Επανερχόμενο στη συζήτηση για το διαδίκτυο και την ανωνυμία, το tvxs.gr ζήτησε από γνωστούς bloggers την άποψή τους. Μετά τη δημοσίευση των απόψεων των e-cannibals, e-lawyer, neolaia.gr, nylon.gr, digital-era.org/blog, Πρέζα TV, Stakon’s Blog, Πολιτικό blog, arkoudos.com, cyberella.info, Piazza Del Popolo σήμερα δημοσιεύουμε τις απόψεις του Argos από το argos.wordpress.com.

Ads

1. Διατυπώθηκαν τελευταία διάφορες απόψεις που περιγράφουν μια ζοφερή εικόνα για την blogόσφαιρα (ή ένα μέρος της) στην Ελλάδα. Συμμερίζεστε τις απόψεις αυτές και, αν ναι, πού αποδίδετε την κατάσταση;

Οι απόψεις για την κατάσταση στην Blogoσφαιρα ακολουθούν το αγγλοσαξωνικό ρητό που έχει να κάνει με την απόληξη του παχέως εντέρου και γι’ αυτό και ίσως να είναι ζοφερές. Μπορεί ο διάλογος που έχετε ανοίξει να είναι ενδιαφέρων αλλά σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να αποτελέσει κομμάτι του διαλόγου με τα ενδιαφερόμενα μέρη που ανήγγειλε ο υπουργός δικαιοσύνης, μια και κανένας δεν εκπροσωπεί κανέναν άλλο παρά μόνο τον εαυτό του.

Θα μπορούσα να υποθέσω πολλά πράγματα για τους λόγους που οδηγήσανε ξανά στην συζήτηση για την ανωνυμία, στα σίγουρα όμως δεν είναι η δολοφονία του Γκιόλια. Αυτή αποτέλεσε αφορμή, πολύ περισσότερο μια και κανένας δεν έχει αποδείξει πέραν πάσης αμφιβολίας ότι ο νεκρός ήταν πίσω από το troktiko.

Ads

Θα μπορούσα λοιπόν να πω ότι έχει να κάνει με τα χάλια της διαφήμισης και την προσπάθεια των εκδοτών να διατηρήσουν τον έλεγχο και των διαφημιστικών κονδυλίων αλλά και των εργαζομένων δημοσιογράφων σε αυτά. Πολύ περισσότερο δε, να μπορούν να ελέγξουν και την ροή της πληροφορίας. Το τελευταίο δεν σημαίνει ότι τα «ενημερωτικά blogs» είχαν ποιότητα που φοβίζει οποιονδήποτε, ίσα – ίσα.

Ο όρος Αυριανισμός έχει προέλθει από κλασσικό μέσο που ακόμα υπάρχει και επιβιώνει με αρκετούς κλώνους. Καταγγέλλονται όλα τα μέσα για αυριανισμό; Έχει αποφασιστεί κάποια ειδική διάταξη για όλας αυτά τα μέσα προκειμένου να παταχθεί το φαινόμενο; Όχι. Τίποτα τουλάχιστον διαφορετικό από αυτό που ίσχυε. Γιατί γίνεται η συζήτηση; Μα γιατί η στιγμή είναι κατάλληλη.

Βλέπετε ότι δεν αναφέρομαι σε εκβιασμούς, μια και παρ΄ ότι υπάρχει τουλάχιστον μια καταγγελία, του Στέλιου Κούλογλου, δεν υπάρχουν ακόμα αποδείξεις. Θα μπορούσα λοιπόν να βρω πολλές θεωρίες συνωμοσίας αλλά δεν έχω λόγο. Θα έλεγα ότι την ερώτηση θα έπρεπε να την απευθύνεται σ’ αυτούς που ανακινούν το θέμα. Στους πολιτικούς που πιθανόν να θέλουν να ελέγξουν τον λόγο του καθενός μας αλλά και που ίσως να έχουν αναλάβει δεσμεύσεις απέναντι σε χρηματοδότες τους.

