«Η Ελλάδα θυμίζει Γερμανία του ’30 την εποχή της ανόδου των ληστρικών ομάδων των ΕΣ ΕΣ. Η κυβέρνηση και η αστυνομία δείχνει ότι τα αγνοεί όλα αυτά. Και τι κάνει; Δέρνει αυτούς οι οποίοι κάνουν διαδήλωση εναντίον της Χρυσής Αυγής. Μα, δεν είμαστε καλά! Δηλαδή, πάμε προς τον χιτλερισμό; […] Τι θέλουμε να είμαστε; Μια δημοκρατία ή μία δικτατορία εν κρυπτώ, και μάλιστα με τρομοκρατία;» Ο ποιητής Νάνος Βαλαωρίτης μιλά στην Κρυσταλία Πατούλη, καταγγέλοντας βίαιες επιθέσεις της Χρυσής Αυγής εναντίον μεταναστών με ένα νεκρό θύμα, και συμμετέχοντας στην ακτιβιστική Έρευνα για την Κρίση που δημοσιεύεται στο tvxs από το 2010.

Ads

Ν.Β.: Αυτές τις μέρες, έχουν γίνει πολλές επιθέσεις εναντίον Φιλιππινέζων από χρυσαυγίτες οι οποίοι τους έχουν σπάσει στο ξύλο, με αποτέλεσμα μία γυναίκα που την χτύπησαν στην Ομόνοια να έχει ήδη πεθάνει, μία άλλη που την χτύπησαν στο Σύνταγμα να έχει σοβαρό πρόβλημα στα μάτια της(με πολλά ράμματα) και κάποιος άλλος να βρίσκεται σε κώμα στο νοσοκομείο…

Πλέον, έχει εκτραχυνθεί το πράγμα. Δεν είναι μόνο ο χρυσαυγίτης που δεν δίνει φαγητό στη μετανάστρια γιαγιά. Είναι σαν να έχουμε να κάνουμε με ΕΣΑ και ΕΣ ΕΣ, οι οποίοι φέρονται όπως ακριβώς φέρονταν στη Βαϊμάρη τα Τάγματα Εφόδου. Η Ελλάδα θυμίζει Γερμανία του ’30 την εποχή της ανόδου των ληστρικών ομάδων των ΕΣ ΕΣ.

Η κυβέρνηση και η αστυνομία δείχνει ότι τα αγνοεί όλα αυτά. Και τι κάνει; Δέρνει αυτούς οι οποίοι κάνουν διαδήλωση εναντίον της Χρυσής Αυγής. Μα, δεν είμαστε καλά! Δηλαδή, πάμε προς τον χιτλερισμό;

Ads

Κρ.Π.: Έχει ειπωθεί ότι στην αστυνομία υπάρχουν πολλοί που είναι υπέρ της Χρυσής Αυγής.
 
Ν.Β.: Ναι, αυτό το έχουμε δει αρκετές φορές στον Τύπο, και έχουν κάνει δηλώσεις και οι ίδιοι, ότι είναι ένα ποσοστό 60%. Άλλοι λένε 30%, αλλά τι σημασία έχει, αφού φέρονται έτσι;

Η ελληνική αστυνομία, δεν είναι αστυνομία δημοκρατικής χώρας πλέον! Αυτό πρέπει να το δει η κυβέρνηση, ο Σαμαράς, και η ΝΔ, οι οποίοι στις άκρες τους φλερτάρουν με την ακροδεξιά. Τι θέλουμε να είμαστε; Μια δημοκρατία ή μία δικτατορία εν κρυπτώ, και μάλιστα με τρομοκρατία; Διότι σήμερα, χτυπάνε τους μετανάστες αυτά τα ρεμάλια της Χρυσής Αυγής. Αύριο θα χτυπήσουν όλους τους Έλληνες που διαφωνούν μαζί τους. Και ήδη τους χτυπάνε, μέσω και της αστυνομίας!

Κρ.Π.: Πώς αισθάνεστε για όλα αυτά;
 
Ν.Β.: Αισθάνομαι πολύ άσχημα γιατί είναι η τέταρτη φορά που απειλεί την Ελλάδα ο φασισμός. Πέρασα την σχολική μου ηλικία κάτω από τη δικτατορία του Μεταξά. Αυτή ήταν η πρώτη φορά. Η δεύτερη ήταν η γερμανική και ιταλική κατοχή. Η τρίτη ήταν η χούντα, και τώρα έχουμε την τέταρτη.
 
