Στις εν λόγω φωτογραφίες απεικονίζονται τα βασανιστήρια, καθως και τα θύματα βασανιστηρίων ή άλλων μορφών απάνθρωπης και ταπεινωτικής μεταχείρισης. Πολλά βίντεο δείχνουν έναν φυλακισμένο να χτυπά δυνατά το κεφάλι του σε μια μεταλλική πόρτα. Οι φύλακες, αντί να τον σταματήσουν, τράβηξαν την συγκεκριμένη σκηνή από πολλές γωνίες.

Το αυστραλικό ειδησειογραφικό πρακτορείο Special Broadcasting Service (SBS) αποκάλυψε με ένα ρεπορτάζ το 2006 πολλές από τις εν λόγω φωτογραφίες και βίντεο – συμπεριλαμβανομένων αυτών του φυλακισμένου που χτυπάει το κεφάλι του και ενός άλλου με ορισμένους φυλακισμένους που αυνανίζονται υπό την απειλή βίας. Αλλά το πλήρες αρχείο δεν έχει δημοσιοποιηθεί, ούτε έχει δωθεί σ’ έναν ειδικό εισαγγελέα, παρά το γεγονός ότι παρουσιάστηκε σε μέλη του Κονγκρέσου το 2004. Όταν επιτέλους αυτές οι φωτογραφίες δημοσιευθούν, σας παροτρύνω να τις κοιτάξετε προσεχτικά, και όταν ξεπεράσετε το αίσθημα της αηδίας, ίσως θα ήταν καλό να σκεφτείτε τα πέντε τελευταία χρόνια απραξίας του Κονγκρέσου. Θα αηδιάσετε για μια ακόμη φορά.

Τον Ιανουάριο του 2004, ο στρατός κατέσχεσε φωτογραφίες και βίντεο που υπήρχαν σε κινητά και υπολογιστές στις φυλακές Άμπου Γκράιμπ του Ιράκ. Εκείνες που σχετίζονταν με την κακοποίηση των κρατουμένων ήταν σε αριθμό, απ’ όσο γνωρίζω, ίσες με αυτές του αρχείου που ήρθε στα χέρια μου. Έτσι, αυτό το αρχείο δεν συμπεριλαμβάνει εικόνες βασανιστηρίων και κακομεταχείρισης που ίσως έλαβαν χώρα στο Άμπου Γκράιμπ μετά από την συγκεκριμένη ημερομηνία ή σε άλλα μέρη οποτεδήποτε. Έχω κάθε λόγο να πιστεύω ότι τέτοιου είδους φωτογραφίες υπάρχουν πολλές και οι οποίες παρουσιάζουν διάφορα είδη κακομεταχείρησης που δεν έχουμε δει ακόμα.

Οι περισσότεροι έχουν δει λιγότερες από 100 φωτογραφίες από το Άμπου Γκράιμπ. Έχω στείλει μέσω ίντερνετ πολλές από εκείνες που έχουν δημοσιευφθεί. Δεν πρόκειται για ένα κακό αντιπροσωπευτικό δείγμα του γενικότερου συνόλου, αλλά, πάντως, απέχουν πολύ από το να δώσουν μία ολοκληρωμένη εικόνα. Ανάμεσα στις 1.200 φωτογραφίες, υπάρχουν εικόνες κρατουμένων και στρατιωτικού προσωπικού που δεν έχουν δει το φως της δημοσιότητας. Υπάρχουν φριχτές σκηνές για τις οποίες δεν έχουμε δει δημοσίως καμία φωτογραφία. Και οι φωτογραφίες που έχουμε δει δεν είναι, στις περισσότερες περιπτώσεις, παρά μία ή δύο αποκομμένες φωτογραφίες από μια ολόκληρη σειρά φωτογραφιών ενός περιστατικού. Σε πολλές περιπτώσεις, το αρχείο περιλαμβάνει πολλές σειρές εικόνων ενός συμβάντος που τραβήχτηκαν από διαφορετικές κάμερες. Οι δημοσιευμένες φωτογραφίες σε πολλές περιπτώσεις έχουν κοπεί και/ή επεξεργαστεί ώτε να μην διακρίνονται πρόσωπα ή γεννητικά όργανα. Σε πολλές από τις ανεπεξέργαστες φωτογραφίες υπάρχουν επιπλέον άτομα στο κάδρο.

