Την προσπάθεια της ΝΔ, ως κυρίαρχου κόμματος της Κεντροδεξιάς, να περιορίσει τις απώλειες από τα δεξιά της και να αντιμετωπίσει «το βαλσαμωμένο πολιτικό λόγο και τις αγκυλωμένες αξίες» της Αριστεράς, διαμηνύει ότι θα στηρίξει ο ανεξάρτητος βουλευτής Κώστας Μαρκόπουλος. Με συνέντευξη στο tvxs.gr, δηλώνει ότι ήδη ενημερώνεται και παρεμβαίνει, «χωρίς συγκεκριμένη ατζέντα», στην πολιτική ζύμωση εντός της ΝΔ και της ευρύτερης κεντροδεξιάς παράταξης. Ο ίδιος αυτοπροσδιορίζεται ως «φιλελεύθερα κοινωνιστής» και αξιώνει «ένα νέο ’74». Του Βασίλη Κωστούλα

Ads

 
Είπε στο tvxs.gr

• Για τον Καμμένο: Έκανε θεσμό την επιβράβευση του λαϊκισμού
• Για τον Ζώη: Διαφέρουμε, εγώ επενδύω στην πολιτική σταθερότητα
• Για τον ΣΥΡΙΖΑ: Κρυφοχαίρεται όσο η ΧΑ απομυζά τη φθορά της ΝΔ

 
Γιατί εγκαταλείψατε τους Ανεξάρτητους Έλληνες;
 
Αποχώρησα αφού έκανα ακούραστες και ειλικρινείς προσπάθειες να συμβάλλω στην δημιουργία οργανωμένου κόμματος, με σοβαρές και εφαρμόσιμες προτάσεις για εθνική επανεκκίνηση εντός του ευρώ. Έτσι ξεκινήσαμε, αλλά προοδευτικά έγινε θεσμός η αφερεγγυότητα, η ομαδοποίηση και η επιβράβευση του λαϊκισμού. Υπήρξε παρεκτροπή από τις αρχές είτε με την ανιστόρητη πρόταση για το δολάριο είτε με την σαφή προσκόλληση στο ΣΥΡΙΖΑ και λεκτικά και μεθοδολογικά. Αποκορύφωμα της επιπολαιότητας ήταν η εμπλοκή του Προέδρου της Δημοκρατίας στις κομματικές επιδιώξεις. Η αποχώρησή μου ήταν ζήτημα αυτοσεβασμού, και της επαλήθευσης όσων πρεσβεύω πολλά χρόνια τώρα για το ήθος, την αξιοπιστία των πολιτικών αλλά και τις πεποιθήσεις μου για την χώρα.

Στη συνέχεια ήταν σχεδόν σίγουρη η συμμετοχή σας στην Ελλήνων Πρωτοβουλία. Τι συνέβη; Αληθεύει ότι υπήρξε ζήτημα κατανομής ρόλων;
 
Οι πρωταγωνιστές αυτής της κίνησης, εξ` αρχής γνώριζαν τις απόψεις μου  που αφορούν την περίοδο που διανύουμε και δεν υπολόγιζαν ότι θα είμαι συνοδοιπόρος στο εγχείρημα τους. Αναρωτιέμαι γιατί τόσοι πολλοί πίστευαν το αντίθετο. Διαψεύδω απόλυτα τα περί ρόλων κ.λ.π. Επιλέγω συνειδητά τον πλέον δύσκολο δρόμο. Να είμαι ανεξάρτητος και να εκφράζω ελεύθερα τον εαυτό μου, σταθμίζοντας τις αποφάσεις μου για το μέλλον. Πέραν όμως αυτής της επιφανειακής «αποχής», στην ουσία είμαι σε επαφή με πάρα πολλά στελέχη ανά την Ελλάδα, που ανήκουν στον ευρύτερο χώρο της κεντροδεξιάς που όμως είναι αδρανοποιημένα  αλλά σε αναμονή ρόλου. Αυτονόητα και κυρίαρχα λαμβάνω υπ’ όψιν την γνώμη των πολιτών της Εύβοιας που με έστειλαν στην Βουλή.

