Στήριξη για τη δημιουργία φιλανθρωπικού ιδρύματος, «με το όνομα του ΧΑΜΙΝΤΟΥΛΛΑ για όλα τα παιδιά θύματα βίας σε όλο τον κόσμο, χωρίς καμία διάκριση όσον αφορά το χρώμα, τη φυλή ή τη θρησκεία», ζητά ο Mohammad Isa Najafi, πατέρας του 15χρονου Αφγανού ο οποίος σκοτώθηκε από έκρηξη βόμβας στα Πατήσια. Ο ίδιος εξέδωσε μία επιστολή – ξέσπασμα αφενός κατά των παραγόντων που έχουν οδηγήσει στη σημερινή κατάσταση την πατρίδα του, αφετέρου κατά της τρομοκρατίας.

«Ο εμφύλιος πόλεμος και η προσφυγιά, ο εκφοβισμός από τις ένοπλες δυνάμες, η αγοραπωλησία ναρκωτικών, το εμπόριο όπλων, η φυλάκιση αθώων ανθρώπων, οι φυλετικές, ταξικές και θρησκευτικές διακρίσεις, οι απαγωγές, όλα αυτά άφησαν ελεύθερο το πεδίο για τους πειρατές και τους εγκληματίες πολέμου, με αποτέλεσμα την εμφάνιση της διεθνούς τρομοκρατίας», αναφέρεται σε ανοιχτή επιστολή του. Περιγράφοντας την εικόνα του Αφγανιστάν, αναφέρει: «Δυστυχώς το αποτέλεσμα των πάνω από δύο δεκαετιών πολέμου ήταν να σκοτωθούν εκατοντάδες χιλιάδες άτομα, εκατοντάδες χιλιάδες μείνανε ανάπηροι, πάνω απο πέντε εκατομμύρια άτομα πήραν τον δρόμο της προσφυγιάς, καταστράφηκαν όλες οι υποδομές της χώρας, εκατομμύρια παιδιά έμειναν αμόρφωτα, μακριά από την εκπαίδευση και από όλα τα βασικά τους δικαιώματα».

«Μέσα σε αυτό το χάος, αφού η οικογένειά μου είχε εγκαταλείψει την πατρίδα πρίν από 15 χρόνια, αναγκαστήκαμε να προσφύγουμε στην ειρηνική ήπειρο Ευρώπη, το λίκνο του πολιτισμού και της ελευθερίας. Όταν όμως έφτασα εδώ στην είσοδο της Ευρώπης, στην αρχαία Ελλάδα, στην πόλη Αθήνα, στην ευρωπαϊκή κοινωνία, όλα τα βρήκα διαφορετικά: πρόσφυγες απ’ όλο τον κόσμο, Ασία και Αφρική , χάος και ανομία παντού, έλλειψη των βασικών αναγκών για επιβίωση, μια άθλια κατάσταση ιδιαίτερα για τα παιδιά των προσφύγων, και όλα αυτά σε μία ευρωπαϊκή χώρα, στη δημοκρατία της Ελλάδος. Δεν μπορούσα να το πιστέψω. Δεν θυμάμαι πόσες φορές πήγα στη διεύθυνση αλλοδαπών μόνο για να καταθέσω αίτημα ασύλου, και όμως δεν κατάφερα ούτε να πλησιάσω την πόρτα. Μέσα σε τόσες απογοητεύσεις και λύπες, τα βρώμικα χέρια της τρομοκρατίας, ακριβώς όπως τα είχα δεί στη πατρίδα μου, εμφανίστηκαν μπροστά μας. Ναι, εδώ που νόμιζα ότι είμαστε ασφαλείς, εδώ στη γη της ελευθερίας και της δημοκρατίας», συνεχίζει.

Ο ίδιος, αφού στέκεται και στο σοβαρό τραυματισμό της κόρης του, επικρίνει τη στάση ορισμένων δημοσιογράφων: «Η σύζυγός μου είναι επίσης τραυματισμένη στο νοσοκομείο. Εδώ αξίζει να επισημάνω τις απάνθρωπες πράξεις κάποιων δημοσιογράφων που φωτογράφησαν τη σύζυγό μου, χωρίς καν να ερωτηθεί, μπαίνοντας από το παράθυρο σαν κλέφτες. Το πιο απίστευτο είναι ότι ενώ έμπαινα στο σπίτι μου τους βρήκα μέσα στο δωμάτιο που χρησιμοποιούσα για να κοιμάμαι με τα παιδιά μου. Τους είδα με τα μάτια μου και από την πολλή στεναχώρια και τα νεύρα φώναξα και χτύπησα τον ιδιοκτήτη».

