Μετά το άρθρο του γαλλικού περιοδικού Μarianne που κατέτασσε τον Κώστα Καραμανλή ανάμεσα στα «7 καθάρματα της κρίσης» και τη συνέχεια που δόθηκε στο επόμενο τεύχος του, η πιο δημοφιλής εφημερίδα του Λουξεμβούργου, η Luxemburger Wort, επίσης τον χαρακτηρίζει τον πιο καταστροφικό πρωθυπουργό της νεώτερης Ελλάδας.

Σε ανταπόκριση του δημοσιογράφου Gerd Höhler από την Αθήνα, με τίτλο «Εξαπάτηση, τρίπλα, ανάπαυση», αναφέρονται τα εξής: «Οι μικροί συλλαμβάνονται, οι μεγάλοι αφήνονται να διαφύγουν – με αυτό το σύνθημα διαχειρίζονται στην Ελλάδα τα πολιτικά σκάνδαλα. Όταν ευρίσκεται ένας αποδιοπομπαίος τράγος, οι πολιτικοί παραμένουν ανενόχλητοι. Και τούτο διότι όλα τα κόμματα έχουν πτώματα κρυμμένα στο κελάρι.

Εάν ο κ. Γιάννης Αγγέλου είχε κάνει σχέδια για διακοπές στο εξωτερικό αυτό το καλοκαίρι, θα πρέπει να τα ξεχάσει. Από την εβδομάδα αυτή δεν μπορεί ο πρώην επικεφαλής του πολιτικού γραφείου του συντηρητικού πρώην Πρωθυπουργού, κ. Κώστα Καραμανλή, να εγκαταλείψει την Ελλάδα. Έτσι απεφάσισε η ανακρίτρια, κ. Ειρήνη Καλού. Ακόμη χειρότερα: ο κ. Αγγέλου απειλείται με προφυλάκιση, εάν δεν καταβάλει συντόμως εγγύηση 400.000 ευρώ. Συμφώνως προς τους δικηγόρους του, δεν δύναται να πληρώσει αυτά τα λεφτά. Τώρα ο κ. Αγγέλου ελπίζει ότι κάποιος θα καταβάλει την εγγύησή του. Ίσως το πρώην αφεντικό του, ο κ. Καραμανλής; Ή το κόμμα; […]

Σκάνδαλα, όπως η υπόθεση του Βατοπεδίου, έχουν προκαλέσει στην Ελλάδα διαρκώς αυξανόμενη αγανάκτηση για τους πολιτικούς. Συμφώνως προς δημοσκόπηση που έγινε αυτόν τον μήνα, το 79% των εκλογέων είναι δυσαρεστημένοι με τους κυβερνώντες από τον Οκτώβριο του 2009 Σοσιαλιστές και το 88% είναι δυσαρεστημένοι με τους Συντηρητικούς, οι οποίοι έχασαν τότε τις εκλογές.

Αυτό δεν οφείλεται μόνο στην δημοσιονομική κρίση και στην πολιτική λιτότητας αλλά και στην δίχως προηγούμενο έκπτωση της πολιτικής κουλτούρας στην Ελλάδα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η υπόθεση των μιζών, τις οποίες επί χρόνια κατέβαλε ο γερμανικός όμιλος της Siemens σε Έλληνες πολιτικούς και δημοσίους υπαλλήλους.

Η εταιρεία πρέπει να έχει πληρώσει από την δεκαετία του 1990 στην Ελλάδα για «λαδώματα» περίπου 100 εκατομμύρια ευρώ. Το 2% του ετήσιου κύκλου εργασιών κατέληγε στα δυο μεγάλα κόμματα ως «καλλιέργεια του πολιτικού πεδίου», όπως εν τω μεταξύ επιβεβαίωσε ο πρώην επικεφαλής της Siemens Hellas, κ. Μιχάλης Χριστοφοράκος.

Όμως, πού είναι τα λεφτά;

Τα δυο κόμματα ισχυρίζονται ότι ουδέποτε έλαβαν επιχορηγήσεις από την Siemens.

Ευτυχώς και σε αυτή την υπόθεση, όπως και στο σκάνδαλο του Βατοπεδίου, υπάρχει ένας αποδιοπομπαίος τράγος – για την ακρίβεια δυο: ο κ. Θεόδωρος Τσουκάτος, στενός συνεργάτης του σοσιαλιστή πρώην Πρωθυπουργού, κ. Κώστα Σημίτη, έλαβε το 1999 από τον κ. Χριστοφοράκο ένα εκατομμύριο μάρκα ως δωρεά προς το κόμμα.

Εν τω μεταξύ ο σοσιαλιστής πρώην Υπουργός Μεταφορών, κ. Τάσος Μαντέλης, εδέχθη ότι το 1998 έλαβε από την Siemens 200.000 γερμανικά μάρκα, όχι όμως ως «δώρο» αλλά ως «προεκλογική χορηγία». Πλην όμως ο κ. Μαντέλης ήταν αρμόδιος για την κατάρτιση συμβάσεων με την Siemens ύψους δισεκατομμυρίων.