2. Μια από τις προτάσεις που διατυπώθηκαν για την βελτίωση της κατάστασης είναι η συμφωνία γύρω από ένα κώδικα “δεοντολογίας” πάνω στο τρίπτυχο ελευθερία δημοσιεύσεων- διαφάνεια- επωνυμία. Πιστεύετε ότι θα βοηθούσε και συμφωνείτε με το τρίπτυχο;

Τον κώδικα δεοντολογίας, εδώ και χρόνια, με συνέχεια και συνέπεια προτείνει ο κ. Σωτηρόπουλος και καλά κάνει. Είναι δικηγόρος και ξέρει κυρίως από κώδικες. Υπάρχουν επίσης και άλλοι που γίνανε «επώνυμοι» μέσα από τα Blog και καλά κάνανε. Η δικιά μου δουλειά δεν είναι ούτε η δικηγορία αλλά ούτε και η δημοσιογραφία και την επωνυμία μου ή την ανωνυμία μου την διαλέγω και την συντηρώ εκτός blog. Το μέσο το έζησα εν τη γενέσει του και παρ’ ότι ήμουν μεγάλος ήδη, μπόρεσα και να κατανοήσω τον τρόπο λειτουργίας του αλλά και να τον αποδεχτώ. Είναι μέσο αναρχικό που όμως φέρνει μια τάξη, αν το έχεις κατανοήσει, Ordo ab chao.

Η επιτυχία των «ενημερωτικών blogs» δεν έγκειται στην ποιότητά τους, κάθε άλλο, έγκειται στην ξεκάθαρη πια διαπλοκή των κλασσικών μέσων , όπου δεν υπάρχει νόμος (και πως θα μπορούσε άλλωστε) που να περιορίζει την δραστηριότητα των εκδοτών μόνο στις εκδόσεις, στην καταπίεση των δημοσιογράφων, άμεση ή έμμεση, όπου εκτελούνε «ελεγχόμενη» δημοσιογραφία και βέβαια πάνω από όλα στο εκπαιδευμένο πια στην κίτρινη ή ροζ δημοσιογραφία του κοινού. Ας μην ξεχνάμε ότι οι δημοσιογράφοι έχουν κώδικα δεοντολογίας που είναι υποχρεωμένοι να τον τηρούν όπου και αν δημοσιογραφούν. Στην πλειοψηφία τους τα «ενημερωτικά Blogs» είναι παιδιά δημοσιογράφων κυρίως το ότι βρίσκονται και αρθρογραφούν με αυτό τον τρόπο σημαίνει ότι τον ξεχάσανε στο Internet επειδή τους το επιτρέπει το μέσο ή επειδή τον κώδικα τον έχουν γραμμένο στα παλιά τους τα παπούτσια έτσι και αλλιώς; Παράδειγμα περίπτωση όπου επώνυμα δημοσιογράφος (κ. Χασαπόπουλος) σε μεγάλη εφημερίδα (Το ΒΗΜΑ) παρουσιάζει ανύπαρκτες ειδήσεις (ερχομός του Ερτογάν), χωρίς τιμωρία και με κάλυψη του εκδότη του (κ. Ψυχάρης).

Έτσι λοιπόν η απάντησή μου στην ερώτησή σας είναι πως όχι, δεν θα βοηθούσε το τρίπτυχο και προφανώς δεν συμφωνώ με επιβολή από κανέναν, κανενός είδους διάταξης. Άσε που μετά θα πρέπει κάποιος να φυλάει τους φύλακες και δυστυχώς αυτό δεν το έχουμε λύσει ούτε και σε άλλα μέσα. Αν σας ενδιαφέρει να δείτε τρόπους αντιμετώπισης περιπτώσεων συκοφαντικής δυσφήμισης, δεν έχετε παρά να δείτε τι προτείνει ο κ. Χαϊκάλης (https://stathishaikalis.blogspot.com/2010/07/blogs-5.html), σε σαφώς καλύτερο κείμενο. Αν θέλετε μια λύση μακροπρόθεσμη αλλά με σαφώς καλύτερα αποτελέσματα, ψάξτε τρόπους στην παιδεία.

