Ξεκινούν σήμερα οι εργασίες του 19ου Συνεδρίου του ΚΚΕ με την γενική γραμματέα Αλέκα Παπαρήγα να παρουσιάζει την εισήγησή της στην Κεντρική Επιτροπή. Το ΚΚΕ οδηγείται στο 19ο Συνέδριο εν μέσω μιας πολιτικής και ιδεολογικής σύγκρουσης που έχει ξεσπάσει το τελευταίο διάστημα στο εσωτερικό του κόμματος με έντονες επικρίσεις προς την ηγεσία, αλλά και στοχοποίηση των διαφωνούντων από τον Περισσό. Οι αναφορές για αποχώρηση της Αλέκας Παπαρήγα από τη θέση της γγ του κόμματος πληθαίνουν, όπως και τα σενάρια για ενδεχόμενες εσωτερικές «εκκαθαρίσεις». Ο εκπρόσωπος Τύπου του ΚΚΕ, Μάκης Μαϊλής, με άρθρο του στον Ριζοσπάστη, μια ημέρα πριν από την έναρξη του συνεδρίου, απαντώντας στα επικριτικά δημοσιεύματα τονίζει μεταξύ άλλων πως «επιτίθενται στο ΚΚΕ γιατί θέλουν να προστατέψουν με κάθε τρόπο την καπιταλιστική ιδιοκτησία».

Ads

 
Ο Μάκης Μαϊλής αναφέρει μεταξύ άλλων στο άρθρο του : «Αν το ΚΚΕ έτρεχε να χωθεί σε κάποια κυβέρνηση (της λεγόμενης αριστεράς ή των αντιμνημονιακών δυνάμεων ή όπως αλλιώς την πεις), θα ήταν κόμμα σύγχρονο, ευρωπαϊκό, ενώ τώρα είναι προσκολλημένο στο παρελθόν…
 
Αν το ΚΚΕ δεν έθετε ως ζωτική ανάγκη για το λαό τη συμμαχία της εργατικής τάξης με τους αυτοαπασχολούμενους, αλλά αναζητούσε πολιτικές συνεργασίες κορυφών συγκεκριμένης ταυτότητας και ποιότητας, θα ήταν κόμμα ανοιχτό, ευρέων οριζόντων, ενώ τώρα «συμμαχεί με τον εαυτό του», είναι κόμμα σεχταριστικό…
 
Αν το ΚΚΕ έλεγε στο λαό ότι η λύση προς όφελός του θα έρθει μέσα από το αστικό κοινοβούλιο («πρωτότυπη» άποψη, διατυπωμένη πριν από δυόμισι αιώνες), θα ήταν κόμμα μέσα στο πνεύμα των καιρών. Ενώ τώρα, που δουλεύει ακατάπαυστα για να γίνουν πρωταγωνιστές της ιστορικής πορείας η εργατική τάξη και οι σύμμαχοί της, είναι κόμμα αντιδημοκρατικό… Γι’ αυτό επιτίθενται στο ΚΚΕ».

 
Όμως η εσωτερική σύγκρουση που καταγράφηκε με δημόσιες τοποθετήσεις κατά τη διάρκεια του προσυνεδριακού διαλόγου μαρτυρά το λιγότερο ένα πράγμα: Η συσπείρωση σίγουρα δεν αποτελεί το δυνατό σημείο του ΚΚΕ αυτή την περίοδο…
 
Πλέον είναι προφανές πως στο κόμμα έχει δημιουργηθεί ένα δίπολο, δύο διαφορετικές απόψεις, οι οποίες μάλιστα εκφράστηκαν ανοιχτά και συγκρούστηκαν δημόσια κατά τον προσυνεδριακό διάλογο και πολλοί υποστηρίζουν πως είναι θέμα χρόνου το τελικό «ξεκαθάρισμα»… μέχρι το επόμενο.
 
Μια από τις φωνές κατά της ηγεσίας του ΚΚΕ που δεν αποτέλεσε θέμα εσωτερικής κατανάλωσης, αλλά βρέθηκε στο επίκεντρο ενός ευρύτερου πολιτικού διαλόγου, ήταν του Νίκου Μπογιόπουλου, δημοσιογράφου του Ριζοσπάστη. Με άρθρο του άσκησε κριτική στην ηγεσία του ΚΚΕ επισημαίνοντας πως η στρατηγική που ακολουθείται είναι λάθος.
 
