Ανταγωνιζόμενος, ίσως, παλαιότερους δημάρχους που είχαν μείνει στη συνείδηση του κοινού ως προστάτες του πρασίνου, ο Νικήτας Κακλαμάνης συνήθιζε να εκδίδει ανακοινώσεις για κάθε δέντρο και θάμνο που φυτρώνει στην πόλη του. Αν τα ήδη υπάρχoντα φυτά δεν τον ικανοποιούσαν, τα αντικαθιστούσε με άλλα, που ήταν πιο πολύ της αρεσκείας του – εξού και η τροπική ποικιλία Brachychiton acerifoliuus πήρε τη θέση των νεραντζιών της οδού Κανάρη. Τελευταία πάντως, ο δήμαρχος δείχνει μια ιδιαίτερη τάση προς τα ψεύτικα, όπως φανέρωσε η ταχύτητα με την οποία έστειλε τις δυνάμεις των ΜΑΤ να φυλάξουν το χριστουγεννιάτικο δέντρο της πλατείας Συντάγματος.

Ads

Δεν είναι ακόμα γνωστό αν… η αγάπη του γι’ αυτά τα ψεύτικα φυτά τον ώθησε να κόψει τα υπεραιωνόβια δέντρα του πάρκου στην Κύπρου. Για να προστατεύσει την κίνησή του, πάντως, κάλεσε και πάλι τις αστυνομικές δυνάμεις, τις οποίες συνέδραμαν τμήματα της ελληνικής ακροδεξιάς.

Η σχέση του δημάρχου με την άκρα δεξιά έχει παρελθόν. Οταν ο Κακλαμάνης ήταν στην εθνικιστική Πολιτική Άνοιξη με τον Αντώνη Σαμαρά και το κόμμα βρισκόταν κοντά στη διάλυση, ήταν αυτός που πρότεινε να υιοθετήσει ακραίες θέσεις καταλαμβάνοντας τον χώρο που αργότερα κατέλαβε το ΛΑΟΣ. Προς τιμήν των υπολοίπων στελεχών της Πολιτικής Ανοιξης, η πρόταση δεν έγινε δεκτή.Ο κ.Κακλαμάνης επέστρεψε στη ΝΔ. για να υιοθετήσει και εκεί τις πιο ακραίες γραμμές.

Το Σεπτέμβριο του 2007, λόγου χάρη. όταν σχεδόν ολόκληρη η Πελοπόννησος είχε καταστραφεί από τις πυρκαγιές, ο Νικήτας Κακλαμάνης φρόντισε μεθοδικά να προβάλει την «τρομοκρατία» ως βασική αιτία για τις πυρκαγιές. Μαζί με Βύρωνα Πολύδωρα και τη Ντόρα Μπακογιάννη εισήγαγε την ασύμμετρη απειλή της τρομοκρατίας και στην Ελλάδα. Σε κεντρικό δελτίο ειδήσεων του καναλιού Mega, είχε δηλώσει ότι έχουμε να κάνουμε με μια «νέα μορφή τρομοκρατίας» τονίζοντας μάλιστα ότι ο ίδιος «εξέφρασε αυτό που σκέφτηκαν όλοι από την πρώτη στιγμή».

Ads

Η αυτοπεποίθηση του δημάρχου, τόσο στο συγκεκριμένο πόστο όσο και στα υπόλοιπα που έχει αναλάβει, σχετίζεται άμεσα με την αγάπη που του δείχνουν τα media, κυβερνητικά αλλά και μη. Η παρουσία του, ανά τακτά χρονικά διαστήματα, σε βραδινά δελτία ειδήσεων και συνεντεύξεις σε εφημερίδες, έχει βοηθήσει ιδιαίτερα τον Ν. Κακλαμάνη να δημιουργήσει το προφίλ του «τίμιου» πολιτικού, αρεστού σε ψηφοφόρους όλων των πολιτικών πεποιθήσεων.

Στην πραγματικότητα, ένα είναι το πολιτικό πιστεύω: όπου φυσάει ο άνεμος.

