Την εκτίμηση ότι το ελληνικό πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής ήταν σχεδόν τρεις φορές πιο σκληρό από το αντίστοιχο ιρλανδικό διατυπώνει το Διεθνές Χρηματοοικονομικό Ινστιτούτο (IIF) σε έκθεση που δημοσιοποίησε και στην οποία συγκρίνει τις συνθήκες δημοσιονομικής προσαρμογής σε Ελλάδα και Ιρλανδία. Επιπλέον το IIF, επισημαίνει ως αναγκαία την επιμήκυνση του ελληνικού προγράμματος

Ads

 
Επισημαίνεται ότι στην Ιρλανδία η μετριασμένη δημοσιονομική εξυγίανση έχει συμβάλλει στην επανεκκίνηση της ανάπτυξης και έκδοσης ομολόγων, ενώ η σκληρότερη προσαρμογή στην Ελλάδα έχει οδηγήσει στη σημαντική μείωση του ΑΕΠ, ανεβάζοντας τους δείκτες χρέους και ενισχύοντας τις αμφιβολίες για την πιστοληπτική ικανότητα.
 
Στην έκθεση αναφέρεται πως στην Ελλάδα κατά τη διάρκεια της διετίας 2010-2012 επετεύχθη δημοσιονομική προσαρμογή 5,2% του ΑΕΠ σε ετήσια βάση έναντι ετήσιας προσαρμογής μόλις 1,7% του ΑΕΠ στην Ιρλανδία.
 
Το Ινστιτούτο επισημαίνει πως την ίδια στιγμή που οι αγορές δίνουν πρόσβαση στην Ιρλανδία, η Ελλάδα παραμένει αποκλεισμένη από αυτές και μετρά αθροιστικές απώλειες 20% στο ΑΕΠ της από το 2008, ενώ έχει ανεργία άνω του 26%.
 
«Εννέα μήνες μετά το PSI παραμένουν αμφιβολίες σχετικά με τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους και η επιστροφή στις αγορές παραμένει πολύ μακριά» σημειώνεται στην έκθεση, όπου υπογραμμίζεται ότι ο δημοσιονομικής πολλαπλασιαστής (η επίδραση στην ανάπτυξη από τις μεταβολές στη δημοσιονομική πολιτική) ήταν την προηγούμενη διετία στο 1,5 για την Ελλάδα, όταν στην Ιρλανδία  δεν ξεπερνούσε το 0,5.
 
Η Ελλάδα, όπως σημειώνεται, παραμένει σε πολύ διαφορετικές και δύσκολες συνθήκες, καθώς ένα ποσοστό 7,4% του ΑΕΠ των μέτρων δημοσιονομικής προσαρμογής είναι απαραίτητα στο πλαίσιο του προγράμματος για το 2013 – 2014, εκ των οποίων τα δύο τρίτα έχουν τεθεί σε ισχύ για το τρέχον έτος.

Αναγκαία η επιμήκυνση του ελληνικού προγράμματος
 
Στο μεταξύ, επισημαίνει ως αναγκαία για την ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας την επιμήκυνση του προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής της χώρας.
 
Όπως εξηγεί το IIF στην έκθεσή του που δόθηκε σήμερα στη δημοσιότητα, η χρήση του μεγαλύτερου δημοσιονομικού περιθωρίου από την επιμήκυνση της αναγκαίας προσαρμογής θα λειτουργήσει αποτελεσματικά για να αναχαιτίσει την καθοδική πορεία της οικονομικής δραστηριότητας και να οδηγήσει στην ανάπτυξη.
 
Η χρήση αυτού του περιθωρίου, σε συνδυασμό με την αύξηση της απορρόφησης των πόρων από τα διαρθρωτικά ταμεία της Ε.Ε. για να αυξηθούν οι δημόσιες επενδύσεις, θα μετέτρεπαν έναν φαύλο κύκλο σε ενάρετο κύκλο, υποστηρίζει το IIF.
 
Εκτιμά, πάντως, ότι μία νέα επιμήκυνση του ελληνικού προγράμματος, ώστε να εξαλειφθεί ο σημερινός εμπροσθοβαρής χαρακτήρας του, πιθανόν να καταστήσει αναγκαία πρόσθετη χρηματοδότηση με τη μορφή περαιτέρω μειώσεων των επιτοκίων των επίσημων δανείων. Ωστόσο, η πρόσθετη χρηματοδότηση εκτιμάται ότι θα χρειασθεί μόνο έως ότου ανακάμψει η οικονομία.
 
Στο ενδιάμεσο, προσθέτουν οι συντάκτες της έκθεσης, χρειάζεται να δοθεί μικρότερη έμφαση στον λόγο του χρέους προς το ΑΕΠ στο τέλος της δεκαετίας. Οι μειώσεις στον λόγο του χρέους προς το ΑΕΠ θα είναι ευκολότερο να επιτευχθούν όταν αρχίσει η ανάπτυξη, προσθέτουν, καθώς δεν θα υπάρχει η αρνητική επίπτωση από τη μείωση του παρονομαστή του λόγου, η οποία προκάλεσε μεγάλη αύξηση του λόγου την τελευταία τριετία.