Ακόμα και στην περίπτωση που οι εν λόγω φωτογραφίες από το Άμπου Γκράιμπ δημοσιοποιούνταν, αλλά εκείνες από άλλες χρονικές περιόδους και μέρη παρέμεναν κρυμμένες, και αν δεν είχαμε υπ’ όψιν μας τις εκτελεστικές εντολές, τα υπομνήματα του υπουργείου Δικαιοσύνης, τις υπογεγραμμένες από τον Πρόεδρο ανακοινώσεις, τις αναφορές του Κονγκρέσου και του Ερυθρού Σταυρού, τις τηλεοπτικές ομολογίες του Προέδρου και του αντιπροέδρου, κλπ, ο στρατός θα μπορούσε ακόμα να ισχυρισθεί ότι το εν λόγω περιστατικό ήταν έργο μερικών «μαύρων προβάτων». Αλλά θα είχαμε μία καλύτερη εικόνα του τι συμβαίνει. Κάνοντας αυτές τις φωτογραφίες διαθέσιμες στο κοινό, ή έστω σε έναν ειδικό εισαγγελέα, θα γεννιόταν το ενδιαφέρον να βρεθούν οι υπεύθυνοι, οι οποίοι δεν παρουσιάζονται στις φωτογραφίες. Από την άλλη πλευρά, κρύβοντας τα αποδεικτικά στοιχεία, ενώ διώκονται οι στρατιώτες που πόζαραν σε μερικές από αυτές τις φωτογραφίες, είναι σα να βρίσκουμε έναν αποδιοπομπαίο τράγο προς ώφελος της Μυστικής Υπηρεσίας (CIA) και εκείνων που έδωσαν εντολές στους στρατιώτες, καθώς και όλων των διοικητών μέχρι και τον υπουργό Άμυνας, ο οποίος ενθάρρυνε τα βασανιστήρια, τους δικηγόρους που έσπευσαν να παράσχουν ασυλία, ακόμα και τον πρόεδρο και τον αντιπρόεδρο που έδωσαν την έγκρισή τους. Θυμηθείτε ότι ο υπουργός Δικαιοσύνης, ο οποίος έχει αποφασίσει να εφαρμόσει τους νόμους μας κατά των βασανιστηρίων, δε χρειάζεται να περιμέμενει μέχρι να αποκαλυφθούν όλα τα αποδεικτικά στοιχεία για να λάβει δράση. Ήδη έχει στην διάθεσή του όσα στοιχεία χρειάζονται, και ακόμα περισσότερα, τα οποία τα γνωρίζουμε, αλλά δεν τα έχουμε δει.

Οι πάνω από 1.200 φωτογραφίες που έχουμε στα χέρια μας απλώς προστίθενται στις ιστορίες που, εν πολλοίς, ξέραμε από πριν. Είδαμε το σώμα του δολοφονηθέντος κρατουμένου Μαναντέλ αλ-Τζαμάντι καλυμμένο με πάγο. Είδαμε τους στρατιώτες Τσάρλς Γκρέινερ και Σαμπρίνα Χάρμαν να ποζάρουν μ’ αυτό. Αλλά στο πλήρες αρχείο παρουσιάζεται ολόκληρη η διαδικασία καθαρισμού του σώματος. Μια τεράστια πληγή στην κορυφή του κεφαλιού του άνδρα που έχει ραφτεί, ενώ τα μάτια του είναι καλυμμένα με γάζες, κλπ. Φωτογραφίες, μερικές από τις οποίες δημοσιοποιήθηκαν, δείχνουν το πάτωμα καλυμμένο με το αίμα του θύματος.

