Στο παρά πέντε φρόντισε ο υπουργός Δικαιοσύνης να διασώσει στοιχειωδώς το έργο της Νομοπαρασκευαστικής Επιτροπής που συνέταξε με πολύ κόπο και με μεγάλη προσοχή το νομοσχέδιο για τα ναρκωτικά. Οι σφοδρές αντιδράσεις ολόκληρου του δεξιού τόξου στη Βουλή ανάγκασαν τον υπουργό να αποσύρει από την αρχή το άρθρο για την αποποινικοποίηση της χρήσης και αμέσως μετά τα άρθρα για τη δυνατότητα αναψηλάφησης της δίκης αν μια υπόθεση φτάσει και κριθεί διαφορετικά στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Ads

Η ελληνική Βουλή δεν είναι ώριμη ακόμα για τις ευρωπαϊκές υποχρεώσεις της σε αυτόν τον τομέα. Παρ’ όλα αυτά, ο υπουργός διόρθωσε στην τελική μορφή το ήδη πολυδιορθωμένο νομοσχέδιο αποκαθιστώντας το παράλογο της επιβολής πολυετών καθείρξεων σε χρήστες και δίνοντάς τους τη δυνατότητα της θεραπείας αντί της φυλάκισης. Οι τελικές αλλαγές στο άρθρο 20 και 21 επιβάλλουν την ποινή της φυλάκισης και όχι της κάθειρξης για τον χρήστη που για να εξασφαλίσει τη δόση του τελεί το αδίκημα της μικροδιακίνησης ποσότητας ουσιών. Διαχωρίζει το τελικό κείμενο τον διακινητή έστω και μικροποσότητας όταν δεν είναι εξαρτημένος και του επιβάλλει ποινή καθείρξεως (8 χρόνια), δηλαδή κακούργημα.

 
Συγκεκριμένα, το άρθρο 20 τροποποιείται ως εξής: « Οποιος ΕΚΤΟΣ από τις περιπτώσεις που προβλέπονται στα άρθρα 21, 22, 23 διακινεί παράνομα ναρκωτικά, τιμωρείται με κάθειρξη τουλάχιστον οκτώ (8) ετών και με χρηματική ποινή μέχρι 300.000 ευρώ». Φυσικά εδώ θα πρέπει οι δικαστές να λαμβάνουν απολύτως υπόψη τους, πέρα από τα «αμαρτωλά» πιστοποιητικά εξάρτησης, τη γνώμη των ειδικών φορέων αλλά και των κάθε είδους ιατρικών εξετάσεων που θα συνοδεύουν τον υπόδικο. Διαφορετικά, θα κινδυνεύουν οι περιστασιακοί ή χρόνιοι χρήστες με κάθειρξη αντί για μια εναλλακτική ποινή θεραπείας.

Το νομοσχέδιο προβλέπει ότι όλα τα αποδεικτικά μέσα για τη χρήση θα πρέπει να αντιμετωπίζονται ισότιμα. Στο άρθρο 21 παραμένει η απλή ποινή φυλάκισης για τον χρήστη και συγκεκριμένα: 1. Με ποινή φυλάκισης τιμωρείται όποιος: α. διακινεί μικροποσότητες ναρκωτικών με σκοπό να εξασφαλίσει την κάλυψη των καθημερινών ατομικών του αναγκών χρήσης και είναι εξαρτημένος και β. διαθέτει ναρκωτικά σε οικείους του με σκοπό να καλύψει τις άμεσες ανάγκες χρήσης τους. 2. Με την ίδια ποινή τιμωρείται όποιος, από την ποσότητα των ναρκωτικών που έχει προμηθευτεί για τις προσωπικές του ανάγκες, διαθέτει χωρίς κέρδος μέρος της σε άλλον για δική του αποκλειστική χρήση. Η κρίση ότι η διάθεση γίνεται για αποκλειστική χρήση από τον τρίτο και από ποσότητα που καλύπτει προσωπικές ανάγκες του δράστη θεμελιώνεται στα στοιχεία που αναφέρονται στο άρθρο 29 (παρ. 1 εδάφιο δεύτερο). 

Ο διευθυντής του ΚΕΘΕΑ, Μπάμπης Πουλόπουλος, μας έκανε την ακόλουθη δήλωση: «Η αλλαγή αυτή υπηρετεί την αρχή της αναλογικότητας, που σημαίνει ότι οι βαριές περιπτώσεις τιμωρούνται αυστηρότερα ενώ οι περιπτώσεις των εξαρτημένων που κάνουν μικροδιακίνηση αντιμετωπίζονται με κάποια επιείκεια χωρίς να υφίστανται τον παραλογισμό της προηγούμενης τροπολογίας, όπου ανεξαρτήτως ποσότητας τιμωρούνταν με κάθειρξη από 5-6 χρόνια. Ωστόσο απομένει να δούμε το σύνολο των αλλαγών του νομοσχεδίου πριν βγάλουμε τα τελικά συμπεράσματά μας». 

Κατά τα άλλα, οι αλλαγές της τελευταίας στιγμής που οριστικοποιήθηκαν την τελευταία στιγμή λίγο πριν από την ψηφοφορία περιλαμβάνουν την απόσυρση των άρθρων 79 και 93 που προέβλεπαν το πρώτο τη δυνατότητα χρήσης κατασχεμένων από ναρκωτικά μέσων (αυτοκίνητα, σκάφη κ.λπ.) από τις δυνάμεις καταστολής και το δεύτερο ζητήματα χρηματικής ικανοποίησης για ηθική βλάβη. Αλλαγές έγιναν και σε άλλα άρθρα και ξεχωρίζουμε το 66 (δηλαδή στην αρχική μορφή το 68) για το ρατσιστικό έγκλημα, όπου ο υπουργός διατήρησε τα προβλεπόμενα στο αρχικό σχέδιο με την προσθήκη για τον γενετήσιο προσανατολισμό: «Η τέλεση της πράξης από µίσος εθνοτικό, φυλετικό, θρησκευτικό ή µίσος λόγω διαφορετικού γενετήσιου προσανατολισµού κατά του παθόντος συνιστά επιβαρυντική περίσταση και η ποινή δεν αναστέλλεται και δεν µετατρέπεται». 

Η ολομέλεια καλείται να ψηφίσει μετά από πολλές προσπάθειες έναν νέο νόμο για τα ναρκωτικά που έχει πάρει αποστάσεις από την παλιά τακτική της παραδειγματικής τιμωρίας του εξαρτημένου ανθρώπου αντί μιας δυνατότητας επιστροφής στη ζωή, αλλά και για όλα τα υπόλοιπα άρθρα που περιλαμβάνονται στον νόμο αυτό. 

ΕΦημερίδα των Συντακτών

Διαβάστε: Πέρασε με ομοφωνία σε 25 άρθρα το νομοσχέδιο για τα ναρκωτικά