Αρρυθμίες στην Ελλάδα, καθώς και σε πολλές χώρες του κόσμου διαπιστώνει η Ετήσια Έκθεση «Η Κατάσταση των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ανά τον Κόσμο» της Διεθνούς Αμνηστίας για το 2009.

«Η καταστολή και η αδικία ακμάζουν στο παγκόσμιο κενό δικαιοσύνης, καταδικάζοντας εκατομμύρια ανθρώπους σε κακομεταχείριση, καταπίεση και φτώχεια»,
Κλαούντιο Κορντόνε, προσωρινός Γενικός Γραμματέας της Διεθνούς Αμνηστίας.

Συνεχίζονται τα προβλήματα στην Ελλάδα

Θύματα κακομεταχείρισης στην Ελλάδα οι μετανάστες, οι πρόσφυγες και οι Ρομά, ενώ παρατηρούνται κρούσματα υπερβολικής βίας από άνδρες των σωμάτων ασφαλείας. Παράλληλα, οι συνθήκες στα κέντρα κράτησης αλλοδαπών και στις ελληνικές φυλακές παραμένουν προβληματικές, επισημαίνεται στην έκθεση.

Η διεθνής οργάνωση εκφράζει και πάλι την «ανησυχία της για την παράλειψη των αστυνομικών αρχών να καταγράψουν αιτήματα ασύλου, στερώντας την πρόσβαση ανθρώπων στη διαδικασία», ενώ διαπιστώνει πως δύο νομοθετήματα του περασμένου Ιουνίου δυσχέραναν ακόμη περισσότερο τα πράγματα.

Ο λόγος για το Π.Δ. 81/2009, το οποίο κατήργησε τη Δευτεροβάθμια Επιτροπή, στερώντας έτσι το δικαίωμα για προσφυγή κατά των πρωτοβάθμιων αποφάσεων. Την ίδια στιγμή, ο νόμος 3772 δεν εξαίρεσε από τη διοικητική απέλαση τους αιτούντες άσυλο και παρέτεινε το χρονικό διάστημα διοικητικής κράτησης από τους τρεις στους έξι μήνες.

Ακόμη, η Διεθνής Αμνηστία καταδικάζει τις βίαιες επαναπροωθήσεις -ακόμη και ασυνόδευτων ανηλίκων- σε χώρες όπου παραβιάζονται συστηματικά τα ανθρώπινα δικαιώματα, την αύξηση των ρατσιστικών επιθέσεων κατά μεταναστών και τα προβλήματα συνωστισμού, κακών συνθηκών υγιεινής και έλλειψης επαρκούς σίτισης στα κέντρα κράτησης, όπως επίσης και τη βίαιη έξωση μεγάλου αριθμού αλλοδαπών από τους καταυλισμούς της Πάτρας και το πρώην Εφετείο Αθηνών.

Σύμφωνα με καταγγελίες, έως και 100 άτομα έμειναν άστεγα, χωρίς πρόσβαση σε υπηρεσίες, μετά την βίαιη έξωση μεγάλου αριθμού παράτυπων μεταναστών και αιτούντων άσυλο από τον χώρο όπου είχαν κατασκηνώσει στην Πάτρα.

Σημαντικό, επίσης, το πρόβλημα της υπερβολικής χρήσης βίας κατά τη διάρκεια διαδηλώσεων, καθώς κρούσματα του φαινομένου αυτού δεν είναι καθόλου σπάνια. Ο λόγος για τις γνωστές αυθαίρετες προσαγωγές, την κακομεταχείριση ειρηνικών διαδηλωτών, τον τραυματισμό από δίκυκλα αστυνομίας και άλλα συναφή φαινόμενα.

Οι ευπαθείς ομάδες, όπως μετανάστες και Ρομά, είναι τα συνήθη θύματα κακομεταχείρισης από άνδρες σωμάτων ασφαλείας, αναφέρεται στην έκθεση. Οι καταγγελίες αφορούν απάνθρωπες και ταπεινωτικές συνθήκες κράτησης στις φυλακές -συνωστισμός, έλλειψη πρόσβασης σε επαρκή ιατρική βοήθεια. Τέλος, συνεχίζονται ο διωγμός των αντιρρησιών συνείδησης, οι ομοφοβικές επιθέσεις εναντίων γκέι-λεσβιών και οι παραβιάσεις κατά των Ρομά.

Καταπατήσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε 159 χώρες

Για καταπατήσεις δικαιωμάτων και παγκόσμιο κενό δικαιοσύνης που συντήρησε ένα ολέθριο δίκτυο καταστολής κάνει λόγο η Διεθνής Αμνηστία, σημειώνοντας ότι ο αριθμός των χωρών όπου παρουσιάζονται τα φαινόμενα αυτά φτάνει τις 159.

Η οργάνωση καταγράφει βασανιστήρια ή άλλου είδους κακομεταχείριση σε τουλάχιστον 111 χώρες, άδικες δίκες σε τουλάχιστον 55 χώρες, περιορισμούς της ελευθερίας λόγου σε τουλάχιστον 96 χώρες και φυλάκιση κρατουμένων συνείδησης σε τουλάχιστον 48 χώρες.

Επιπλέον, οι οργανώσεις ανθρώπινων δικαιωμάτων και οι υπερασπιστές των ανθρώπινων δικαιωμάτων δέχθηκαν επιθέσεις σε πολλές χώρες, με τις κυβερνήσεις να εμποδίζουν το έργο τους ή να παραλείπουν να τους προστατεύσουν.

«Οι ισχυρές κυβερνήσεις εμποδίζουν την πρόοδο στη διεθνή δικαιοσύνη, θέτοντας εαυτές υπεράνω του νόμου, προστατεύοντας συμμάχους τους από την κριτική και ενεργώντας μόνο όταν είναι πολιτικά βολικό», λέει η οργάνωση, κάνοντας λόγο για κατακόρυφη άνοδο του ρατσισμού, της ξενοφοβίας και της μισαλλοδοξίας στην Ευρώπη.

Χαρακτηριστικό είναι ότι από τα κράτη-μέλη του G20, τα 7 δεν έχουν προσχωρήσει πλήρως στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο, ώστε να λογοδοτούν για τις δικές τους ενέργειες, εξασφαλίζοντας παράλληλα ότι τα εγκλήματα του διεθνούς δικαίου μπορούν να διωχθούν ποινικά σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου. Οι χώρες αυτές είναι οι ΗΠΑ, Κίνα, Ρωσία, Τουρκία, Ινδία, Ινδονησία και Σαουδική Αραβία.

«Η ανάγκη για αποτελεσματική παγκόσμια δικαιοσύνη είναι ένα βασικό δίδαγμα της περσινής χρονιάς. Η δικαιοσύνη παρέχει αμεροληψία και αλήθεια σε εκείνους που υφίστανται παραβιάσεις, αποθαρρύνει τις καταπατήσεις ανθρώπινων δικαιωμάτων και τελικά προσφέρει έναν πιο σταθερό και ασφαλή κόσμο», δήλωσε ο ΄.

Περισσότερες πληροφορίες και ολόκληρο το κείμενο της Έκθεσης εδώ.