Έχουμε, επίσης, δει φωτογραφίες ενός άνδρα ο οποίος δέχεται επίθεση και δαγκωματίες από σκυλιά. Αλλά οι περισσότερες φωτογραφίες δείχνουν τις πληγές του στα χέρια και τα πόδια, καθώς και τον αναγνωριστικό του αριθμό: 153863.

Ένας άλλος κρατούμενος με τον αριθμό 153399 παρουσιάζεται με ένα μεγάλο μέρος του κεφαλιού του να λείπει. Αυτό είναι μόνο ένα από τον μεγάλο αριθμό πτωμάτων που παρουσιάζεται στις φωτογραφίες. Το SBS (το αυστραλικό ειδησειογραφικό πρακτορείο) βρήκε μια στρατιωτική αναφορά σχετικά με τον θάνατό του και έβγαλε το συμπέρασμα ότι αυτοί οι νεκροί κρατούμενοι είτε είχαν πυροβοληθεί από τους φρουρούς κατά την διάρκεια αναταραχών, είτε είχαν δολοφονηθεί από τους φρουρούς υπό άλλες συνθήκες. Άλλοι υποστηρίζουν ότι βομβιστικές επιθέσεις έξω από τις φυλακές προκάλεσαν τον θάνατό τους.

Ο Τσαρλς Γκρέινερ και η Σαμπρίνα Χάρμαν εμφανίζονται λίγο σε αυτές τις φωτογραφίες, ποζάροντας χαμογελαστοί, αλλά και δείχνοντας τις πληγές. Η στρατιώτις Λίντυ Ίνγκλαντ εμφανίζεται σε σχετικά λίγες – δείχνοντας, με σηκωμένους τους αντίχειρες, τους κρατούμενους να αυνανίζονται. Σε άλλες φωτογραφίες παρουσιάζονται άλλα μέλη του στρατιωτικού προσωπικού. Σε μια λήψη, ο Γκρέινερ και άλλοι δύο άνδρες στρατιώτες βάζουν μια σακούλα στο κεφάλι ενός αιχμαλώτου, ενώ σε μια άλλη ένας άλλος στρατιώτης φορά την ταυτότητα ενός κρατουμένου.

Υπάρχουν πολλές φωτογραφίες ανάμεσα στις 1200 που δείχνουν γυμνούς κρατούμενους, μερικές φορές αλυσοδεμένους σε κρεβάτια ή με τα πόδια τους σφυνωμένα ανάμεσα σε κάγκελα. Υπάρχει ένας γυμνός κρατούμενος με το πρόσωπο στο πάτωμα και τριγυρισμένος με αίματα, ενώ από πάνω του βρίσκεται ένας στρατιώτης και δίπλα τους δύο ακόμη να παρακολουθούν.

Έχουμε, επίσης, δει και ακούσει για εναν κρατούμενο που έχασε τα λογικά του και κάλυψε τον εαυτό του με κόπρανα, κερδίζοντας, έτσι, το κοροϊδευτικό παρατσούκλι «σκατιάρης». Σε ένα μεγαλύτερο αρχείο, τον βλέπουμε από μπροστά γυμνό στο ντουζ, φορώντας άσπρα πλαστικά γάντια. Τον βλέπουμε καρφωμένο ανάμεσα σε δύο φορεία, αλλά και όρθιο φορώντας ένα αφρώδες υλικό που είναι δεμένο γύρω του σαν ρόμπα, με σακούλες δεμένες γύρω από τα χέρια του, και σε άλλες στάσεις. Και, όπως αποδεικνύεται, είναι ο ίδιος άνδρας που χτυπούσε το κεφάλι του στην σιδερένια πόρτα.