Ωστόσο ο ίδιος με νέο άρθρο του («Ακούστε Κύριοι») στις 6 Απριλίου στον Ριζοσπάστη επιτίθεται κατά αυτών, εκτός κόμματος, που προσπάθησαν να εκμεταλλευτούν την εσωτερική αντιπαράθεση για να χτυπήσουν το ΚΚΕ, κατά όσων «έχουν συνηθίσει να ζουν και να σκέφτονται με τους κανόνες της ίντριγκας, του μιντιακού παρασιτισμού, της υποκρισίας, του καιροσκοπισμού, της καμαρίλας, της κομματικής ψευτοδημοκρατίας».
 
«Κατανοούμε τον «πόνο» τους να «διορθώσουν» τους κομμουνιστές όσον αφορά τη στρατηγική και την τακτική που θα φέρει το σοσιαλισμό και τον κομμουνισμό, μιας και άλλωστε είναι πασίγνωστος ο «καημός» τους και για το σοσιαλισμό και για τον κομμουνισμό», αναφέρει και σημειώνει μεταξύ άλλων:
 
«Αυταπατώνται, αν νομίζουν ότι μπορούν αυτοί, είτε με τη χυδαιότητα, είτε με την «αντικειμενικότητά τους», να καθορίσουν τη σχέση του ΚΚΕ με τα μέλη του και τη σχέση των μελών του ΚΚΕ με το Κόμμα τους. Αυταπατώνται, αν νομίζουν ότι μπορούν να παρέμβουν στα εσωτερικά του ΚΚΕ από την «πίσω πόρτα»».
 
Μια ακόμα ηχηρή επικριτική φωνή κατά της ηγεσίας του ΚΚΕ ήταν και ο Αντώνης Σκυλάκος ιστορικό στέλεχος του κόμματος. Με άρθρο του στο πλαίσιο του προσυνεδριακού διαλόγου τόνισε μεταξύ άλλων πως πρέπει να απορριφθεί «μια «στενή πολιτική», που οδηγεί μαθηματικά στη στασιμότητα και τη συρρίκνωση».
 
Κριτική στην ηγεσία του ΚΚΕ άσκησαν μεταξύ άλλων και το πρώην μέλος του Πολιτικού Γραφείου Β. Καλαματιανός, ο πρώην επικεφαλής του Κέντρου Μαρξιστικών Ερευνών και άλλοτε μέλος της Κεντρικής Επιτροπής Π. Γεωργιάδης, αλλά και δημοσιογράφοι του «Ριζοσπάστη».
 
Σύμφωνα με τις πληροφορίες οι Νίκος Μπογιόπουλος και Αντώνης Σκυλάκος, αλλά και άλλοι που άσκησαν κριτική στην ηγεσία κατά τον προσυνεδριακό διάλογο δεν εξελέγησαν σύνεδροι στις οργανώσεις τους. Το προηγούμενο διάστημα εξάλλου η ηγεσία του ΚΚΕ είχε επιτεθεί στους διαφωνούντες και πολλοί έκαναν λόγο για προμήνυμα διαγραφών.
 
Η Αλέκα Παπαρήγα τους χαρακτήρισε «αγράμματους» και «οπορτουνιστές», ενώ ο Μάκης Μαϊλλης, επιχείρησε με το άρθρο του «Άρθρα – καρμπόν με ομολογημένα και ανομολόγητα, πλην φανερά…» να απαντήσει σε όλους τους επικριτές, κατηγορώντας τους πως μοναδική τους επιδίωξη είναι «η συμμαχία με τμήματα της αστικής τάξης». Ανάλογες ήταν και οι αντιδράσεις από τους Παναγιώτη Μεντρέκα, Δημήτρη Γόντικα και Γιώργο Μαρίνο.
 
Υπενθυμίζεται πως πηγές προσκείμενες στο ΚΚΕ σχολιάζοντας στο tvxs.gr τις εσωκομματικές συγκρούσεις κατά τη διάρκεια του προσυνεδριακού διαλόγου ανέφεραν ότι «όσοι εξέφρασαν διαφορετική άποψη γνωρίζουν ότι θα τεθούν εκτός». Όπως είχαν τονίσει στο tvxs.gr, «αυτό μπορεί να γίνει ή με βίαιο τρόπο, δηλαδή με διαγραφή ή και σταδιακά».
 