Μα, δεν είμαστε καλά! Τρελάθηκαν οι Έλληνες που ψηφίζουν αυτούς τους κόπανους, οι οποίοι είναι και καραγκιόζηδες, αλλά είναι και επικίνδυνοι καραγκιόζηδες, γιατί φέρονται παράνομα και εγκληματικά.

Κρ.Π.: Γι’ αυτούς που τους ψηφίζουν, μπορεί να συμβαίνει αυτό που λέγατε πρόσφατα, ότι τελικά στις παράλογες καταστάσεις, οι παράλογες αντιδράσεις είναι αναμενόμενες; Είναι η άγνοια; Τί πιστεύετε;

Ν.Β.: Αυτός ο Κατίδης, ο οποίος χαιρέτησε φασιστικά, ισχυρίζεται ότι δεν ξέρει τι είναι φασισμός. Γεμάτος με απειλητικά τατού και δεν ξέρει τι είναι φασισμός; Αλίμονο, αν κάνουν τους ανήξερους!
 
Ο φασισμός είναι ένα ολοκληρωτικό καθεστώς. Κι ένα ολοκληρωτικό καθεστώς δεν επιτρέπει πρώτα πρώτα καμία ελευθερία. Όλα ελέγχονται από την αστυνομία, από το κράτος και από το εκάστοτε φασιστικό ή ναζιστικό κόμμα. Είναι ένας ολοκληρωτισμός, ο οποίος κατά τον Μάρξ είναι μία φάση του καπιταλισμού. Αλλά δεν το πιστεύω αυτό.

Πιστεύω ότι είναι το αποτέλεσμα του αντισημιτισμού ο οποίος ενεδρεύει στις μικροαστικές τάξεις σε όλες τις χώρες, οι οποίοι θεωρούν ότι η δυστυχία τους οφείλεται στους Εβραίους. Δηλαδή, είναι ένα είδος αποδιοπομπαίου τράγου. Λοιπόν, τώρα, αποδιοπομπαίος τράγος έχουν γίνει οι μετανάστες, αντικαθιστώντας τους Εβραίους. Όχι πως τους Εβραίους δεν τους αντιμετωπίζουν ακόμα με τον ίδιο τρόπο, αλλά για προπαγάνδα κατονομάζουν μόνο τους μετανάστες.

Σήμερα επιτίθενται στους Φιλιππινέζους που εργάζονται τόσα χρόνια στη χώρα μας, και μας βοηθάνε και δεν είναι καθόλου όπως τους κατηγορούν, είτε κλέφτες, είτε ναρκέμποροι, είτε οτιδήποτε άλλο. Και αύριο θα αρχίζουν να χτυπάνε εμάς.

Να έχω ζήσει τρεις δικτατορίες, και να βλέπω να γεννιέται μία τέταρτη, και με τρομοκρατία;

Κρ.Π.: Μία κοινωνία, η οποία έχει ως μόνο μέσον την καταστολή και όχι την θεραπεία ή την πρόληψη των προβλημάτων της, είναι κατά βάση φασιστική; Και επίσης η ανοχή της βίας και η απάθεια(νίπτω τας χείρας μου), δεν δείχνει μία ανάλογη κοινωνία;
 
Ν.Β.: Είναι η χρήση της βίας κατ’ αρχήν. Ότι με τη βία, μπορείς να τιμωρήσεις ή να καλυτερεύσεις την ανθρωπότητα. Κι αυτό το έχουν και τα δύο άκρα. Το είχε και ο Σταλινισμός. Τα δύο άκρα συναντιούνται στη βία και στην αντιδημοκρατική νοοτροπία, η οποία δεν ανέχεται πρώτα πρώτα την ελευθερία του λόγου, δεύτερον την ελευθερία του ατόμου να επιλέξει τον τρόπο της ζωής του, και ούτω κάθε εξής. Δηλαδή, κανενός είδους ελευθερία.

Όλα πρέπει να καθοδηγηθούν από ένα κόμμα το οποίο έχει δόγματα ρατσιστικά, ολοκληρωτικά, και πρέπει να υποταχθούν όλοι στον αρχηγό, σε έναν οποιοδήποτε αρχηγό, τρελό ή ηλίθιο –ανάλογα-, ο οποίος θα τους οδηγήσει στην καταστροφή. 

