Παράνομη κρίθηκε με απόφαση του Αρείου Πάγου απόλυση εργαζομένου ο οποίος είχε προβεί σε επίσχεση εργασίας. Την ίδια ώρα, το ανώτατο δικαστήριο έκρινε καταχρηστική την άσκηση του δικαιώματος της επίσχεσης από τον εργαζόμενο με το σκεπτικό ότι η καθυστέρηση καταβολής των αποδοχών δεν οφειλόταν σε υπαιτιότητα της επιχείρησης αλλά στην ιδιαίτερα δυσχερή οικονομική κατάσταση που είχε περιέλθει και η οποία ήταν εν γνώση του.

Ads

Αντίθετα, κρίθηκε παράνομη η μη καταβολή αποζημίωσης μετά την καταγγελία της σύμβασης εργασίας, ανεξάρτητα εάν η συμπεριφορά του εργαζόμενου ήταν αντισυμβατική και η καταγγελία κρίθηκε παράνομη.

Ειδικότερα, ο εργαζόμενος ο οποίος δεν πληρώνεται έχει τη δυνατότητα να προβεί σε επίσχεση εργασίας. Δηλαδή, να απέχει από την εργασία του, μέχρι ο εργοδότης του να του καταβάλει τις καθυστερούμενες αποδοχές του. Παράλληλα, ο εργοδότης έχει την υποχρέωση όσο διαρκεί η επίσχεση εργασίας να αμείβει με τις αποδοχές του τον εργαζόμενο σαν να εργαζόταν κανονικά. Όμως όπως επισημαίνεται στη δικαστική απόφαση, η επίσχεση εργασίας πρέπει να γίνεται στο πλαίσιο των ορίων καλής πίστης και των συναλλακτικών ηθών που προβλέπει το άρθρο 281 του Αστικού Κώδικα.

Στην ίδια απόφαση του Αρείου Πάγου (απόφαση 1502/2010), υπογραμμίζεται ότι σύμφωνα με την εργατική νομοθεσία (Ν. 2112/1920 και 3198/1955) η καταγγελία της σύμβασης εργασίας αορίστου χρόνου για να είναι έγκυρη πρέπει να γίνεται εγγράφως και να καταβληθεί παράλληλα η νόμιμη αποζημίωση ασχέτως του λόγου που προκάλεσε την καταγγελία, εκτός εάν έχει υποβληθεί σε βάρος του μισθωτού μήνυση για διάπραξη αξιόποινης πράξης, για παράδειγμα κλοπή.