Σενάρια διαδοχής

 
imageΑπό την επομένη του εκλογικού αποτελέσματος της 17ης Ιουνίου, που το ΚΚΕ είδε τα ποσοστά του να συρρικνώνονται δραματικά, ξεκίνησαν τα σενάρια αλλαγής στην ηγεσία του ΚΚΕ. Από τότε μέχρι σήμερα η γγ του κόμματος Αλέκα Παπαρήγα έχει αποφύγει να απαντήσει με σαφήνεια σε σχετικές ερωτήσεις, ωστόσο σύμφωνα με δημοσιεύματα η επί 22 χρόνια γγ του κόμματος φαίνεται πως είναι πολύ κοντά στην απόφαση να αποχωρήσει από την ηγεσία του ΚΚΕ.
 
Το θέμα της εκλογής του νέου γενικού γραμματέα θα διευθετηθεί το βράδυ της Κυριακής από τη νέα Κ.Ε., η οποία θα προκύψει από το συνέδριο. Καθώς είθισται γενικοί γραμματείς να γίνονται μέλη του Π.Γ., ως επικρατέστεροι υποψήφιοι για τη διαδοχή της Αλέκας Παπαρήγα, σε περίπτωση που επιβεβαιωθούν οι πληροφορίες για αλλαγή στην ηγεσία του ΚΚΕ, φέρονται οι κ. Δ. Κουτσούμπας και Γ. Μαρίνος, ενώ έχει ακουστεί και το όνομα του κ. Ν. Σοφιανού. Δημοσιεύματα δεν αποκλείουν και το ενδεχόμενο να υπάρξει κάποια «έκπληξη» από τη νεώτερη γενιά των στελεχών.
 

Έναρξη συνεδρίου

 
Το 19ο Συνέδριο του ΚΚΕ ξεκινάει την Πέμπτη το πρωί με την παρουσίαση από την Αλέκα Παπαρήγα της εισήγησής της στην Κεντρική Επιτροπή του κόμματος. Μεταξύ άλλων θα αναφέρεται σε εκτιμήσεις, καθήκοντα, πρόγραμα και τη δράση του κόμματος μέχρι το επόμενο Συνέδριο.
 
imageΌπως αναφέρεται στο 902.gr «η συντριπτική πλειοψηφία των μελών του ΚΚΕ και της ΚΝΕ συμφώνησαν με τα προσυνεδριακά κείμενα και αυτή η συμφωνία εκφράστηκε στις ψηφοφορίες που έγιναν στις ΚΟΒ και στις ΟΒ. ια τις Θέσεις της Κεντρικής Επιτροπής και το νέο Πρόγραμμα του ΚΚΕ ψήφισαν υπέρ το 96,8% των κομματικών μελών, κατά το 1,65% και λευκό το 1,55%. Για το νέο Καταστατικό ψήφισαν υπέρ το 97,3% των κομματικών μελών, κατά το 1,21% και λευκό το 1,49%. Θετικά για τα προσυνεδριακά κείμενα εκφράστηκε στις οργανώσεις της ΚΝΕ το 98,9% των μελών της και με κατά ή λευκό το 1,1%».
 
Η Αλέκα Παπαρήγα, σύμφωνα με το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων, αναμένεται κατά την παρουσίαση της εισήγησής να τονίσει πως το 19ο Συνέδριο του ΚΚΕ δίνει απάντηση στο πιεστικό ερώτημα του πώς θα οργανωθεί ο αγώνας απόκρουσης των βάρβαρων ταξικών αντιλαϊκών μέτρων από οποιαδήποτε κυβέρνηση διαχείρισης της κρίσης και των συμφερόντων των μονοπωλίων, είτε με κορμό τη ΝΔ είτε με τον ΣΥΡΙΖΑ, είτε με κυβέρνηση του λεγόμενου αντιμνημονιακού τόξου, από τη λαϊκή Δεξιά ως την εξωκοινοβουλευτική Αριστερά.
 
Σχετικά με την πολιτική των συμμαχιών του ΚΚΕ η γγ του κόμματος, σύμφωνα με την ίδια πηγή, θα υποστηρίξει πως αυτή εδράζεται στην αντικειμενική αναγκαιότητα να προωθηθεί η ενότητα δράσης της εργατικής τάξης και η κοινή δράση της με τα φτωχά λαϊκά στρώματα, τους φτωχούς αυτοαπασχολούμενους επαγγελματίες και τη φτωχή αγροτιά. Ιδιαίτερο βάρος δίνεται στην προσέλκυση νέων ηλικιών και γυναικών, καθώς το ΚΚΕ εκτιμά ότι για μια σειρά λόγους συναντούν πρόσθετες δυσκολίες και εμπόδια στη σταθερή οργάνωση και πάλη.
 