Οταν το ρεύμα ήταν με τον Σαμαρά, με τον Σαμαρά. Οταν φύσηξε προς την ΝΔ, με την ΝΔ. Οταν είναι για το γήπεδο Παναθηναικού, με τους Παναθηναικούς.Οταν η κοινή γνώμη ήταν συγκλονισμένη με την δολοφονία Γρηγορόπουλου, νάτος να αναστέλλει τις εορταστικές εκδηλώσεις του Δήμου που βέβαια έγιναν κανονικά λίγο μετά. Οταν άρχισαν οι αντιδράσεις της κοινής γνώμης για τους βανδαλισμούς σε καταστήματα, νάτος να ζητάει την παρέμβαση του εισαγγελέα για να βρει από πού ….. φεύγουν τα “οργανωμένα s.m.s.” για τις κινητοποιήσεις των νέων.

Οι προηγούμενες δηλώσεις έγιναν στο Mega που αποτελεί το αγαπημένο κανάλι και ένα είδος γραφείου τύπου για την προπαγάνδα του. Το ευχαρίστησε δημοσίως τον Δεκέμβρη γιατί του έστειλε camera να κάνει δήλωση, την οποία το ίδιο μοίρασε και στα άλλα κανάλια!

Η αλλαγή των θέσεων και οι συνεχείς δηλώσεις που διαψεύδουν η μια την άλλη είναι ειδικότητα του.Στην μια συνέντευξη στον Σκαι 100,3 τα δένδρα που κόπηκαν ήταν 3. Στην επόμενη “επρόκειτο περί ενός χώρου που είχε 45 όλα και όλα δέντρα. Κόπηκαν τα 12, τα υπόλοιπα μεταφυτεύτηκαν”.(δες διπλανό θέμα).Οσο για τους ” φωνασκούντες” θα δηλώσει, ” έχασαν και τα ασφαλιστικά μέτρα” την στιγμή που το Διοικητικό Εφετείο έχει μόλις δικαιώσει τον αγώνα των πολιτών, αποφασίζοντας την προσωρινή διαταγή αναστολής της άδειας οικοδομής του υπόγειου γκαράζ.

Ο σεβασμός στους πολίτες και τους θεσμούς είναι κάτι που δεν έχει πέσει στην αντίληψη του. Οσοι αντέδρασαν στο ξερίζωμα των δένδρων στο πάρκο Κύπρου είναι “μπαχαλάκηδες”. Πρέπει να πρόκειται για έναν από τους ελάχιστους δημάρχους στην διεθνή ιστορία που αντί να πάρει την θέση των πολιτών που τον ψήφισαν πήρε την θέση των ΜΑΤ. Οσοι αντιδρούν στον παραπέρα βιασμό της Αθήνας ασκώντας ένα συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμά τους είναι «περιοδεύοντας θίασος που κάνει ενστάσεις επί παντός επιστητού»

Η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας να μην γκρεμιστούν οι πολυκατοικίες του λεωφόρου Αλεξάνδρας είναι «ακραία» και “οι κρίνοντες κρίνονται”. Με την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας να υπάρξει αναστολή των έργων για το νέο γήπεδο του Παναθηναικού βγήκε από τα ρούχα του, απειλώντας τους δικαστές: «Θα υπάρξει η αντίδραση του δήμου της Αθήνας. Και θα είναι αντίδραση που πρέπει να γίνει όχι σαν δήμος, αλλά σαν πόλη και σαν ένα εκατομμύριο κάτοικοι αυτής της πόλης»

Η Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου και του Πολίτη αναγκάστηκε με ανοιχτή επιστολή της(δες διπλανό θέμα) να του υπενθυμίσει τα στοιχειώδη:”Σας θυμίζουμε κ. Δήμαρχε ότι το Συμβούλιο της Επικρατείας είναι το θεσμικό αντίβαρο στη νομοθετική και εκτελεστική εξουσία και ο πρωτοποριακός ρόλος του για την προστασία του περιβάλλοντος έχει ενοχλήσει όσους συνειδητά υπονομεύουν θεμελιώδεις εγγυήσεις της δημοκρατίας με πολιορκητικό κριό την επίκληση της πλειοψηφίας.

Το προεκλογικό του μότο του ως υποψήφιος δήμαρχος ήταν «δεν έχω πολλά να πω αλλά πολλά να κάνω». Δυόμισι χρόνια αργότερα, όμως, ακόμη κι όσοι τον συμπαθούν δεν μπορούν παρά να αναγνωρίσουν ότι η Αθήνα δεν έχει περάσει χειρότερες μέρες.

