Σφοδρές αντιδράσεις συνεχίζουν να ξεσηκώνουν οι προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ για τα ΜΜΕ, όπως αυτές αναδείχτηκαν σε ειδική εκδήλωση του κόμματος για την ενημέρωση. Μετά τα δημοσιεύματα σε «Νέα» και «Βήμα», όπου αρθρογράφοι τους διερωτώντο «Τι ζόρι τραβάει ο ΣΥΡΙΖΑ με τα ΜΜΕ», οι δύο εφημερίδες επανήλθαν τις τελευταίες δύο ημέρες, εξαπολύοντας επίθεση κατά του Αλέξη Τσίπρα και αφήνοντας αιχμές για παιχνίδι με τα συμφέροντα. Ο τηλεοπτικός χάρτης της χώρας φαίνεται πως αλλάζει καθώς μπαίνει δυναμικά στο παιχνίδι της ενημέρωσης και το Star. Ίσως αυτό να εξηγεί και τη νευρικότητα που διακατέχει τον όμιλο Λαμπράκη. «Με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, το κλειστό επάγγελμα του καναλάρχη θα ανοίξει», σχολίασε ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Δημήτρης Παπαδημούλης με αφορμή το μπαράζ επιθέσεων.

Ads

Υπενθυμίζεται πως στις πρώτες επικρίσεις είχε απαντήσει η Ευγενία Λουπάκη μέσω της «Αυγής», κατηγορώντας τις εφημερίδες πως «σερβίρουν την άποψη ως είδηση».
 
Ακολουθεί το σημερινό άρθρο των «Νέων» με τίτλο «Το έχουμε ξαναδεί το έργο: Τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, ο ΣΥΡΙΖΑ και όσα τεκταίνονται στο μισοσκόταδο», το οποίο υπογράφει ο Ειδικός Συνεργάτης:
 
Όσοι κατοικούν σε γυάλινα σπίτια δεν πετάνε πέτρες. Αλλά ο πολιτικός μικρομεγαλισμός κάνει κάποιους να ξεχνούν την κοινή λογική. Και να λησμονούν ότι στη δημόσια ζωή όλα φαίνονται. Ασχέτως τι λες, είναι ορατό τι πράττεις, ποιους πας να βολέψεις, ποιανών τις ζαβολιές κάνεις ότι δεν βλέπεις και ποιες είναι οι προξενήτρες που σου άνοιξαν τις πόρτες.
 
Εξίσου διαφανείς είναι οι απειλητικές εξαγγελίες της αξιωματικής αντιπολίτευσης για ρύθμιση εκ του μηδενός του κλάδου της ενημέρωσης. Διαφανείς γιατί μέσα από τους γυάλινους τοίχους φαίνεται ότι τα ενδύματα του επίδοξου νέου αυτοκράτορα δεν καλύπτουν ούτε στοιχειωδώς τη γύμνια των σκοπιμοτήτων που υπηρετούν. Ολοφάνερο είναι επίσης ότι η νεοαριστερή αξιωματική αντιπολίτευση του 2013 έχει ακριβώς τις ίδιες συμμαχίες στα ΜΜΕ – ας μην πούμε: και στα συμφέροντα – που είχε η νεοδεξιά αντιπολίτευση του 2003. Δεν τηρούνται ούτε τα προσχήματα.
 
Το θέαμα είναι ομολογουμένως παράξενο. Επιχειρηματίες – παράγοντες και φιλόδοξοι τηλεσωτήρες, που προ δεκαετίας γύριζαν γύρω από τον τότε αρχηγό της ΝΔ, περιστρέφονται σήμερα γύρω από τον αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ. Ο καλοθελητής που είχε κάνει τότε το προξενιό είναι ο ίδιος και σήμερα. Τι να κάνει άλλωστε; Το 2005 δεν ανταμείφθηκε, όπως ήλπιζε, με την Προεδρία της Δημοκρατίας. Τουλάχιστον, σε ένα κλασικό νεοελληνικό μονόπρακτο τακτοποιήθηκε η θυγατέρα.
 