Ποιες είναι σήμερα οι σχέσεις σας με τον Χρήστο Ζώη;
 
Με τον Χρήστο ποτέ δεν έχουμε φιλονικήσει παρά τα λεγόμενα περί του αντιθέτου. Τον τιμώ για την πολιτική του πορεία και για την ευτολμία που τον διακρίνει. Είναι προφανές ότι ερμηνεύουμε διαφορετικά την πολιτική του τόπου. Προσωπικά επενδύω στην πολιτική σταθερότητα.

Πόσα κόμματα «χωρούν» τελικώς από την κεντροδεξιά έως τη λαϊκή δεξιά; Για παράδειγμα, η νεοϊδρυθείσα Ελλήνων Πρωτοβουλία ποιο πολιτικό κενό έρχεται να καλύψει;
 
Πολλά και κανένα! Είναι ιστορικά ρεαλιστικό ένα προβεβλημένο στέλεχος να κάνει κόμμα και να επιτύχει την είσοδο του στη βουλή. Δεν υποτιμώ σε καμία περίπτωση τον απαραίτητο για την δημοκρατία και βαθύτατα θεσμικό ρόλο της αντιπολίτευσης, αλλά ας αναλογιστούμε για λίγο… είναι τελικά αυτός ο σκοπός της πολιτικής; Τα πολλά, μικρά, μονοψήφια στο ποσοστό, κόμματα δεν αποτελούν προοπτική βιώσιμης κυβερνήσεως, αλλά αντιθέτως μας οδηγούν σε Ιταλοποιήση της πολιτικής ζωής και συνεπώς περιβάλλον αστάθειας. Αν κάτι πρέπει να αποφύγουμε είναι η πολιτική αστάθεια. Επιπροσθέτως, η μεταπολιτευτική εμπειρία έχει δείξει πως τα πολύ μικρά κόμματα δεν είναι ολοκληρωμένοι πολιτικοί οργανισμοί, αλλά «πολιτική κινούμενη άμμος» με σημαία ευκαιρίας. Σε ότι αφορά την κεντροδεξιά, η ΝΔ, όπως δείχνουν οι αριθμοί, είναι αυτή την ώρα, η κυρίαρχη δύναμη και εξ αυτού αποτελεί δική της καθαρά ευθύνη αν θα αφήσει κι άλλο χώρο στη λαϊκή δεξιά ή θα την προσεγγίσει με αλλαγή μείγματος πολιτικής και ανανέωση του προγραμματικού της λόγου. Παρόλο που, μέχρι στιγμής, η ΝΔ έχει πολιτικό αντίπαλο, για την πρώτη θέση, τον ΣΥΡΙΖΑ, οι απώλειές της είναι προς τα δεξιά της.

Σήμερα ο ίδιος διαπιστώνετε την ανάγκη για ένα «μεταρρυθμιστικό, φιλελεύθερο και συγχρόνως κοινωνικό κράτος». Ήσαστε ανάμεσα στα μετριοπαθή στελέχη των Ανεξάρτητων Ελλήνων, παρ’ όλα αυτά, είχατε εξορισμού υιοθετήσει έναν έντονα αντιμνημονιακό λόγο. Τι μεσολάβησε και πλέον μετριάζετε τις θέσεις σας;
 