Εξηγώντας τα αίτια που τον οδήγησαν στη δημιουργία φιλανθρωπικού ιδρύματος, υπογραμμίζει: «Για να κρατήσω ζωντανή τη μνήμη του και να μεταδώσω το μήνυμά του σε όλο τον κόσμο και να ανταποδώσω τη συμπαράσταση και τη συμπόνια τη δική σας, σε εσάς, πρόσφυγες και μετανάστες, που σας ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου, και σε εσάς τους περήφανους Έλληνες και σε όλο το κόσμο, ναι, για όλα αυτά θέλω να ιδρύσω το φιλανθρωπικό ίδρυμα με το όνομα του ΧΑΜΙΝΤΟΥΛΛΑ για όλα τα παιδιά θύματα βίας σε όλο τον κόσμο, χωρίς καμία διάκριση όσον αφορά το χρώμα, τη φυλή ή τη θρησκεία, με τη στήριξη τη δική σας, όπως είχα κάνει για τα παιδιά της χώρας μου. Εκεί που τα παιδιά δεν είχαν δικαίωμα πρόσβασης σε βασικά δικαιώματα, όπως στην εκπαίδευση, είχα ιδρύσει ένα σχολείο για εκατοντάδες παιδιά». Ο αριθμός λογαριασμού της Εθνικής Τράπεζας για τη στήριξη του φιλανθρωπικού ιδρύματος είναι 129 / 341635-64.

Αναφερόμενος -με δηλώσεις στα ΜΜΕ- στις πρόσφατες συλλήψεις υπό την κατηγορία για τρομοκρατική δράση, ο Mohammad Isa Najafi εκφράζει την ικανοποίηση της οικογένειάς του, σημειώνει ότι «όλη η ανθρωπότητα είναι εναντίον της τρομοκρατίας» και διαμηνύει ότι ο ίδιος επιθυμεί να κάνει χρήση του δικαιώματός του για πολιτικό άσυλο και να ζήσει στην Ελλάδα.

Ακολουθεί αυτούσια η επιστολή από τον πατέρα του Χαμί:/>

Προς Ύπατη Αρμοστεία ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (UNHCR):

Σας ζητώ να δημοσιεύσετε την επιστολή μου όπως είναι, χωρίς καμία αλλαγή.

Ευχαριστώ πολύ.

Ο Θεός είναι ικανοποιημένος από όποιον πεθαίνει μακριά από την πατρίδα έχοντας διατηρήσει την πίστη και τη γενναιοδωρία του.
Στην χώρα μας, το Αφγανιστάν, μετά την ήττα του εχθρού μας, ενώ ο λαός ήταν γεμάτος χαρά και γλεντούσε τη νίκη, κάποιοι διορισμένοι από τους ξένους έριξαν την εξουσία και καταπάτησαν τα όνειρα και τα χρόνια αγώνων του Αφγανικού λαού. Ο εμφύλιος πόλεμος και η προσφυγιά, ο εκφοβισμός από τις ένοπλες δυνάμες, η αγοραπωλησία ναρκωτικών, το εμπόριο όπλων, η φυλάκιση αθώων ανθρώπων, οι φυλετικές, ταξικές και θρησκευτικές διακρίσεις, οι απαγωγές, όλα αυτά άφησαν ελεύθερο το πεδίο για τους πειρατές και τους εγκληματίες πολέμου, με αποτέλεσμα την εμφάνιση της διεθνούς τρομοκρατίας. Το πιο άγριο τέρας, οι ανόητοι ρατσιστές με το όνομα ΤΑΛΙΜΠΑΝ και ΑΛΚΑΪΝΤΑ, μαζί με τους διεθνείς υποστηρικτές τους, γίνανε για μια ακόμη φορά αιτία για αθλιότητες, γενοκτονία, απειλές, λεηλασία, επιβολή οικονομικού αποκλεισμού και απίστευτη προσφυγιά. Τελικά, έπειτα από πέντε χρόνια, με μία ακόμα λαϊκή επανάσταση, οι μαριονέτες της διεθνούς τρομοκρατίας διώχτηκαν από την εξουσία της χώρας.

Δυστυχώς το αποτέλεσμα των πάνω από δύο δεκαετιών πολέμου ήταν να σκοτωθούν εκατοντάδες χιλιάδες άτομα, εκατοντάδες χιλιάδες μείνανε ανάπηροι, πάνω απο πέντε εκατομμύρια άτομα πήραν τον δρόμο της προσφυγιάς, καταστράφηκαν όλες οι υποδομές της χώρας, εκατομμύρια παιδιά έμειναν αμόρφωτα, μακριά από την εκπαίδευση και από όλα τα βασικά τους δικαιώματα.

Αυτή η ανθρώπινη τραγωδία έσπρωξε ομάδες ανθρώπων στα χέρια των σωματέμπορων και εμπόρων ναρκωτικών. Σε αυτό το χάος, το μόνο θύμα είναι ο απλός κόσμος.