Παχυλές αμοιβές
 
Μας κουνάνε το δάχτυλο, ενώ έχουμε δει μία ή δύο προσπάθειες για νέα «αριστερά» έντυπα με αμφιλεγόμενους εκδότες και αμφίβολης προέλευσης χρηματοδότηση – όταν δεν επιστρέφεται άρον άρον υπό την πίεση των εισαγγελικών Αρχών και των δρακόντειων νόμων περί ξεπλύματος βρώμικου χρήματος. Οι νέες εφημερίδες ή έκλεισαν ή παραπατούν. Τουλάχιστον υπάρχουν τα μηνιαία έντυπα που κάνουν το παιχνίδι της Κουμουνδούρου, ενώ οι εκδότες τους αμείβονταν παχυλά – συγγνώμη όχι οι ίδιοι: οι εταιρείες παραγωγής των εκπομπών τους! – από την ΕΡΤ. Ενα τέτοιο συστηματάκι έχει στηθεί στην Κρατική Ραδιοτηλεόραση που προστατεύεται από την Κουμουνδούρου ως ιερή αγελάδα, την οποία αρμέγουν από την πίσω πόρτα. Η ΕΡΤ ελέγχεται επίσης από συνδικαλιστικές ηγεσίες που την ανοίγουν και την κλείνουν ανάλογα με την πολιτική επικαιρότητα – δηλαδή, όταν πάει καλά η κυβέρνηση.
 
Αν τα σχέδια στον Τύπο ναυάγησαν είναι γιατί οι αναγνώστες δεν τρώνε κουτόχορτο. Θυμούνται ότι οι προ δεκαετίας γαλάζιοι κουμπάροι είναι οι σημερινοί νεοαριστεροί σώγαμπροι. Γι’ αυτό τα κρυπτοκομματικά έντυπα δεν περνάνε. Οπότε, πριν φθάσει η ώρα για τις αδειοδοτήσεις και τη ρύθμιση από μηδενική βάση που εξαγγέλλεται για νιοστή φορά, βγήκαν από τη ναφθαλίνη διάφορες παλαιές ενζενί του νεοκαραμανλισμού προκειμένου να νεκραναστηθεί η βραδινή ενημερωτική ζώνη καναλιού το οποίο ήταν ώς τώρα διάσημο μόνο για τις ξανθιές που είχε στα πρωινάδικα.
 
Συμπέρασμα: γι’ αυτούς που θέλουν την εξουσία, ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Τα μέσα ενημέρωσης όμως είναι καθρέφτης όπου φαίνονται τα ίδια πρόσωπα στους ίδιους ρόλους. Η ειρωνεία της υπόθεσης είναι ότι τις ίδιες δυσκολίες στην αδειοδότηση – που καλώς να έλθει! – προκαλεί και η ιδιοκτησία ΜΜΕ μέσω εξωχώριων εταιρειών.
 
«Τα Νέα» φιλοξενούν και δεύτερο άρθρο με τίτλο «Ποιοι είναι οι πραγματικοί διαπλεκόμενοι»:
 
Κατά καιρούς, κόμματα και ηγέτες επιτίθενται με περισσή ευκολία αδιακρίτως στα ΜΜΕ. Οι επιθέσεις εξελίσσονται συνήθως όταν οι πολιτικοί σκοποί δεν επιτυγχάνονται ή όταν γίνονται εμφανή τα ελλείμματα αποτελεσματικότητας ηγεσιών και ηγετών.
 
Υπάρχουν βεβαίως και περιπτώσεις όπου οι καταγγέλλοντες θέλουν να θολώσουν τα νερά, να κρύψουν ανομολόγητες σχέσεις ή παρασκηνιακές συμφωνίες. Επί σκοπώ στις περισσότερες των περιπτώσεων τα ΜΜΕ και ο Τύπος αντιμετωπίζονται ως άλλος εσωτερικός εχθρός, ως προπέτασμα καπνού για άλλα και άλλα.
 