Οι πολίτες κουράστηκαν από τις αντιθέσεις. Τώρα είναι η ώρα για προτάσεις εντός ή εκτός πλειοψηφίας της Βουλής, που θα βοηθήσουν την επαναδιαπραγμάτευση για το κούρεμα που «σιγοσυζητήται» και που υπάρχει σαν προοπτική στη συμφωνία του Δεκεμβρίου ή για άλλες ουσιαστικές αλλαγές. Αυτό που ζούμε με δικαιώνει απόλυτα, αλλά δεν επιχαίρω με την δυστυχία των ανθρώπων και το αδιέξοδο που έχει προκύψει. Έχετε, το τελευταίο διάστημα, δει πολλούς διαπρύσιους κήρυκες της σωτηρίας από τα μνημόνια; Ασφαλώς όχι πλέον. Μνημονιακοί και μη, της κεντροδεξιάς συμφωνούμε ότι  μόνο το φιλελεύθερο μοντέλο μπορεί να οδηγήσει στην ανάπτυξη. Διαφωνούμε στην ποιότητα και το είδος των μεταρρυθμίσεων και στην ένταση του κοινωνικού κράτους. Προσωπικά αυτοπροσδιορίζομαι φιλελεύθερα κοινωνιστής. Πιστεύω  πως όσο φτωχαίνει μία χώρα τόσο πρέπει να ενισχύεται το κοινωνικό κράτος. Είναι η βασική έκφραση κοινωνικής δικαιοσύνης και σεβασμού των αξιών.

Ποια είναι λοιπόν η δική σας εισήγηση (και ποιά η πρόβλεψη) για τη δομή και τα χαρακτηριστικά της Κεντροδεξιάς στο εγγύς μέλλον;
 
Η κεντροδεξιά καλείται σήμερα να διαχειριστεί το αποτυχημένο μεταπολιτευτικό μοντέλο. Άρα, ουσιαστικά και συμβολικά, χρειαζόμαστε ένα νέο `74. Μια σύγχρονη χάρτα της νέας Μεταπολίτευσης με νέο Σύνταγμα, νέο ήθος, νέα δικαιώματα και υποχρεώσεις, νέα νοοτροπία. Η κεντροδεξιά  πρέπει να χαράξει το νέο όραμα, που λείπει, για την χώρα, στα κοινωνικά, τα οικονομικά και τα γεωστρατηγικά ζητήματα. Και τα τρία θέλουν επαναθεμελίωση, νέο σχεδιασμό και όχι ερασιτεχνικά «μπαλώματα» ή επικοινωνιακά «πυροτεχνήματα». Επιπλέον, η χώρα χρειάζεται πολιτική και κοινωνική σταθερότητα. Είναι απαραίτητες προϋποθέσεις για την ανάπτυξη. Εν συνεχεία και μετ’ επιτάσεως έρχεται το Σχέδιο Παραγωγικής Ανασυγκρότησης που υποχρεωτικά θα συνοδεύσει το νέο ΕΣΠΑ 2014-2020.

Ο Πάνος Καμμένος έχει λόγο και ρόλο στην επόμενη μέρα;
 
Αυτή είναι ερώτηση για τον ίδιον.

Διακρίνετε κάποια πολιτική προσωπικότητα ως ηγετική φιγούρα του σχήματος κάτω από το οποίο θα μπορούσαν να ενωθούν οι όμοροι πολιτικοί χώροι από το κέντρο προς τα δεξιά; Κάποιοι θεωρούν ικανό προς αυτήν την κατεύθυνση τον Αντώνη Σαμαρά. Άλλοι βλέπουν με καλό μάτι την επιστροφή του Κώστα Καραμανλή.
 
Δεν υπάρχουν μεσσίες. Υπάρχουν ωστόσο ισχυρές προσωπικότητες, η απουσία των οποίων γίνεται αισθητή στις Συνόδους Κορυφής της Ε.Ε. Υπήρξα Υπουργός της κυβέρνησης Καραμανλή και εκ των πρωταγωνιστών της εκλογής Σαμαρά. Στην παρούσα φάση, μπορώ κατηγορηματικά να σας πω ότι οι πολίτες δύσκολα παρασύρονται αλλά εύκολα  συνεγείρονται από το νέο όραμα. Η ελληνική κεντροδεξιά  περνάει τη μεγάλη της κρίση μαζί και παράλληλα με την Ελλάδα. Η ελληνική κεντροδεξιά πρέπει να ψάξει πάλι να βρει τον «άνθρωπο» μέσα στην πολιτική  της στρατηγική. Δηλαδή να εγκαταστήσει ένα νέο σύστημα αξιών και νοοτροπίας. Η κεντροδεξιά είναι η παγκόσμια νικήτρια στην πολιτική αναμέτρηση των ιδεολογιών απέναντι σε μια αριστερά με βαλσαμωμένο πολιτικό λόγο και αγκυλωμένες αξίες. Η αριστερά δεν νικιέται στον πολιτικό ούτε στον επικοινωνιακό «κλεφτοπόλεμο». Νικιέται με ευθύ πολιτικό λόγο και αναμέτρηση στην ουσία της ζωής. Σ` όλα αυτά ο Σαμαράς έχει αυτή τη στιγμή και τον πρώτο ρόλο αλλά και την μεγαλύτερη ευθύνη.