Ο πρώην Πρωθυπουργός, κ. Σημίτης, δήλωσε «αγανακτισμένος και εξοργισμένος». Ακόμη ένας, ο οποίος δεν γνώριζε τίποτε.

Και ο κ. Κώστας Καραμανλής, ο οποίος διαδέχθηκε τον κ. Σημίτη το 2004 και κυβέρνησε την χώρα μέχρι τον περασμένο Οκτώβριο, κάνει σαν να μην υπάρχει παρελθόν.

Κανένας Πρωθυπουργός στην νεότερη ιστορία της Ελλάδος δεν άφησε παρόμοια καταστροφική πολιτική κληρονομιά, όπως ο κ. Καραμανλής. Είχε κάνει σημαία του «τον αγώνα κατά της παραοικονομίας και της διαφθοράς», για να βυθισθεί εν συνεχεία στον βούρκο των σκανδάλων. Ο κ. Καραμανλής υποσχέθηκε επανίδρυση του κράτους και άφησε πίσω του μια χώρα στα πρόθυρα της χρεωκοπίας. Μόνο μέσα σε πεντέμισι χρόνια διακυβερνήσεως το δημόσιο χρέος αυξήθηκε από τα 183 δισεκατομμύρια ευρώ στα 280 δισεκατομμύρια ευρώ.

Θα λογοδοτήσει κανείς από τους πολιτικούς για την ελληνική δημοσιονομική καταστροφή; Μάλλον απίθανο.

Ακόμη και ο σοσιαλιστής Πρωθυπουργός, κ. Γιώργος Παπανδρέου, προφανώς δεν θέλει να σκαλίσει το παρελθόν. Άλλωστε η προϊστορία του σκανδάλου του Βατοπεδίου φθάνει στις αρχές της δεκαετίας, όταν στην Αθήνα κυβερνούσε το δικό του ΠΑΣΟΚ.

Επίσης η υπόθεση της Siemens πλήττει περισσότερο το ΠΑΣΟΚ παρά τους Συντηρητικούς. Και η δημοσιονομική κρίση δεν χρεώνεται μόνο στον κ. Καραμανλή. Ο πατέρας του σημερινού Πρωθυπουργού, Ανδρέας Παπανδρέου, προδιέγραψε στην δεκαετία του 1980 την δημοσιονομική καταστροφή με την αλόγιστη πολιτική δαπανών. Ο γιος του, Γιώργος, δεν έχει ιδιαίτερο συμφέρον να σκαλίσει το παρελθόν. Αυτό βολεύει τον κ. Καραμανλή.

Ενώ, λοιπόν, πληρώνουν τώρα οι Έλληνες με περικοπές μισθών και συντάξεων και με υψηλότερους φόρους το όργιο δαπανών των περασμένων ετών, ο 54χρονος Πρωθυπουργός της χρεωκοπίας απολαμβάνει την πρώιμη πολιτική σύνταξή του.

Ο κ. Καραμανλής αναπαύεται. Κάνει ηλιοθεραπεία στην βίλα του στο αθηναϊκό προάστιο της Ραφήνας και βουτιές στην θάλασσα. Κανείς Έλληνας αρχηγός κυβερνήσεως δεν έχει απομακρυνθεί τόσο λάθρα. Πλην όμως πολλοί εκλογείς του κ. Καραμανλή θέλουν να γνωρίζουν πώς μπόρεσε η δημόσια οικονομία να φθάσει σε αυτόν τον χωρίς προηγούμενο εκτροχιασμό. Ο πρώην Πρωθυπουργός σιωπά. Ενδεχομένως δεν μπορεί ούτε ο ίδιος να εξηγήσει την καταστροφή που προκάλεσε.

Ούτε μια φορά από την εκλογική του ήττα και την παραίτησή του από την προεδρία του κόμματος δεν έχει μιλήσει δημοσίως, ούτε στην Βουλή ούτε στα ΜΜΕ, ούτε ακόμη στο πρόσφατο συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας. …

Υπάρχουν, όμως, μερικές φορές που ο κ. Καραμανλής ανοίγει το στόμα δημοσίως. Όταν ψηφίζει στην ολομέλεια για το πρόγραμμα λιτότητας, για την φορολογική μεταρρύθμιση ή για τις νέες ρυθμίσεις του συνταξιοδοτικού συστήματος και ακούγεται το όνομά του, σηκώνει το χέρι και λέει «όχι».

Ο κ. Καραμανλής λέει σε όλα όχι. Ακόμη και στην βοήθεια της ΕΕ και του ΔΝΤ, τα οποία προσπαθούν να σώσουν την χώρα του από την χρεωκοπία».