Κυριολεκτικός καταπέλτης ενάντια στους δήμους που επιτρέπουν την παράνομη τοποθέτηση διαφημιστικών πινακίδων στα οδικά δίκτυα της πόλης ήταν η εισήγηση του συμβούλου Επικρατείας, Ε.Αντωνόπουλου, ο οποίος δικαίωσε πλήρως τον πατέρα του άτυχου νέου και καταδίκασε το Δήμο Παπάγου να του καταβάλει το ποσό των 234.776 ευρώ ως αποζημίωση για την ψυχική οδύνη που του προκάλεσε.

Ο αγώνας του κ.Τσιώκου-Πλαπούτα ξεκίνησε πριν σχεδόν δέκα χρόνια, όταν στις 12 Φεβρουαρίου 2000 ο γιος του βρήκε τραγικό θάνατο, επειδή το αυτοκίνητό του προσέκρουσε σε διαφημιστική πινακίδα τοποθετημένη παρανόμως από διαφημιστική εταιρεία σε απόσταση 1,2 μέτρων από το ρείθρο του πεζοδρομίου, στη συμβολή των οδών Πίνδου και Κοκκινοπούλου. Η μίσθωση του συγκεκριμένου χώρου είχε γίνει από τον Δήμο Παπάγου με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, το 1993.

Ο θάνατος του γιου του πυροδότησε την αντίδραση του κ.Τσιώκου-Πλαπούτα, ο οποίος στράφηκε δικαστικά κατά του Δήμου Παπάγου και του Ελληνικού Δημοσίου διεκδικώντας αποζημίωση λόγω ψυχικής οδύνης. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τον ίδιο, η ευθύνη του Δημοσίου και των Δήμων στοιχειοθετείται λόγω της παράλειψής τους να αφαιρέσουν ή να απομακρύνουν τις σχετικές πινακίδες, παρ’ όλο που έχουν υποχρέωση να τις θέσουν εκτός λειτουργίας.

Το Διοικητικό Εφετείο Αθηνών επιδίκασε 234.776 ευρώ στον άτυχο πατέρα, κάνοντας δεκτές τις αιτιάσεις του, ωστόσο ο Δήμος και το Δημόσιο ανταπάντησαν με αίτηση αναιρέσεως ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας. Η εισήγηση του συμβούλου, κ.Αντωνόπουλου, αποτελεί πλήρη δικαίωση του κ.Τσιώκου-Πλαπούτα, καθώς διατυπώνει ρητά ότι με βάση διεθνείς συμβάσεις, είναι απαγορευμένη η τοποθέτηση στον ευρύτερο χώρο των δρόμων κάθε επιγραφής ή εγκατάστασης, που θα μπορούσε να προκαλέσει σύγχυση ή θάμβωση στους οδηγούς ή να τους αποσπάσει την προσοχή.

Μάλιστα, ο εισηγητής τόνισε την υποχρέωση των ΟΤΑ να αφαιρούν τις υπαίθριες διαφημιστικές πινακίδες που υπάρχουν στις λεωφόρους και τους δρόμους και αν δεν το κάνουν, πρέπει να τις αφαιρεί το ΥΠΕΧΩΔΕ ως καθ΄ ύλην αρμόδιο υπουργείο, καθώς η τοποθέτησή τους είναι αντίθετη στις διεθνείς συμβάσεις της Βιέννης (8.11.1968) για την οδική κυκλοφορία και την οδική σήμανση και τον Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας (ΚΟΚ/1999) που δεν επιτρέπουν την τοποθέτηση διαφημιστικών πινακίδων. Παράλληλα υπογράμμισε ότι είναι ανίσχυρες και συνεπώς ανεφάρμοστες οποιεσδήποτε νομοθετικές ρυθμίσεις επιτρέπουν την εγκατάσταση διαφημίσεων στο οδόστρωμα και στο πεζοδρόμιο οδών που βρίσκονται σε κατοικημένη περιοχή. Και τούτο διότι τέτοιες διατάξεις είναι αντίθετες στις διεθνείς συμβάσεις της Βιέννης για την οδική κυκλοφορία και την οδική σήμανση και σηματοδότηση, που υπερισχύουν κάθε αντίθετης εσωτερικής ρύθμισης.

Το αρχικό ποσό που ζητούσε ο Αθ. Τσιώκος (14,6 εκατομμύρια ευρώ) ως χρηματική ικανοποίηση λόγω ψυχικής οδύνης για τον θάνατο του παιδιού του, μειώθηκε κατά 60%, λόγω συνυπαιτιότητας του θανόντος οδηγού (δεν φόραγε ζώνη ασφαλείας, όπως δεν φόραγε και η συνοδηγός του, η οποία τραυματίστηκε, κ.λπ.).