Σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη, οι πρώτοι ζωικοί οργανισμοί του γλυκού νερού εμφανίστηκαν πολύ νωρίτερα σε σχέση με ότι πίστευαν ως τώρα οι επιστήμονες. Τα νέα δεδομένα κάνουν λόγο για παρουσία οργανισμών, τουλάχιστον 85 εκατ χρόνια νωρίτερα, ενισχύοντας έτσι την θεωρία ότι υπήρχε πολύ μικρό ή και μηδενικό χρονικό κενό ανάμεσα στην εμφάνιση της ζωής στις θάλασσες και στην μεταπήδησή της στα γλυκά νερά της στεριάς.

Ads

Η ερευνητική ομάδα με επικεφαλής την παλαιοντολόγο Μέρι Ντρόζερ του πανεπιστημίου της Καλιφόρνια- Ριβερσάϊντ, βρήκαν απολιθώματα ζωντανών οργανισμών στα ιζήματα μιας αρχαίας κοίτης ποταμού στην Καλιφόρνια, τα οποία χρονολογούνται πριν από 520 με 542 εκατ. χρόνια. Η σχετική μελέτη δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Geology» της Γεωλογικής Εταιρίας της Αμερικής.

Οι προηγούμενες ενδείξεις για την ύπαρξη οικοσυστημάτων σε γλυκά νερά, προέρχονταν από πετρώματα 435 εκατ. ετών. Τα νέα ευρήματα ωθούν κατά 100 περίπου χρόνια στο παρελθόν τα πρώτα ζώα υδάτων εκτός θάλασσας. Πρόκειται σχεδόν για την ίδια περίοδο, όπως εκτιμούν οι επιστήμονες που εμφανίστηκαν τα πρώτα θαλάσσια αρθρόποδα, οι τριλοβίτες.

Είναι ωστόσο δύσκολο για τους ερευνητές να καταλάβουν τι είδους οργανισμοί ήταν, όμως σύμφωνα με τα σημάδια που άφησαν, πιθανολογούν να ήταν κάποιου είδους ασπόνδυλα. Συγκεκριμένα, τα λαγούμια που άφησαν πάνω στα πετρώματα τα απολιθωμένα πλάσματα, έχουν σχήμα U, βάθος έως πέντε εκατοστών, διάμετρο ενός χιλιοστού και απέχουν μεταξύ τους γύρω στο ένα εκατοστό, πράγμα που δείχνει, κατά τους ερευνητές, ότι ήταν μικροσκοπικά ζώα. Παρόμοια απολιθώματα έχουν βρεθεί σε θαλάσσια ιζήματα της ίδιας εποχής, αλλά είναι περίπου δεκαπλάσια σε μέγεθος, μια δυσαναλογία αντίστοιχη με αυτή που υπάρχει και σήμερα ανάμεσα στα σύγχρονα πλάσματα που κρύβονται στους βυθούς του γλυκού νερού και σε εκείνα που χώνονται στους βυθούς των θαλασσών.

Ads

Υπάρχουν όμως, επιστήμονες που παρουσιάζονται επιφυλακτικοί σε σχέση με τα ευρήματα αυτής της έρευνας. Ο παλαιοντολόγος Άντονι Μάρτιν του πανεπιστημίου Έμορι της Ατλάντα δεν αποκλείει το γεγονός τα απολιθώματα να προέρχονται από πλάσματα της θάλασσας που απλώς μετακινήθηκαν αντίθετα με το ρεύμα ενός ποταμού. Κάτι τέτοιο είναι εφικτό κατά τη διάρκεια μιας εκτεταμένης περιόδου ξηρασίας ή χαμηλής ροής του ποταμού.

Η επικρατέστερη άποψη των παλαιοντολόγων ότι η ζωή πρωτοεμφανίστηκε στη θάλασσα και μόνο αργότερα μετακινήθηκε στα γλυκά νερά της στεριάς συναντά έναν δυνατό αμφισβητία. Η Ντρόζερ με τα νέα στοιχεία θεωρεί πως τα ζωικά οικοσυστήματα της στεριάς εξελίσσονταν παράλληλα με τα θαλάσσια στη διάρκεια της «Κάμβριας» περιόδου, όταν σημειώθηκε η «μεγάλη έκρηξη» της ζωής. Στο παρελθόν, δεν υπήρχαν επαρκή στοιχεία από κοίτες ποταμών ή λιμνών που να δείχνουν παρουσία ζωικών οικοσυστημάτων την ίδια περίπου εποχή που έκανε την εμφάνισή της η ζωή στις θάλασσες.