Από σήμερα και κάθε μέρα ο Βασίλης Κεχαγιάς θα σχολιάζει τους αγώνες του Παγκοσμίου Κυπέλλου στη Νότια Αφρική, στη στήλη “90′ Χωρίς Λεφτά”.

Στη Δώρα

Θα ‘ναι δυόμισι η ώρα, τώρα που ξεκινάει το ματς, στην Αργεντινή… Σταματημένος χρόνος! Κάπου στα σύνορα με την Παραγουάη και τη Βραζιλία, εκεί όπου «ο Λαιμός του Διαβόλου» καταπίνει αχόρταγα τα νερά των καταρρακτών του Ιγκουαζού, ο Παλίτο θα οδηγεί κουρασμένος το λεωφορειάκι του για να κουβαλήσει τουρίστες σε ένα από τα θαύματα του κόσμου αυτού. Το μυαλό του θα είναι αλλού: στο μακρινό Πολοκουάνε της Νότιας Αφρικής, στο γήπεδο Πίτερ Μοκάμπα. Εντάξει, σχεδόν ρουτίνας είναι το ματς για τους «μπιανκοσελέστε», αλλά αυτό λίγη σημασία έχει. Κάθε φορά που οι θεοί του μπαίνουν στο χορτάρι, είναι ένα καινούριο καρδιοχτύπι, μια καινούρια ευκαιρία να σκαρφαλώσει στον ουρανό.

Στην άλλη άκρη της χώρας, στην Ουσουάια της Παταγονίας, στην «Πόλη στην άκρη του κόσμου», ο Φερνάντο ευτυχώς μόλις θα τελειώνει τις ξεναγήσεις του στους τουρίστες που τους περιφέρει με το καραβάκι του στο Φάρο του Ιουλίου Βερν και στους πιγκουίνους που αγωνιούν για την επιβίωσή τους πάνω στους πάγους που χαροπαλεύουν. Δόξα τω Θεώ, είναι χειμώνας και δεν έχει πολλή δουλειά. Έτσι, θα προλάβει να δει τον Μέσι και τον Ιγκουαϊμ στην προσπάθειά τους να χορέψουν ταγκό με την Ελλάδα. Ευκαιρία για γκολ σήμερα και τα δύσκολα ακολουθούν.

Θα ‘ναι δυόμισι η ώρα τώρα που ξεκινάει το ματς, στο Μπουένος Άιρες… Σταματημένος χρόνος ! Για τον Φερνάντο, τον Άνχελ και τον Βιθέντε δεν έχει σιέστα σήμερα. Θα μαζευτούν στο καφενείο της Αβελανέδα και για ένα δίωρο θα πιουν μερικά ποτηράκια στη υγειά των παικταράδων τους. Δεν αγωνίζεται, βέβαια, κανένας από την αγαπημένη τους Ιντεπεντιέντε που πήρε το πρωτάθλημα φέτος, αλλά τι περιμένεις από το μαλάκα το Μαραντόνα, μια ζωή στη γαμημένη την Μπόκα…

Θα ‘ναι δυόμισι η ώρα τώρα που ξεκινάει το ματς, στην Μπόκα … Σταματημένος χρόνος ! Οι παράγκες κάτω από τις Τρεις Γέφυρες θα πάρουν για λίγο ανάσα. Για μια ακόμη φορά, θα τους τη δώσει ο δικός τους, ο Ντιέγκο, κι ας τον βρίζουν όλοι. Αυτοί ξέρουν ότι τους πήρε από το χέρι και τους πέρασε απέναντι. Κοίταξαν κατάματα τους «Εφοπλιστές» της Ρίβερ Πλέιτ και αισθάνθηκαν για λίγο πιο πλούσιοι από αυτούς. Τους έφτιαξε για λίγο ο χρυσός του πρωταθλήματος.

Λίγο παρακάτω, στο 64 της οδού Καφαρένα, ο Μανόλο, ιδιοκτήτης της καλύτερης αλλά και πιο βρώμικης ταβέρνας της πόλης ( «Ομπρέρο» το όνομά της), και ο Χουάν, ο αποκαλούμενος «ελ κονιάδο» θα βραδύνουν για λίγο το σερβίρισμά τους. Άλλωστε, οι πελάτες ξέρουν και καταλαβαίνουν. Ακόμη και η Γκαμπριέλα, η Μιράντα και η Μαρία σήμερα δε θα γκρινιάξουν. Το μαγαζί είναι γεμάτο από τις φωτογραφίες του Ντιέγκο και τα φαγοπότια του με ωραίες γκόμενες, όταν έπαιζε στην Μπόκα. Όλοι μαζί θα σηκώνουν κλεφτά τα μάτια τους στην τηλεόραση για να κλέψουν κάποια φάση, κάποια εναέρια τρίπλα του Μέσι και, γιατί όχι, κάποιο γκολ του δικού τους, του Παλέρμο.

Σταματημένος χρόνος, χρόνια τώρα στην Αργεντινή, στο Μπουένος, στην Μπόκα…

Θα’ ναι εννιάμιση η ώρα τώρα στην Ελλάδα. Κάποτε ο χρόνος έτρεχε εδώ ! Κάποτε ο Αλέκος, ο Βασίλης, ο Άγγελος «με μάτια κλειστά, τραγουδούσαν αγκαλιά, Εθνική Ελλάδος γεια σου !». Τώρα τα μάτια μένουν κλειστά, η αγκαλιά μένει στη θέση της πιο σφιχτή από ποτέ, αλλά κάτι άλλο θα ψιθυρίζει το κουρασμένο τραγούδι τους : «Εθνική Ελλάδος βιάσου ! » (και υποψιάζομαι ότι θα έχει πολλές έννοιες αυτό το «βιάσου»).

Σταματημένος χρόνος κι εδώ…