Στις 4 Αυγούστου του 1974, επανακυκλοφόρησε η “Αυγή”, που είχε κλείσει και ο εξοπλισμός της είχε λεηλατηθεί από τη χούντα, ενώ πολλοί δημοσιογράφοι της είχαν φυλακιστεί, εξοριστεί ή είχαν περάσει στην παρανομία.

Ads

Το πρώτο φύλλο είχε ως κύρια θέματα συνέντευξη του Ηλ. Ηλιού με θέμα τη στάση της αριστεράς απέναντι στα μεγάλα εθνικά θέματα, άρθρο για τον εκδημοκρατισμό και την επαναφορά σε ισχύ του Συντάγματος του ’52, δήλωση του Μ. Θεοδωράκη για την ενότητα της αριστεράς.

Επίσης, χαιρετισμό του Κώστα Βάρναλη για την επανέκδοση της εφημερίδας, ανάλυση για το πώς η χούντα κατέστρεψε την ελληνική οικονομία (χρήσιμο και σήμερα που ακούγονται φωνές ότι στη χούντα η οικονομία δούλευε και “έτρωγε ο κόσμος ψωμάκι”), καθώς και χρονογράφημα του Μποστ.

Η μεταδικτατορική “Αυγή”, που κυκλοφόρησε πριν τη νομιμοποίηση του ΚΚΕ με πρωτοβουλία του ΚΚΕ Εσωτερικού και άλλων δημοσιογράφων του χώρου της ανανεωτικής αριστεράς, είχε ως εκδότη τον παλαίμαχο συνδικαλιστή, δημοσιογράφο του εργατικού ρεπορτάζ της προδικτατορικής “Αυγής”, τον Τάσο Δήμου, ο οποίος επί 7 χρόνια παρέμεινε ασύλληπτος σε παρανομία στη χώρα.

Ads

Την ευθύνη της διεύθυνσης είχαν οι δημοσιογράφοι Θανάσης Τσουπαρόπουλος και Κ. Χατζηαργύρης, ενώ στην εκδοτική ομάδα συμμετείχαν ο Τάσος Βουρνάς, η Άφρω Παντελέσκου, ο Βασίλης Κωνσταντινίδης, ο Λευτέρης Μαυροειδής, ο Γιώργος Σαββίδης, ο Βαγγέλης Οικονομίδης, ο Γιώργος Ματζουράνης και λίγο αργότερα ο Λευτέρης Βουτσάς, που ανέλαβε την ευθύνη για την έκδοση της εφημερίδας, ο Σοφιανός Χρυσοστομίδης, ο Αριστείδης Μανωλάκος, ο Νίκος Κιάος και άλλοι. Την οικονομική διεύθυνση ανέλαβε ο Σέργιος Χατζηανδρέου.

Σήμερα, 37 χρόνια μετά, η “Αυγή” συνεχίζει μέσα από μεγάλες δυσκολίες την καθημερινή παρουσία της. Πέρα από τις “ιστορικές” δυσκολίες, βρίσκεται σήμερα αντιμέτωπη με τη βαθιά κρίση στον Τύπο και τα ΜΜΕ.

Όπως συνέβη όλα αυτά τα χρόνια, η δύναμη της “Αυγής” είναι η δημοκρατική σχέση της με τους αναγνώστες, καθώς και η συνείδηση των πολιτών ότι, ιδιαίτερα στις ασφυκτικές συνθήκες, σαν αυτές που ζούμε σήμερα, η φωνή της αριστεράς, η αδέσμευτη και ακηδεμόνευτη δημοσιογραφική της έκφραση, είναι αναγκαίος όρος για διέξοδο από την κρίση.