Κάτι τέτοιο φαίνεται να συμβαίνει και στην παρούσα φάση. Για την τηλεόραση και τα αγαθά της, για μερικές θέσεις στα τηλεπαράθυρα, για προπαγανδιστικές ανάγκες, για πολιτικές επιδιώξεις που δεν βγαίνουν, εκτοξεύονται συλλήβδην κατηγορίες περί διαπλοκής και συγγενών συμφερόντων, που δήθεν συνωμοτούν διαρκώς και προπαρασκευάζουν το μέλλον.
 
Ο Δημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη εδώ και σχεδόν έναν αιώνα υπηρετεί σταθερά την ενημέρωση.
 
Δημοσιεύει ειδήσεις, παρουσιάζει έρευνες και τοποθετείται με διαφανέστατο τρόπο επί εθνικών, πολιτικών, οικονομικών και κοινωνικών θεμάτων χωρίς περιστροφές. Και μαζί κρίνει πολιτικές και πρόσωπα και βεβαίως κρίνεται καθημερινά από τους πολίτες. Εκθέτει και εκτίθεται. Και αυτό συμβαίνει για περισσότερα από 90 χρόνια!
 
Ολοι γνωρίζουν τον Δημοσιογραφικό Οργανισμό Λαμπράκη, όπως και τους κατά τον νόμο υπευθύνους. Αυτοί που αναφέρονται στις ταυτότητες των εντύπων και των ηλεκτρονικών μέσων, αυτοί είναι – δεν είναι άλλοι: δεν υπάρχουν αφανείς μέτοχοι με κρυφές ατζέντες και ανομολόγητους σκοπούς.
 
Και γι’ αυτό ο Δημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη δεν έχει καμία αντίρρηση τα ΜΜΕ, οι άδειες, οι συχνότητες, τα πάντα να κριθούν εξαρχής και μάλιστα από μηδενική βάση.
 
Εδώ, τα πράγματα είναι καθαρά, αλλού προβάρουν φερετζέδες και κρύβονται πίσω από εξωχώριες εταιρείες.
 
Όσοι λοιπόν απευθύνουν γενικώς και αδιακρίτως κατηγορίες, οφείλουν αν μη τι άλλο προσοχή.
 
Για τον απλούστατο λόγο ότι μπορεί να αποκαλυφθούν αταίριαστα σφιχταγκαλιάσματα και να αποδειχθεί τελικώς πως άλλος έχει το όνομα και άλλοι τη χάρη.
 
Στην Ελλάδα έτσι κι αλλιώς δεν υπάρχουν μυστικά. Είναι ο ήλιος τόσο φωτεινός, που βγάζει τους πάντες από τις κρυψώνες.
 
Στην εποχή μας άλλωστε, μια απλή έρευνα αρκεί για να ξεσκεπάσει ποιοι ελέγχουν, μέσω τρίτων, μέσα ενημέρωσης, ποιοι κρύβονται πίσω από τηλεοπτικούς σταθμούς και λασποφυλλάδες, ποιοι εντέλει είναι οι πραγματικοί διαπλεκόμενοι και ποιοι τρίβονται στην αγκαλιά τους.
 
Ψυχάρης: Κύριε Τσίπρα δεν έχουν ονόματα οι καναλάρχες της διαπλοκής;
 
Επίθεση στον Αλέξη Τσίπρα εξαπέλυσε χθες με άρθρο του στο «Βήμα της Κυριακής» και ο ισχυρός άνδρας του ΔΟΛ Σταύρος Ψυχάρης. Στο άρθρο του με τίτλο «Επιτέλους ονόματα» μιλά για διαπρύσιους κήρυκες μιας ηθικής που γίνεται λάστιχο κατά περίπτωσιν. Αδιάβαστοι υβρίζουν και απειλούν, για να αποχωρήσουν ακροποδητί από τη σκηνή μόλις έρχεται η ώρα του λογαριασμού. Παράλληλα αναφέρει πως «είναι φανερό ότι οι εκάστοτε επιτιθέμενοι στα Μέσα Ενημερώσεως δεν αναφέρονται στις εφημερίδες. Οι… καναλάρχες είναι ο στόχος. Οι καταγγέλλοντες, όπως προχθές ο αρχηγός της Μείζονος Αντιπολιτεύσεως, δεν αναφέρουν ονόματα. Δεν τα ξέρουν; Γιατί δεν ρωτούν; Επιτέλους ας μιλήσουμε με ονόματα. Ο φερετζές των εξωχώριων εταιρειών κουρελιάζεται».
 
