Επί σειρά ετών η Μονάδα Απεξάρτησης 18ΑΝΩ προωθεί τη δημιουργία μιας μονάδας εσωτερικής διαμονής για ανθρώπους που έχουν διατροφικές διαταραχές, καθώς το πρόβλημα λαμβάνει ολοένα και μεγαλύτερες διαστάσεις σήμερα. Στην Ελλάδα δεν υπάρχει καμία ανάλογη δομή, παρότι ο κίνδυνος όχι μόνο για την υγεία, αλλά και τη ζωή των ατόμων που πάσχουν από τις λεγόμενες «σύγχρονες εξαρτήσεις» είναι τεράστιος. Το σχέδιο, ωστόσο, φαίνεται να συναντά αδιέξοδο, δεδομένων των ευρύτερων περικοπών στη χρηματοδότηση των θεραπευτικών προγραμμάτων στη χώρα.

Ads

Την ανησυχία της ότι και αυτό το πρόγραμμα θα παγώσει μέσα στο γενικότερο κλίμα περικοπών εκφράζει στο tvxs.gr η επιστημονική υπεύθυνη του 18ΑΝΩ, κ. Κατερίνα Μάτσα. Όπως υπογραμμίζει, «στο 18ΑΝΩ προσπαθούμε να δημιουργήσουμε ένα καινούργιο πρόγραμμα που δεν υπάρχει ανάλογο στην ελληνική κοινωνία. Ένα πρόγραμμα εσωτερικής διαμονής, παραμονής δηλαδή μέσα των ανθρώπων που έχουν διατροφικές διαταραχές, όπως ψυχογενή ανορεξία και ψυχογενή βουλιμία. Υπάρχουν κυρίως στα νέα παιδιά, είναι οι λεγόμενες νέες εξαρτήσεις. Αυτά τα νέα παιδιά μπορούν να πεθάνουν πολύ εύκολα. Μπορεί να έχεις ένα κορίτσι ακόμη και 18 χρονών και να είναι 20-25 κιλά. Ή ένα αγόρι που έχουμε τώρα με ύψος 1,85 και ζυγίζει 45 κιλά. Αυτά τα παιδιά με τεράστιες ηλεκτρολυτικές διαταραχές και πολλούς κινδύνους όχι απλά για τη υγεία, για τη ζωή τους πρέπει αν μπουν μέσα σε ειδικά διαμορφωμένο θεραπευτικό πλαίσιο για να μπορέσουν να απεξαρτηθούν και να ξεπεράσουν το πρόβλημα».

Η Ελλάδα δεν διαθέτει κάποια δομή για τα άτομα αυτά. «Όλες οι προσπάθειες που γίνονται είναι εξωτερικής παρακολούθησης. Εδώ και 1,5 χρόνο λειτουργεί μια τέτοια στο 18ΑΝΩ, απλώς υπάρχουν περιπτώσεις που δεν γίνεται εξωτερικά και κινδυνεύει η ζωή τους. Αυτό το παλεύουμε εδώ και καιρό. Ήταν να προχωρήσει να πάρουμε και προσωπικό. Μέχρι στιγμής, δεν υπάρχει φως στον ορίζοντα. Φοβάμαι μήπως και αυτό παγώσει, μέσα στο γενικότερο κλίμα περικοπών».

Οι λεγόμενες «νέες εξαρτήσεις», όπως το διαδίκτυο, η ανορεξία, η βουλιμία, ο κλασικός και διαδικτυακός τζόγος παρουσιάζουν «ίσως και μεγαλύτερη διάδοση απ’ ότι οι εξαρτησιογόνες ουσίες. Αυξάνονται τραγικά και σε πολύ νεαρές ηλικίες. Θα έχουμε πολύ μεγάλα προβλήματα ως προς αυτά τα ζητήματα μέσα σε αυτό το κλίμα των περικοπών».

Μία άλλη εξίσου σημαντική πτυχή του προβλήματος, όπως προκύπτει από έκθεση του Εθνικού Κέντρου Τεκμηρίωσης και Πληροφόρησης για τα Ναρκωτικά, είναι πως μειώθηκαν τα προγράμματα Αγωγής Υγείας στα σχολεία, με ευθύνη του υπουργείου Παιδείας. «Που πάμε με ένα πρόβλημα που μεγαλώνει, θεραπευτικά προγράμματα που δεν επαρκούν και με μια πρόληψη που δεν γίνεται. Ας αναρωτηθεί η κοινωνία που πάμε και ποιος ευθύνεται γι’ αυτό», τονίζει η κ. Μάτσα.