Μία από τις βασικές αρμοδιότητες του κάθε δήμου είναι να λειτουργεί σωστά το σύστημα της ανακύκλωσης, κάτι που σε ευρωπαϊκές μεγαλουπόλεις είναι αυτονόητο. Σε πολλά κεντρικά σημεία της Αθήνας, ακόμη και στην Πλάκα, δεν υπάρχουν κάδοι ανακύκλωσης. Αλλά και εκεί που υπάρχουν το αποτέλεσμα μηδέν:o δήμος στέλνει τα απορριμματοφόρα του να αδειάζουν μαζί σκουπίδια και ανακυκλώσιμα στον υπερχειλισμένο ΧΥΤΑ Λιοσίων, πράγμα παράνομο, που έχει επανειλημμένως καταγγελθεί από τους Αθηναίους.

Η μελέτη του Πολυτεχνείου για το δίκτυο ποδηλατοδρομίας έχει μείνει στα συρτάρια του δήμου. Όσο για τα «τετριμμένα» πλέον προβλήματα της πόλης –κυκλοφοριακό, χώροι στάθμευσης, πεζόδρομοι, καθαριότητα, ηχορρύπανση, συντήρηση κτιρίων- ούτε λόγος να γίνεται. Τα Προσφυγικά στη λεωφόρο Αλεξάνδρας συνεχίζουν να «σαπίζουν», όπως και τα περισσότερα νεοκλασικά του κέντρου.

Παρά τα προαναφερθέντα πολλά και ποικίλα προβλήματα, ο δήμαρχος επιλέγει να αφήσει το στίγμα του σχετικά με τη φιλία του με επιχειρηματίες, με πιο επίκαιρο το παράδειγμα του Μπάμπη Βωβού. Ο Ν. Κακλαμάνης αρνείται να αποσυνδέσει την κατασκευή του γηπέδου του Παναθηναϊκού στον Ελαιώνα με το εμπορικό κέντρο Mall, το οποίο έχει αναλάβει η εταιρεία Βωβού. Η Επιτροπή Κατοίκων του Ελαιώνα «φωνάζει» ότι είναι απαράδεκτο, αντί να δημιουργηθεί χώρος πρασίνου να κατασκευαστεί ένα εμπορικό μεγαθήριο, σε μια ήδη υποβαθμισμένη περιοχή. Αν γύριζαν λίγο πίσω στο παρελθόν κι εξέταζαν τη θητεία του στο υπουργείο Υγείας, θα έβλεπαν πως οι απαράδεκτες πρακτικές είναι απολύτως συμβατές με τις θητείες του δημάρχου – παρά την εικόνα που κατάφερε να δώσει.

Μία από τις πρώτες εξαγγελίες του από τη στιγμή που ανέλαβε υπουργός Υγείας ήταν ότι θα αντιμετώπιζε σοβαρά το ζήτημα των ναρκωτικών, καταργώντας τις λίστες αναμονής που διαρκούν ολόκληρα χρόνια στις μονάδες του ΟΚΑΝΑ. Απολύτως τίποτα δεν έχει αλλάξει στο καθεστώς της λίστας για χορήγηση μεθαδόνης από τα κρατικά κέντρα. Στο μεταξύ, οι ασθενείς μπορεί να έχουν πεθάνει μέχρι να φτάσει η σειρά τους να εισαχθούν στις μονάδες απεξάρτησης.

Εχοντας βάλει τα θεμέλια για την ιδιωτικοποίηση της δημόσιας υγείας και την διάλυση της δημόσιας που παρατηρείται σήμερα, ο κ. Κακλαμάνης έφυγε από το υπουργείο Υγείας το 2006 για να θέσει υποψηφιότητα για τη δημαρχία της Αθήνας. Η θητεία του στο Υπουργείο σημαδεύτηκε από τη «ραντζοεπαγρύπνηση», μία πολυδιαφημισμένη εκστρατεία για να καταργηθούν τα ράντζα και να διατίθενται σε όλους τους ασθενείς κρεβάτι σε δωμάτιο των νοσοκομείων. Τα ράντζα πράγματι καταργήθηκαν. Δυστυχώς δεν αντικαταστάθηκαν από κρεβάτια και οι «επιπλέον» ασθενείς μεταφέρθηκαν σε καρέκλες και καναπέδες των νοσοκομείων.

Ηταν μια ακόμη επικοινωνιακή φούσκα που ξεχάστηκε τόσο γρήγορα όσο θέλει να ξεχάσει η Αθήνα έναν από τους χειρότερους δημάρχους της ιστορίας της.