονικότητά του. Την αξία αυτή εκτίμησε και η θεατρική ομάδα των Μολαών, αποτελούμενη από μαθητές γυμνασίου-λυκείου, και τόλμησε να ζωντανέψει στο σανίδι το εμβληματικό αυτό έργο. Η θεατρική παράσταση έχει ήδη παρουσιαστεί σε σχολεία και χωριά της περιοχής και θα ολοκληρώσει τις περιοδείες με τις παραστάσεις που πρόκειται να δώσει στις 11 Αυγούστου στο θερινό αμφιθέατρο του Λυκείου των Μολάων, στις 13 Αυγούστου στο Ξηροκάμπι και στις 11 Σεπτεμβρίου στο Σαϊνοπούλειο Ίδρυμα της Σπάρτης.

Ads

Τα 35 παιδιά του θιάσου ξεκίνησαν τις θεατρικές τους αναζητήσεις από το 2003 και στο ενεργητικό τους βρίσκονται παραστάσεις όπως «Τα παντρολογήματα» του Νικολάι Γκόγκολ, «Το παιχνίδι της τρέλας και της φρονιμάδας» του Γιώργου Θεοτοκά, το «Ρωμαίος και Ιουλιέτα» του Μποστ, οι «Όρνιθες» και οι «Τρωάδες» του Ευριπίδη με τις οποίες και πήραν πρόπερσι το Πρώτο Βραβείο στους Πανελλήνιους Μαθητικούς Αγώνες.

Αξίζει να σημειώσουμε ότι η επιμέλεια της παράστασης, από τα προγράμματα και τις αφίσες μέχρι τα κουστούμια και τα σκηνικά, είναι εξ ολοκλήρου αποτέλεσμα της δεξιοτεχνίας και της φαντασίας των μικρών αυτών ηθοποιών. «Είναι το παιχνίδι μας αυτό γιατί στην επαρχία δεν υπάρχουν πολλές εναλλακτικές λύσεις για διασκέδαση ή άλλη δημιουργική απασχόληση» λέει στην εφημερίδα «Αυγή» η θεολόγος Ολυμπία Λαμπούση, με την παρότρυνση και τη συνεχή αρωγή της οποίας, δημιουργήθηκε και συνεχίζει όλα αυτά τα χρόνια το Θεατρικό Εργαστήρι. Μέσα σ’ όλη αυτή τη θεατρική διαδρομή η επιλογή του φετινού έργου δεν είναι καθόλου τυχαία. «Πάντα φροντίζουμε το έργο που επιλέγουμε να είναι πολιτικό, διδακτικό με όλες τις έννοιες, γιατί θεωρούμε ότι από το θέατρο μπορούν τα παιδιά να αποκτήσουν μια σφαιρική εικόνα για την Ελλάδα σε διάφορες ιστορικές περιόδους, για τη ζωή, τα ήθη και τις περιπέτειές της», εξηγεί η κ. Λαμπούση. Το έργο αυτό «ήρθε αυτονόητα στο νου μας, ειδικά αυτή τη δύσκολη περίοδο που περνάμε όλοι, γιατί ακριβώς καταγγέλλει τις αδυναμίες του πολιτικού συστήματος, τις απάτες στην πολιτική μας Ιστορία και πραγματικότητα, τον τυχοδιωκτισμό, την ξενομανία και άκρατη υιοθέτηση ξένων προτύπων, έχει πολλές αναφορές στις οικονομικές κρίσεις και τους δανεισμούς, τον μεγαλοϊδεατισμό και τον μικροεθνικισμό μας. Είναι ένα έργο όπου η λεπτή σάτιρα του Καμπανέλλη συγκινεί τον Έλληνα και ταυτόχρονα ένα έργο που διατηρεί στο έπακρο την επικαιρότητά του παρότι γράφτηκε πριν από τόσα χρόνια».