Βλέπουμε έναν γυμνό και με κουκούλα κρατούμενο να στέκεται σκυμμένος πάνω σε δύο κούτια έτοιμων γευμάτων. Βλέπουμε φωτογραφίες, τραβηγμένες από ένα μπαλκόνι, δύο κρατουμένων να κάθονται με τα χέρια πίσω από το κεφάλι, ο ένας στο πάτωμα και ο άλλος σε ένα κουτί έτοιμων γευμάτων. Βλέπουμε έναν κρατούμενο με τον αριθμό της ταυτότητάς του γραμμένο πάνω στο γυμνό του στήθος με κόκκινο μαρκαδόρο και με ζωγραφισμένα, επίσης με κόκκινο μαρκαδόρο, χαμογελαστά προσωπάκια στις θηλές του. (Ο αριθμός του, που είναι δυσδιάκριτος λόγω της κουκούλας του, είναι 200_ _4 – το πρώτο ψηφίο που λείπει είναι είτε το 1, είτε το 7, ενώ το δεύτερο είναι είτε το 9, είτε το 4. )

Φυσικά, βλέπουμε, επίσης, τις επεξεργασμένες φωτογραφίες ενός κρατουμένου με κουκούλα ο οποίος βασανίζεται με ηλεκτροπληξία, να στέκεται πάνω σε κουτιά έτοιμων γευμάτων με καλώδια συνδεδεμένα πάνω του. Και βλέπουμε έναν κρατούμενο να υποχρεώνεται να βάλει μια μπανάνα στον πρωκτό του. Βλέπουμε μια νεαρή γυναίκα να σηκώνει την μπλούζα της. Τη βλέπουμε μετά μαζί με μια άλλη νεαρή γυναίκα. Βλέπουμε μια σειρά φωτογραφιών με αυτές τις νεαρές γυναίκες να ποζάρουν, πλήρως ντυμένες. Βλέπουμε την πρώτη ντυμένη να ποζάρει με την στρατιώτι Σαμπρίνα Χάρμαν, και οι δύο χαμογελαστές. Σύμφωνα με το SBS η ιστορία θέλει τις δύο γυναίκες να συνελήφθησαν υπό την κατηγορία της πορνείας.

Υπάρχουν, ακόμα, φωτογραφίες ενός μικρού αγοριού, γυμνού, τυλιγμένου με μια ρόμπα και ντυμένου. Αν και είναι ιδιαίτερα ενοχλητικό να βλέπει κανείς τις φωτογραφίες ενος παιδιού ανάμεσα στο αποκρουστικό αυτό αρχείο, δεν έχω ιδεά τι κάνουν εκεί, ή αν το κακομεταχειρίστηκαν, ή αν κάποιος απειλήθηκε με την κακοποίησή του. Αλλά αυτό που ξέρω είναι ότι ο δικηγόρος που διευκόλυνε την εθνική μας καμπάνια βασανιστηρίων και που δήλωσε ότι ένας πρόεδρος των ΗΠΑ έχει το δικαίωμα να συνθλίψει τους όρχεις ενός παιδιού, είναι καθηγητής σε φημισμένο πανεπιστήμιο, ενώ το αφεντικό του έχει μόνιμη θέση ως δικαστής στην Ένατη Περιφέρεια, καθώς το Κονγκρέσο αρνείται να του απαγγείλει κατηγορία. Η τωρινή δικαιολογία για την καθυστέρηση είναι ότι το υπουργείο Δικαιοσύνης σχεδιάζει να ανακοινώσει σύντομα την εσωτερική του έκθεση (από το Γραφείο Επαγγελματικής Ευθύνης), όπως ακριβώς υπόσχεται εδώ και μήνες. Αν πράγματι κυκλοφορήσει η αναφορά και αμέσως ανακοινωθεί η συνάντηση ενός ειδικού εισαγγελέα, δύο πράγματα θα πρέπει να συμβούν.

1. Δεν θα πρέπει να αφήσουμε το Κονγκρέσο να καθυστερήσει κι άλλο την απαγγελία κατηγοριών στον κ. Τζέι Μπάιμπι με μια πιθανή καινούργια διακαιολογία ότι πραγματοποιείται εγκληματολογική έρευνα.

2. Πρέπει να πιέσουμε τον ειδικό εισαγγελέα να δράσει χωρίς καθυστέρηση και χωρίς να εξαιρείται κανείς από τους νόμους που έχουν ψηφιστεί από το Κονγκρέσο.

Πηγή: https://informationclearinghouse.info/article23046.htm

Εικόνα: revcom.us