Οι πιθανότητες των Ευρωπαίων ηγετών να αποφύγουν μια επικείμενη καταστροφή μειώνονται ώρα με την ώρα, αναφέρει άρθρο του Economist, κατακρίνοντας τη στρατηγική που ακολουθεί έως τώρα η Ευρώπη στο χειρισμό του ελληνικού προβλήματος. Όπως αναφέρει, η ΕΕ φαίνεται να έχει υιοθετήσει ένα νέο κανόνα: «αν ένα σχέδιο δεν δουλεύει, συνέχισε ακάθεκτος».

Ads

«Παρά τις διαμαρτυρίες χιλιάδων πολιτών στο κέντρο της Αθήνας, παρά τους κλονισμούς στις διεθνείς αγορές, οι ηγέτες της Ευρώπης έχουν συντάξει ένα τακτοποιημένο χρονοδιάγραμμα για να λύσουν τα προβλήματα της ευρωζώνης. Όπως δείχνουν τα πράγματα, η Ελλάδα ίσως ψηφίσει το νέο πακέτο λιτότητας. Έτσι, θα λάβει τα επόμενα 12 δισ. ευρώ από το δάνειων των 110δισ. ευρώ, που χρειάζεται έως τα μέσα Ιουλίου. Αν υποθέσουμε ότι η Ευρώπη θα συμφωνήσει στην «εθελοντική» συμμετοχή των ιδιωτών για να ικανοποιήσει τους Γερμανούς, θα ακολουθήσει ένα δεύτερο πακέτο 100δισ. ευρώ. Έτσι, η χώρα θα σωθεί μέχρι το 2013, όταν η ευρωζώνη θα ενεργοποιήσει ένα μόνιμο κονδύλι βοήθειας, τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας. Το ευρώ θα σωθεί και ο κόσμος θα χειροκροτήσει» αναφέρει το δημοσίευμα.

Το δημοσίευμα επισημαίνει ότι οι πολιτικές που εμποδίζουν την εύρεση μιας πραγματοποιήσιμης λύσης γίνεται όλο και πιο τοξική και σημειώνει ότι με τις εκλογές να πλησιάζουν στη Γαλλία, τη Γερμανία αλλά και την ίδια την Ελλάδα, ο κίνδυνος μιας καταστροφής –οτιδήποτε από μια άτακτη πτώχευση έως διάσπαση της νομισματικής ένωσης- μεγαλώνει όλο και περισσότερο. Επιπλέον τονίζεται ότι οι αγορές δεν πρόκειται να ξεγελαστούν και γνωρίζουν ότι η Ελλάδα, που τα χρέη της ισοδυναμούν στο 160% του ΑΕΠ της, είναι αναξιόχρεη. Το Economist λοιπόν επίσημαίνε ότι όσο περισσότερο καθυστερεί η αναδιάρθρωση, τόσο μεγαλώνει το χρέος απέναντι στους διεθνείς δανειστές, είτε αυτοί είναι το ΔΝΤ είτε η ευρωζώνη και τόσο περισσότερο θα υποφέρουν οι ψηφοφόροι. Επιπλέον, το Economist, αναφέρει ότι η πιθανότητα μετάδοσης της κρίσης αυξάνονται αντί να μειώνονται. Κάνει λόγο και για το λεγόμενο φαινόμενο Lehman: «αν η Ελλάδα πέσει, θα συμπαρασύρει και πολλούς άλλους και αυτό ίσως έχει καταστροφικές συνέπειες για την παγκόσμια οικονομία» σημειώνεται.

«Και ενώ η ΕΕ προσπαθεί να αρνηθεί το ενδεχόμενο της χρεοκοπίας, τελευταία μεγαλώνει όλο και περισσότερο η μερίδα εκείνων που υποστηρίζουν αυτή τη λύση. Δηλαδή, η Ελλάδα να προχωρήσει σε πτώχευση, να βγει από το ευρώ και να επαναφέρει τη δραχμή (όπως έκαναν η Βρετανία το 1931 και η Αργεντινή το 2001)» αναφέρει το δημοσίευμα, χαρακτηρίζοντας, ωστόσο, τη λύση ως καταστροφική καθώς κάποιες τράπεζες της Ελλάδας θα πτώχευαν, η νέα δραχμή θα είχε πολύ μικρή αξία και ο πληθωρισμός θα εκτοξευόταν στα ύψη, αναγκάζοντας το κράτος να τυπώσει νομίσματα.

Ο Economist υποστηρίζει εδώ και καιρό μια τρίτη λύση: την ελεγχόμενη αναδιάρθρωση του χρέους ώστε να μειωθεί η αξία του στο 80% του ΑΕΠ. Κάτι τέτοιο θα είναι μάλλον αναμενόμενο για τις αγορές, οι οποίες περιμένουν εδώ και καιρό ότι η Ελλάδα θα χρεοκοπήσει. Οι τράπεζες που κρατούν ελληνικά ομόλογα είναι πιο προετοιμασμένες να απορροφήσουν τις απώλειες σε σχέση με πέρυσι. Ακόμη και αν το χρέος της Ελλάδας μειωθεί στο μισό, οι περισσότερες ευρωπαϊκές τράπεζες θα μπορούν να απορροφήσουν την καθαρή απώλεια, σημειώνει το περιοδικό. Το δημοσίευμα πάντως υποστηρίζει ότι η ελεγχόμενη αναδιάρθρωση ενέχει κινδύνους. «Ακόμη και αν η Ελλάδα αναδιαρθρώσει το χρέος της και συμμορφωθεί με τις μεταρρυθμίσεις του ΔΝΤ και της ΕΕ, θα χρειαστεί εξωτερική υποστήριξη για κάποια χρόνια ακόμη» σημειώνεται. «Αυτό σημαίνει περισσότερο δημοσιονομικό έλεγχο από τις Βρυξέλες, κάτι που θα μετατρέψει την ευρωζώνη σε μια πολιτική ένωση» τονίζεται.

«Όποια και αν είναι η έκβαση της σημερινής ψηφοφορίας, οι ηγέτες της ευρωζώνης θα έλθουν γρήγορα αντιμέτωποι με τρεις επιλογές: ογκώδη χρηματοδότηση της Ελλάδας που θα εξοργίσει τους υπόλοιπους ψηφοφόρους, άτακτη πτώχευση που θα αποσταθεροποιήσει τις αγορές και θα απειλήσει την ευρωζώνη, ή ελεγχόμενη αναδιάρθρωση του χρέους. Η τελευταία επιλογή σημαίνει μια μακρά περίοδο στήριξης της Ελλάδας, πολιτική συνένωση και νέους ευρωπαϊκούς θεσμούς. Όμως είναι η καλύτερη λύση για την Ελλάδα και το ευρώ. Η επιλογή αυτή δεν θα είναι εφικτή για πολύ ακόμα. Οι ηγέτες της Ευρώπης θα πρέπει να αδράξουν την ευκαιρία τώρα που μπορούν» καταλήγει το δημοσίευμα.