Άγνοια και αδιαφορία που ισοδυναμεί με καταδίκη καταλογίζει στην Πολιτεία η Ομάδα Κοινωνικού Προβληματισμού της Κοινωνικής Ένταξης του 18ΑΝΩ. Αιτία αποτελεί η καταδίκη σε 4ετή φυλάκιση χωρίς αναστολή του επί 20 χρόνια χρήστη Αχιλλέα Δεσποτάκη, ο οποίος κατάφερε μέσω του προγράμματος απεξάρτησης να κλείσει φέτος 3 χρόνια καθαρός. «Όλοι ξέρουμε πόσο δύσκολο είναι να απεξαρτηθεί ένας εξαρτημένος. Αυτό που δεν ξέρουμε τελικά, είναι το αν η πολιτεία έχει τη διάθεση να βοηθήσει επί της ουσίας στη σταθερότητα της απεξάρτησης ατόμων που βρίσκονται στην Κοινωνική Επανένταξη. Χρόνια “φυλακισμένοι” στις ουσίες ο φόβος μας είναι οι φυλακές, σ’ όποια μορφή κι αν παρουσιάζονται» αναφέρει χαρακτηριστικά το 18ΑΝΩ.

Ads

Ο 49χρονος Αχιλλέας Δεσποτάκης, που έχει ολοκληρώσει με επιτυχία το θεραπευτικό πρόγραμμα απεξάρτησης του 18ΑΝΩ, κατηγορείτο για κατοχή ναρκωτικών με σκοπό την πώληση, καθώς το Φεβρουάριο του 2006 είχε βρεθεί πάνω του 1,5 γραμμάριο ηρωίνης. Τέσσερα περίπου χρόνια αργότερα, στις 06/05/2010, καταδικάστηκε από το εφετείο της Λάρισας σε 4 χρόνια φυλακή. «Το μήνυμα που συνάγεται από αυτή την απόφαση είναι ότι δεν αξίζει να προσπαθήσει να απεξαρτηθεί κανείς αφού έτσι κι αλλιώς θα καταλήξει στη φυλακή» σχολιάζει η επιστημονική υπεύθυνη του 18 ΑΝΩ, Κατερίνα Μάτσα.

«Ο Αχιλλέας καθρεφτίζει καθέναν ξεχωριστά από εμάς. Ήταν 20 χρόνια στη χρήση. Έχει πληρώσει το τίμημα της ζωής που είχε επιλέξει εκτίοντας συν τοις άλλοις 10 χρόνια φυλακή για πράξεις μέσα απ’ τη χρήση. Παρ’ όλα αυτά, κατάφερε μετά από δύσκολο αγώνα να είναι σήμερα 3 χρόνια καθαρός. Το Εφετείο, όχι μόνο τον έκρινε ένοχο μη αναγνωρίζοντας την προσπάθειά του, αλλά τον ξαναγυρίζει στο παρελθόν, επιβάλλοντας την εξοντωτική ποινή των 4 ετών φυλάκιση χωρίς αναστολή, θυμίζοντάς του πώς αντιμετωπίζουν κράτος και κοινωνία το θέμα της τοξικοεξάρτησης και της απεξάρτησης, πόσο εύκολος στόχος είναι ο κάθε Αχιλλέας και σε τι κοινωνία πρόνοιας προσπαθούμε να επιβιώσουμε» τονίζει το 18ΑΝΩ.

Ο ίδιος ο Αχιλλέας Δεσποτάκης, μιλώντας στην εφημερίδα «Καθημερινή» λίγες ημέρες μετά την καταδίκη του, δήλωνε: «Δεν μου αξίζει να πάω φυλακή. Έχω φτύσει αίμα να φτάσω εδώ, άρχισα επιτέλους να κάνω όνειρα, με ανθρώπους, με σχέσεις, δεν μου αξίζει να μπω εκεί μέσα. Είμαι από τους νικητές αυτής της ιστορίας, και δεν είναι πολλοί αυτοί. Αλλά δεν φαίνεται να επηρεάζει καθόλου τη Δικαιοσύνη». Σχολιάζοντας την απόφαση, υπογραμμίζει: «Δεν φταίνε και οι δικαστές. Έβλεπα ότι δεν καταλάβαιναν τι τους έλεγα. Δεν καταλάβαιναν τι Γολγοθάς είναι αυτός της απεξάρτησης για έναν άνθρωπο. Δεν ήταν ότι με μισούσαν. Ήταν ότι δεν ήξεραν… Εγώ πάντως δεν μπαίνω μέσα. Ήμουν πάντα σαν λύκος, μόνος. Τώρα μ’ αρέσει που είμαι μέσα στον κόσμο».

Ads

Η Ομάδα Κοινωνικού Προβληματισμού της Κοινωνικής Ένταξης του 18ΑΝΩ «απαιτεί» την αναστολή της άδικης – όπως την αποκαλεί – απόφασης, «γιατί αν δεν έχει γίνει κατανοητό από κάποιους, εμείς υπενθυμίζουμε: “μιλάμε για ανθρώπινες ψυχές και όχι για απρόσωπες στατιστικές”».