Ναι, αυτή τη φορά με την επανεμφάνιση των ΤΑΛΙΜΠΑΝ και της ΑΛΚΑΪΝΤΑ, και την ενδυνάμωση τους από το 2005, έσβησε η ελπίδα για ειρήνη και δημοκρατία για πάντα και όλα τα όνειρά μας πήγαν χαμένα, με αποτέλεσμα η προσφυγιά και η περιπλάνηση όχι μόνο σε άλλες χώρες αλλά και σε άλλες ηπείρους να είναι εμφανής.

Μέσα σε αυτό το χάος, αφού η οικογένειά μου είχε εγκαταλείψει την πατρίδα πρίν από 15 χρόνια, αναγκαστήκαμε να προσφύγουμε στην ειρηνική ήπειρο Ευρώπη, το λίκνο του πολιτισμού και της ελευθερίας. Όταν όμως έφτασα εδώ στην είσοδο της Ευρώπης, στην αρχαία Ελλάδα, στην πόλη Αθήνα, στην ευρωπαϊκή κοινωνία, όλα τα βρήκα διαφορετικά: πρόσφυγες απ’ όλο τον κόσμο, Ασία και Αφρική , χάος και ανομία παντού, έλλειψη των βασικών αναγκών για επιβίωση, μια άθλια κατάσταση ιδιαίτερα για τα παιδιά των προσφύγων, και όλα αυτά σε μία ευρωπαϊκή χώρα, στη δημοκρατία της Ελλάδος. Δεν μπορούσα να το πιστέψω. Δεν θυμάμαι πόσες φορές πήγα στη διεύθυνση αλλοδαπών μόνο για να καταθέσω αίτημα ασύλου, και όμως δεν κατάφερα ούτε να πλησιάσω την πόρτα. Μέσα σε τόσες απογοητεύσεις και λύπες, τα βρώμικα χέρια της τρομοκρατίας, ακριβώς όπως τα είχα δεί στη πατρίδα μου, εμφανίστηκαν μπροστά μας. Ναι, εδώ που νόμιζα ότι είμαστε ασφαλείς, εδώ στη γη της ελευθερίας και της δημοκρατίας.

Ακριβώς το βράδυ της 28ης Μαρτίου του 2010 στα Κάτω Πατήσια, στην Αθήνα, μπροστά σε ένα πολυτελές κτίριο, μια δυνατή έκρηξη βόμβας, κάποια βήματα μακριά από την προσωρινή μας στέγη, κομμάτιασε τον γιο μου ΧΑΜΙΝΤΟΥΛΛΑΧ, τραυμάτισε σοβαρά την κόρη μου ΦΡΕΣΤΕ στα δύο της μάτια και μέχρι τώρα δεν μπορεί να δει το φώς. Η σύζυγός μου είναι επίσης τραυματισμένη στο νοσοκομείο. Εδώ αξίζει να επισημάνω τις απάνθρωπες πράξεις κάποιων δημοσιογράφων που φωτογράφησαν τη σύζυγό μου, χωρίς καν να ερωτηθεί, μπαίνοντας από το παράθυρο σαν κλέφτες. Το πιο απίστευτο είναι ότι ενώ έμπαινα στο σπίτι μου τους βρήκα μέσα στο δωμάτιο που χρησιμοποιούσα για να κοιμάμαι με τα παιδιά μου. Τους είδα με τα μάτια μου και από την πολλή στεναχώρια και τα νεύρα φώναξα και χτύπησα τον ιδιοκτήτη.

Τώρα που έχασα το πιο άθωο και πολυαγαπημένο μου παιδί, τον ΧΑΜΙΝΤΟΥΛΛΑ, για να κρατήσω ζωντανή τη μνήμη του και να μεταδώσω το μήνυμά του σε όλο τον κόσμο και να ανταποδώσω τη συμπαράσταση και τη συμπόνια τη δική σας, σε εσάς, πρόσφυγες και μετανάστες, που σας ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου, και σε εσάς τους περήφανους Έλληνες και σε όλο το κόσμο, ναι, για όλα αυτά θέλω να ιδρύσω το φιλανθρωπικό ίδρυμα με το όνομα του ΧΑΜΙΝΤΟΥΛΛΑ για όλα τα παιδιά θύματα βίας σε όλο τον κόσμο, χωρίς καμία διάκριση όσον αφορά το χρώμα, τη φυλή ή τη θρησκεία, με τη στήριξη τη δική σας, όπως είχα κάνει για τα παιδιά της χώρας μου. Εκεί που τα παιδιά δεν είχαν δικαίωμα πρόσβασης σε βασικά δικαιώματα, όπως στην εκπαίδευση, είχα ιδρύσει ένα σχολείο για εκατοντάδες παιδιά.

Τέλος, σας ευχαριστώ και πάλι, εύχομαι κανένα μα κανένα άλλο παιδί να μην πέσει θύμα βίας.

Και σας ζητώ να ευχηθείτε για την μικρή μου ΦΡΕΣΤΕ να βρεί ξανά το φώς της. Αμήν…

( Υπογραφή )
MOHAMMAD ISA NAJAFI πατέρας του HAMIDULLA.