Οι αλλαγές τις οποίες προωθεί η κυβέρνηση στην τριτοβάθμια κπαίδευση αλλά και τα μέτρα λιτότητας που υπαγορεύει το μνημόνιο με την τρόικα τέθηκαν στο επίκεντρο φοιτητικού συλλαλητηρίου, στο κέντρο της Αθήνας. Στο ίδιο πλαίσιο, αποφασίζονται και εκτελούνται καταλήψεις πανεπιστημιακών σχολών. Κινητοποιήσεις και από τους εκπαιδευτικούς.

Ads

Περίπου 500 φοιτητές συγκεντρώθηκαν νωρίτερα το μεσημέρι στα Προπύλαια. Στη συνέχεια προχώρησαν σε πορεία διαμαρτυρίας έως τη Βουλή, για να διαλυθούν στα Προπύλαια και το Πολυτεχνείο. Οι διαδηλωτές φώναξαν συνθήματα κατά της ασκούμενης οικονομικής πολιτικής και υπέρ του δημόσιου χαρακτήρα των πανεπιστημίων.

Όπως υποστήριξαν εκπρόσωποι των συλλόγων, ο νέος «νόμος – πλαίσιο» του υπουργείου Παιδείας για την τριτοβάθμια εκπαίδευση «επιχειρεί να μετατρέψει τα πανεπιστήμια σε επιχειρήσεις, καταργεί τα πτυχία, κλείνει τμήματα και σχολές». Οι ίδιοι αναφέρθηκαν στις επιπτώσεις για την Εκπαίδευση από τις περικοπές που προβλέπει το μνημόνιο με τους δανειστές της χώρας. «Περίπου 30 τμήματα είναι ήδη κατειλλημένα», πρόσθεσαν.

Οι φοιτητές του Εθνικού Μετσόβειου Πολυτεχνείου συγκαλούν γενικές συνελεύσεις ακριβώς με στόχο τις καταλήψεις. Για την περίοδο από σήμερα έως τις 17 Νοεμβρίου έχει κηρυχθεί κατάληψη στο τμήμα Χημικών του Πολυτεχνείου. Παράλληλα, ο σύλλογος διδασκόντων του ιδρύματος αποφάσισε να κηρύξει προειδοποιητική απεργία σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την προωθούμενη εκπαιδευτική μεταρρύθμιση της κυβέρνησης. Απεργία οργανώνουν και οι πανεπιστημιακοί στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, όπως και στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Στην Πάτρα περισσότερες από δέκα σχολές του Πανεπιστημίου Πατρών τελούν υπό κατάληψη, ύστερα από αποφάσεις των φοιτητικών συλλόγων. Υπενθυμίζεται πως ήδη έχει ξεκινήσει «αντιδιάλογος» για την κατάρτιση θέσεων ενόψει της πρυτανικής συνόδου στις 9 Δεκεμβρίου.

Ads

Η υπουργός Παιδείας, Άννα Διαμαντοπούλου, περιγράφοντας τους στόχους της κυβέρνησης, μιλά για «δωρεάν τριτοβάθμια εκπαίδευση όπου αυτοδιοίκηση και πανεπιστημιακές σχολές θα μπορούν να συνεργάζονται, να υπάρχουν δικλίδες ασφαλείας, πανεπιστημιακές αρχές που λογοδοτούν, ποιότητα σπουδών, καθώς επίσης αξιολόγηση καθηγητών και σπουδαστών». Η ίδια έχει εκφράσει την εκτίμηση ότι τα ελληνικά πανεπιστήμια «πρέπει να βρεθούν στο κέντρο του διεθνούς ενδιαφέροντος: αρκεί να καταλάβουμε ότι το δημόσιο πανεπιστήμιο, η ανώτατη δημόσια εκπαίδευση, είναι η καρδιά για την ανάπτυξη της χώρας και μεταξύ άλλων της νεανικής επιχειρηματικότητας».

Ειδικότερα, προτείνεται η χωροταξική αναδιάρθρωση ιδρυμάτων με συγχωνεύσεις και κλείσιμο τμημάτων, όπως και ο περιορισμός του διδακτικού προσωπικού των πανεπιστημίων σε τρεις βαθμίδες: καθηγητές, αναπληρωτές καθηγητές και επίκουροι καθηγητές. Η μονιμότητα διασφαλίζεται στη βαθμίδα του αναπληρωτή καθηγητή και καταργείται ο θεσμός του διδάσκοντα που αντικαθίσταται από το θεσμό του λέκτορα. Η θέση του λέκτορα δεν αποτελεί εξελίξιμη βαθμίδα.

Αναφορικά με τα οικονομικά των ιδρυμάτων, το υπουργείο προτείνει η πλήρης διαχείριση, συμπεριλαμβανομένης της μισθοδοσίας να περιέλθει στα ίδια τα ιδρύματα. Το ύψος των μισθών του προσωπικού των Ιδρυμάτων θα καθορίζεται από την Πολιτεία. Για την ενθάρρυνση δωρεών προς τα ιδρύματα προτείνεται η απαλλαγή από τη φορολόγησή τους. Στο μεταξύ, ειδική υπηρεσία θα αναλαμβάνει τη διαπραγμάτευση και την υπογραφή των προγραμματικών συμβάσεων με τα ιδρύματα, τη διαχείριση και κατανομή της δημόσιας χρηματοδότησής τους.

Σε ψήφισμα της Συνόδου των Πρυτάνεων διαπιστώνεται πως «εγείρονται σοβαρά θέματα συνταγματικότητας σε προτεινόμενες θέσεις του υπουργείου», και προστίθεται: «Μία πραγματική βάση συζήτησης για τη Σύνοδο θα ήταν η πλήρης κατοχύρωση της αυτοδιοίκησης των πανεπιστημίων και η διασφάλιση του δημόσιου χαρακτήρα τους. Η επιδίωξη μεγαλύτερης αποτελεσματικότητας στην οργάνωση και λειτουργία των πανεπιστημίων επιτυγχάνεται με όρους δημοκρατίας και ακαδημαϊκών αρχών».

Αναφερόμενη στα σημερινά προβλήματα του ελληνικού δημόσιου πανεπιστημίου, η Σύνοδος κάνει λόγο για «εντεινόμενα οικονομικά προβλήματα των ιδρυμάτων, χρόνιες ελλείψεις σε ακαδημαϊκό, διοικητικό και τεχνικό προσωπικό, καθώς και σε υποδομές, έλλειψη σταθερής και αξιόπιστης πολιτικής υποστήριξης της έρευνας». Επιπλέον, διαμηνύει ότι αποκρούει «φαινόμενα συκοφάντησης του ελληνικού δημόσιου πανεπιστημίου που κλιμακώνονται καθημερινά και διαμορφώνουν συνθήκες απαξίωσής του».