Ποιες θα είναι λοιπόν οι δικές σας κινήσεις το επόμενο διάστημα;
 
Προφανώς να στηρίζω όλα τα παραπάνω.
 
Συζητάτε με τη ΝΔ;
 
Αν εννοείτε με συγκεκριμένη ατζέντα, όχι. Ανεξαρτήτως αυτού, πάντα συνομιλώ με πολιτικούς φίλους, συνοδοιπόρους επί δεκαετίες και συναδέλφους μου, ενημερώνομαι και παρεμβαίνω στην πολιτική ζύμωση που λαμβάνει χώρα και στο εσωτερικό της αλλά και στην ευρύτερη κεντροδεξιά παράταξη.

Ο ΣΥΡΙΖΑ αποδίδει στη σημερινή κυβέρνηση συμπεριφορές οι οποίες παραπέμπουν στην ακροδεξιά και θεωρεί πως στην ουσία η Χρυσή Αυγή έχει επιβάλει την ατζέντα της. Εσείς τι λέτε; Πού εντοπίζετε τα όρια διαχωρισμού της σημερινής δεξιάς με τη σημερινή ακροδεξιά;
 
Η Δεξιά είναι ο παραδοσιακός, νεοσυντηρητικός δημοκρατικός χώρος στην πατρίδα μας, με ιδεολογίες και ιστορικές αξίες. Η ακροδεξιά ανέχεται τον κοινοβουλευτισμό ενώ τρέφεται από τον έξαλλο ρατσισμό που κρύβεται πίσω από τον μανδύα της υποστήριξης του φτωχοποιημένου και αισθανόμενου ως ανήμπορου Έλληνα. Είναι «γυμνή» από προγραμματικές θέσεις και αναλώνεται σε επικοινωνιακές λαϊκίστικες μεμονωμένες δράσεις. Είναι δε αξιοσημείωτο ότι άκρα δεξιά και αριστερά στην Ελλάδα, έχουν ως κοινό παρονομαστή την τυφλή εκμετάλλευση του απελπισμένου πολίτη και συνάμα συναντώνται στο «αντάρτικο των πόλεων», με άλλους ρόλους ο καθείς. Για αυτό και σταμάτησαν να φιλονικούν… Πολιτικά, ο ΣΥΡΙΖΑ  κρυφοχαίρεται όσο η Χρυσή Αυγή  απομυζά την φθορά της Ν.Δ.. Στην άσκηση πολιτικής, συχνά η επιτυχία έρχεται μέσα από τις αδυναμίες του αντιπάλου. Και στην συγκεκριμένη περίπτωση, αυτό αποτελεί το πρόβλημα της ΝΔ. Τέλος είναι αναγκαίο να τονιστεί πως κάνουν λάθος όσοι πιστεύουν πως η Χρυσή Αυγή ανακόπτεται με ένα άλλο δεξιό κόμμα. Η Χρυσή Αυγή ακυρώνεται μόνο μέσα από τον επανασχεδιασμό του κοινωνικού κράτους και την απονομή δικαιοσύνης. Καμιά πολιτική δύναμη δεν αντέχει μπροστά σε έναν σωστό σχεδιασμό μιας νέας μεταπολίτευσης με αρχές και αξίες. Μοιραία η κρίση θα βελτιώσει το αξιακό μας σύστημα – πριν από την οικονομία – και αυτό θα φέρει ελπίδα και όραμα πριν την ανατολή της ανάπτυξης.