Σύμφωνα με την Αλέκα Παπαρήγα σχετικά με το πρόγραμμα του κόμματος το κεντρικό ζήτημα για την επεξεργασία του και για την ευρύτερη στρατηγική του ΚΚΕ είναι η «απάντηση που δίνει στο ποια αντίθεση θα λύσει η κοινωνική επανάσταση και ποια τάξη θα πάρει την εξουσία».
 
image«Αυτό το έλυσε το 15ο Συνέδριο του ΚΚΕ, το οποίο καθόρισε ότι, στην εποχή περάσματος από τον καπιταλισμό στον σοσιαλισμό, η πάλη των τάξεων κατευθύνεται στην επίλυση της βασικής αντίθεσης κεφαλαίου- εργασίας και ότι η επαναστατική αλλαγή στην Ελλάδα θα είναι σοσιαλιστική, με κινητήριες δυνάμεις της επανάστασης την εργατική τάξη ως ηγετική δύναμη, τα φτωχά λαϊκά στρώματα, τη φτωχή αγροτιά και τα πιο καταπιεσμένα τμήματα των μεσαίων στρωμάτων της πόλης», θα υποστηρίξει, σύμφωνα με το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων, η Αλέκα Παπαρήγα.
 
Ταυτόχρονα, η κ. Παπαρήγα θα επισημάνει ότι το ζήτημα της γραμμής συμμαχίας του 15ου και του 19ου Συνεδρίου, είναι η ίδια, δηλαδή συμμαχία των κοινωνικών δυνάμεων που έχουν συμφέρον από την κατάργηση της εξουσίας των μονοπωλίων και επισημαίνουν ότι στις συνθήκες της κρίσης, περισσότερα τμήματα των ενδιάμεσων στρωμάτων προσεγγίζουν την εργατική τάξη, περνάνε στην κατηγορία των φτωχών μεσαίων στρωμάτων, ενώ αυξάνεται ο αριθμός των φτωχών λαϊκών στρωμάτων.
 
Σε ό,τι αφορά το σκοπό του ΚΚΕ και τη Λαϊκή Συμμαχία, σύμφωνα πάντα με την ίδια πηγή, θα επισημάνει πως δεν κρύβει ότι, ως πρωτοπόρο οργανωμένο τμήμα της εργατικής τάξης, έχει στρατηγικό σκοπό τον σοσιαλισμό- κομμουνισμό, την ανατροπή της αστικής εξουσίας και την κατάκτηση της πολιτικής εξουσίας από την εργατική τάξη, ενώ θα καταστήσει σαφές ότι, με την πρότασή του για τη Λαϊκή Συμμαχία, το κόμμα κάνει εκείνους τους απαραίτητους συμβιβασμούς, αφού δεν είναι δυνατό να απαιτήσει η Κοινωνική Συμμαχία να συμφωνήσει με το δικό του Πρόγραμμα.
 
Επίσης αναμένεται να απαντήσει και σε εκείνους που επικρίνουν το ΚΚΕ πως παραπέμπει τα πάντα στον σοσιαλισμό και αναχωρεί από την πάλη για τα οξυμένα προβλήματα των εργαζομένων, υπενθυμίζοντας πως το ΚΚΕ και οι συνεργαζόμενοι μαζί του σήκωσαν στις πλάτες τους το μεγαλύτερο βάρος των αγωνιστικών κινητοποιήσεων, ενώ πήραν πρωτοβουλίες για ανάπτυξη μετώπων πάλης σε συγκεκριμένα και άμεσα προβλήματα σε όλους τους τόπους δουλειάς, στις φτωχογειτονιές, στα σχολεία, στα ΑΕΙ- ΤΕΙ και στο χωράφι: από τα χαράτσια και τα διόδια, ως τις απεργιακές κινητοποιήσεις για τις συλλογικές συμβάσεις, για όλα τα μνημονιακά μέτρα, για την κοινωνική ασφάλιση και την υγεία, για τα αγροτικά προβλήματα, τις μεγάλες ανάγκες των αυτοαπασχολουμένων, της νεολαίας, των γυναικών.

Ads