Και η επίθεση δεν σταματά εκεί αφού σε δημοσίευμα της εφημερίδας το οποίο υπογράφει «ειδικός συνεργάτης» με τίτλο «Ο πόλεμος της TV» αναφέρει πως ο Αλέξης Τσίπρας στην προσπάθειά του να διεκδικήσει την εξουσία κρίνει πως χρειάζεται δύναμη πυρός. Το κείμενο υπενθυμίζει πως ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ τον περασμένο Σεπτέμβριο έθεσε θέμα κληρονομιάς του 902 λέγοντας πως ο σταθμός είχε αποκτηθεί το 1989 από κοινού με το ΚΚΕ, ωστόσο η διεκδίκηση ήρθε μόλις έγινε γνωστό πως το ΚΚΕ διαπραγματευόταν την πώληση του σταθμού σε ιδιώτες επιχειρηματίες.
 
Συνεχίζοντας την επίθεση ο Σταύρος Ψυχάρης αναφέρει πως το φλερτ Τσίπρα – ΜΜΕ δεν είναι κάτι καινούριο αφού ο επικεφαλής της Κουμουνδούρου απήλαυσε τη δημοσιότητα όταν όλες οι κάμερες των τηλεοπτικών σταθμών, τα ραδιόφωνα και οι εφημερίδες ήταν στραμμένα πάνω του και εκείνος τότε δεν τους χαλούσε χατήρι και φυσικά χωρίς συγκρούσεις και αμφισβητήσεις οικοδομήθηκε ένα σύστημα αποδοτικής επικοινωνίας. Μάλιστα αυτός ήταν και ο λόγος για το δημοσκοπικό θαύμα του 18% που κατάφερε και του επέτρεψε να πάρει το κόμμα από τον Αλέκο Αλαβάνο. Έως τότε ο κ.Τσίπρας δεν αναφερόταν τόσο στα διαπλεκόμενα ΜΜΕ. Ωστόσο όπως αναφέρει στο δημοσίευμα του το ΒΗΜΑ όλα άλλαξαν όταν διαφοροποιήθηκε και ο χαρακτήρας της διεκδίκησης. Συγκεκριμένα την άνοιξη του 2012 με τις δημοσκοπήσεις να ανεβάζουν ψηλά τον κ. Τσίπρα άρχισε τις κόντρες με τα Μέσα και όταν έχασε την πρωτιά είπε για όλα ευθύνονται τα ΜΜΕ τα οποία επέλεξαν τον Αντώνη Σαμαρά για πρωθυπουργό.
 
Στη συνέχεια η Κουμουνδούρου αποφάσισε πως πρέπει να αποκτήσει τα δικά της Μέσα και την επομένη των δεύτερων εκλογών επιβλήθηκαν αλλαγές στην εφημερίδα Αυγή και στο ραδιοφωνικό σταθμό «Κόκκινο», ενώ ξεκίνησε παρασκηνιακές επαφές με νεόκοπους εκδότες. Ωστόσο όπως αποδείχθηκε τα σχέδια και οι προσπάθειες δεν έφεραν τα αναμενόμενα αποτελέσματα με αποτέλεσμα η Κουμουνδούρου να υιοθετήσει την άποψη πως χωρίς ηγεμονία στα ΜΜΕ δεν κερδίζεται η εξουσία. Πίστεψαν πως δεν αρκούσαν μία δύο θέσεις στα τηλεπαράθυρα που θα φιλοξενούσαν τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά χρειάζονταν επικοινωνιακά μέσα που θα προπαγάνδιζαν πιστά στην επικράτηση του νέου ηγέτη.
 
Έτσι ξεκίνησε έδωσε μάχη για την επικράτηση φίλων και οπαδών του στην κρατική τηλεόραση, αλλά και επιθέσεις φιλίας προς τις παραδοσιακές δυνάμεις της ενημέρωσης.
 