3. Πιστεύετε ότι υπάρχουν περιπτώσεις (όπως η παραβίαση νόμου) στις οποίες θα πρέπει να αίρεται η ανωνυμία;

Βεβαίως και πιστεύω και αυτές οι περιπτώσεις ήδη προβλέπονται από την ισχύουσα νομοθεσία. Εσείς προφανώς αναφέρεστε στην συκοφαντική δυσφήμιση, αλλά να μου επιτρέψτε να διαφωνήσω κάθετα μαζί σας και με κάθε δικηγόρο που ονειρεύεται δουλειά.

Έτσι και αλλιώς έχουμε ένα παράδειγμα μέχρι τώρα που με πρόσχημα έναν εκβιασμό που δεν αποδείχθηκε ποτέ και που δεν μπορούσε ποτέ να αποδειχθεί, δικαστήριο ήρε την ανωνυμία των διαχειριστών του Press-gr με αποτέλεσμα να ξεκινήσουν μηνύσεις για συκοφαντική δυσφήμιση.

Σε μια χώρα όπου τα δικαστήρια ταλαιπωρούν πολίτες για χρόνια (βλέπε υπόθεση Τσιπρόπουλου) ή αποτελούνται από δικαστές και δικηγόρους που ξέρουν μόνο τους νόμους και αγνοούν τεχνικά θέματα αλλά και πολλές φορές η μόνο τους επαφή με την blogόσφαιρα είναι τα «ενημερωτικά blogs», η δημιουργία μιας βιομηχανίας μηνύσεων δεν θα έπρεπε να είναι το ζητούμενο. Όπως επίσης και η φίμωση υπό την απειλή της οποιασδήποτε μήνυσης, ακόμα και αν στο τέλος αθωωθεί ο μηνυόμενος.

4. Αν συμβουλεύατε την κυβέρνηση να πάρει κάποια μέτρα για το ίντερνετ και τα blog, ποια θα ήταν αυτά;

Αν μου το επέτρεπε αυτό η οποιαδήποτε κυβέρνηση, τότε δεν θα χρειαζόταν να δώσω καμία συμβουλή. Όταν φτάσουμε στο σημείο που η κάθε κυβέρνηση θα δίνει πραγματικά τόση σημασία στην άποψη των πολιτών της, τότε δεν θα χρειάζεται ποτέ την συμβουλή μου.

Σήμερα όμως που δεν το έχουμε πετύχει ακόμα αυτό, θα έδινα μια και μόνο συμβουλή. Μην ανακατεύεστε με την ρύθμιση του Internet. Όσο εσείς θα νομοθετείτε για τον έλεγχό του, άλλο τόσο θα αυξάνουν τα «τέρατα» που δεν θα μπορείτε να ελέγξετε. Εδώ και χρόνια υποστηρίζω ότι κανένας δεν είναι ανώνυμος στο Internet, αυτό που δεν μας ξεκαθαρίζουν είναι ότι δεν τους ενοχλεί η ανωνυμία αλλά το πρόβλημα της ταυτοποίησης του γράφοντος. Οπότε ο μοναδικός λόγος ύπαρξης της οποιασδήποτε διάταξης δεν είναι για να δουν αν πίσω από το Argos κρύβεται ο Θωμάς Τζήρος, κάτι που μπορούν να το βρουν με ένα googlάρισμα, αλλά να μπορούν να αποδείξουν πέραν πάσης αμφιβολίας το ότι είμαστε το ίδιο πρόσωπο, για χρήση σε δικαστήριο.

Ένας είναι ο τρόπος για να λυθεί το πρόβλημα κατά την άποψή μου, μόνο που δεν βολεύει ποτέ τους κρατούντες. Σκεπτόμενοι πολίτες. Αυτό μπορούν να το πετύχουν με μια διαφορετική προσέγγιση στην παιδεία.

*Όποιος μπλόγκερ επιθυμεί να εκφράσει την άποψή του, είναι ευπρόσδεκτος να μας στείλει τις απαντήσεις του [email protected]. Μείνετε συντονισμένοι και για άλλες απόψεις.

Διαβάστε επίσης: