Με το επιχείρημα ότι η δίκη του στην Ελλάδα δεν πληροί τα κριτήρια της δίκαιης δίκης, ο Αλέξανδρος Γιωτόπουλος, μέσω των συνηγόρων του Ιπποκράτη Μυλωνά και Αντουάν Κοντ προσέφυγαν στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.

Ads

Στόχος της προσφυγής αυτής, σύμφωνα με δηλώσεις του Αντουάν Κοντ στην εφημερίδα «Ελευθεροτυπία» είναι «να αναγνωριστεί από την ευρωπαϊκή Δικαιοσύνη ότι οι απαιτήσεις μιας δίκαιης δίκης -όπως αυτές ορίζονται τόσο από την Ευρωπαϊκή Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ) όσο και από άλλα διεθνή εργαλεία- δεν ικανοποιήθηκαν κατά τη δίκη του Αλ. Γιωτόπουλου. Αν το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο καταλήξει σ’ ένα τέτοιο συμπέρασμα, αποκαλύπτοντας παραβίαση της Συνθήκης κατά τη διάρκεια της δίκης και σε διαφορετικά στάδιά της, θα είναι τότε πιθανό να γίνει επανάληψη της δίκης στην Ελλάδα. Η δυνατότητα αυτή προβλέπεται στα ευρωπαϊκά νομικά συστήματα, ιδίως της Γαλλίας και της Ελλάδας».

Σύμφωνα με τον Γάλλο πονικολόγο, «ο Αλ. Γιωτόπουλος συνελήφθη στις 17 Ιουλίου 2002 αλλά στην πραγματικότητα παρουσιάστηκε ως αρχηγός της οργάνωσης ένα χρόνο πριν σε σειρά άρθρων στον Τύπο και σε κάποια βιβλία, με βάση πληροφορίες της ελληνικής αστυνομίας αλλά επίσης και της αστυνομίας από χώρες του εξωτερικού. Η κατάδειξη ενός κατηγορούμενου πριν απ’ τη σύλληψή του και πριν ακόμα την εμπλοκή της Δικαιοσύνης διαστρέφει τη δίκη και κάνει εφικτή την ενορχήστρωση της Ιστορίας από την πολιτική εξουσία. Αυτός είναι και ο λόγος που πάντα πιστεύαμε ότι η υπόθεση πρέπει να φύγει από το στενό κύκλο της χώρας».

Βασικό επιχείρημα της προσφυγής είναι ότι «δεν υπήρξε δίκαιη δίκη. Στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση, η έννοια αυτή περιλαμβάνει πολλές πτυχές: το άτομο που κατηγορείται πρέπει να δικαστεί από ένα ανεξάρτητο και ανεπηρέαστο δικαστήριο, πρέπει να χαίρει του κριτηρίου αθωότητας, πρέπει να γνωρίζει τις κατηγορίες που τον βαραίνουν -και μάλιστα λεπτομερειακά-, πρέπει να μπορεί να έχει τη βοήθεια ενός συνηγόρου της επιλογής του και πρέπει να μπορεί να επανεξετάσει όλους τους μάρτυρες κατηγορίας. Ο ετερόκλητος αυτός κατάλογος δεν πρέπει να κρύβει το γεγονός ότι το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο δίνει πολύ συγκεκριμένο περιεχόμενο στο σύνολο των διαφορετικών όψεων της δίκαιης δίκης».