Καταλήγοντας το άρθρο αναφέρει «η στάση του κόμματος δεν είναι αγαθή και έχει σκοπούς πολιτικούς και άλλους, αφού θέλει ευθεία πρόσβαση -για να μην πούμε τον έλεγχο- τουλάχιστον σε ένα κανάλι εθνικής εμβέλειας. Αυτός είναι ο μεγάλος καημός».
 
Μάλιστα, κλείνοντας κάνει μία ακόμα αναδρομή στο παρελθόν και στον Νίκο Κωνσταντόπουλο, ο οποίος προκειμένου να καταδείξει τις εκλεκτικές συγγένειες του Κώστα Σημίτη με τον Σωκράτη Κόκκαλη, αναδείκνυε τους πολιτικούς και οικογενειακούς δεσμούς που διατηρούσαν από την εποχή της κατοχής οι γονείς τους και παράλληλα αναφέρει: «Μία δεκαετία μετά, οι περιγραφόμενες εκλεκτικές συγγένειες του κ. Τσίπρα δεν πηγάζουν από την κυβέρνηση των Κορυσχάδων. Στο Κολωνάκι μιλούν απλώς για κοινές ποδοσφαιρικές, παναθηναϊκές, προτιμήσεις…», αφήνοντας υπονοούμε για το πρόσωπο του Βαρδή Βαρδινογιάννη.
 
Γίνε και εσύ καναλάρχης είναι το επόμενο άρθρο του «Βήματος», με το οποίο αναφέρεται στο Mega και την ίδρυσή του από τους Λαμπράκη, Τεγόπουλο, Μπόμπολα, Αλαφούζο και τον πέμπτο Βαρδή Βαρδινογιάννη. Τότε η συμφωνία που υπήρχε ήταν να μην υπάρχει ιδιώτης καναλάρχης.
 
«Η ομάδα των τεσσάρων συν ένα ιδιοκτητών ήταν η μόνη που τήρησε τη συμφωνία, ως ομάδα διότι ορισμένα μέλη της ίδρυσαν και δικούς τους σταθμούς. Αλλά η ιστορία είναι μακρά, άκρως αποκαλυπτική και μάλλον διασκεδαστική».
 
Κλείνει μάλιστα το κείμενο γράφοντας πως ο ΔΟΛ είναι έτοιμος να συμμετάσχει σε ένα σεμινάριο για την υπερ-κομματική διαπλοκή.

Παπαδημούλης: Το κλειστό επάγγελμα του καναλάρχη θα ανοίξει
 
Μιλώντας σήμερα στο Βήμα FM, ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Δημήτρης Παπαδημούλης ανέφερε με αφορμή τις επιθέσεις που δέχεται το κόμμα του: «Ο κόσμος το ‘χει τούμπανο και κάποιοι κρυφό καμάρι: μετά την παρουσίαση των θέσεων του ΣΥΡΙΖΑ για την επαναφορά της νομιμότητας στο τοπίο των ΜΜΕ, και ιδίως των ραδιοτηλεοπτικών ΜΜΕ, το μπαράζ των επιθέσεων εναντίον του από συγκεκριμένα κέντρα έχει ενταθεί. Το δεύτερο Μνημόνιο προέβλεπε δημόσιο διαγωνισμό για να δοθούν οι τηλεοπτικές άδειες εθνικής εμβέλειας. Είναι το μόνο σημείο που προέβλεπε σοβαρή άντληση εσόδων  -κατ’εκτίμηση των συντακτών του Μνημονίου 350-500 εκατ. ευρώ- εντούτοις ματαιώθηκε από τη σύμπραξη της Τρόικας εξωτερικού με την Τρόικα εσωτερικού. Το κλειστό επάγγελμα του καναλάρχη, που έχει δημόσια άδεια, δεν πληρώνει ούτε ένα ευρώ και αυτό που παίρνει το επιστρέφει ως πολιτική υποστήριξη σ΄αυτόν που του το ‘δωσε, σε βάρος του δημόσιο ταμείου και της νομιμότητας, θα ανοίξει, αν ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ο κορμός της επόμενης κυβέρνησης».