Εδώ, λοιπόν, πρόκειται περί άγνοιας; Αυτοί οι άνθρωποι που ψήφισαν αυτούς τους μασκαράδες, επιδεικνύουν άγνοια; Όμως, δεν επιδεικνύουν, μόνον, δήθεν – υποτίθεται, οργή απέναντι στο διαφθαρμένο πολιτικό καθεστώς.

Πιστεύω ότι το κάνουν σε μία ψυχολογική κατάσταση, η οποία είναι αντικοινωνική. Υπάρχει πάντοτε μία μνησικακία για τον άλλον, ο οποίος περνάει καλύτερα από εμάς(είτε φανταστικά είτε πραγματικά). Αυτά παίζουν μεγάλο ρόλο σ’ αυτή την ψυχολογία.

Αλλά η θεραπεία μιας τέτοιας ψυχολογίας δεν είναι το να φέρεις στο προσκήνιο ένα τελείως βάρβαρο ιδεολόγημα, το οποίο αποδείχθηκε το πιο καταστροφικό στην ιστορία του ανθρώπου! Ο Χίτλερ ήταν ένας καραγκιόζης κατά βάθος, αλλά πιο επικίνδυνος καραγκιόζης δεν έχει γίνει στην ιστορία, πλην του Καλιγούλα.

Αυτή η τρέλα μεταδίδεται μέσα στην ιστορία από γενεά σε γενεά, με πολύ πιο χαμηλούς τόνους φυσικά, αλλά καμιά φορά ξεσπάνε και πολύ βίαιες καταστάσεις, αναλόγως τον περιστάσεων.

Τώρα οι περιστάσεις στην Ελλάδα είναι αισχρές, βέβαια. Μας έχουν στριμώξει στον τοίχο οι Ευρωπαίοι, κυρίως οι Γερμανοί, οι οποίοι καθοδηγούν την Ευρώπη σήμερα, και τα αποτελέσματα είναι όπως τα βλέπουμε: Ανεργία, απολύσεις, μείωση μισθών και συντάξεων, φτώχεια, ύφεση.

Όλα αυτά, έρχονται κυρίως από τη Γερμανία. Αλλά η οργή, δεν προσανατολίζεται προς τα εκεί που προέρχεται. Μπορεί να υπέβοσκε μία φασιστική νοοτροπία, αλλά όχι κι έτσι. Αυτό είναι πολύ διαφορετικό φαινόμενο. Είναι πλέον ένα παρακράτος, ένα μιλιταριστικό συγκρότημα.
 
Κρ.Π.: Τι θα λέγατε για τις αυταρχικές και  φασιστικές νοοτροπίες;
 
Ν.Β.: Το αυταρχικό στοιχείο στον άνθρωπο το έχει αναλύσει ο Φρόυντ και είναι ο σαδισμός. Το αντίθετό του είναι ο μαζοχισμός. Αλλά αυτά τα δύο πάνε μαζί.

Διότι συνήθως όλοι αυτοί κάνουν τον νταή στους τελείως απροστάτευτους και αδύναμους, οι οποίοι δεν έχουν τα μέσα να αμυνθούν και δεν προστατεύονται από το κράτος και από τη δημοκρατία, που υποτίθεται ότι έχουμε. 

Πρόκειται περί αυτού που ονομάζουν οι Άγγλοι, bullies. Δηλαδή, άνθρωποι που αισθάνονται ισχυροί απέναντι στους ανίσχυρους και όταν βρεθούν μπροστά σε πιο ισχυρούς από αυτούς, τότε γίνονται λαγοί και υποτάσσονται. Τρείς αξιωματικοί πέρασαν μέσα από το διαμέρισμά μου σε επιταγμένο δωμάτιο, και τους είδα πως φερόντουσαν. Θυμάμαι έναν από αυτούς που είχε γυρίσει μεθυσμένος μια μέρα, κι έπεσε στα πόδια της μάνας μου(η οποία ήξερε γερμανικά) παρακαλώντας την να μην τον καταδώσει στην Κομαντατούρα, γιατί θα τον έστελναν στη Ρωσία(κι αυτό ήταν που έτρεμαν).

Είμαι πάρα πολύ εξοργισμένος, μ’ αυτά τα τελευταία περιστατικά, και αφορούν πρόσωπα τα οποία εργάζονται και για μένα.

Είναι πολύ κοντά πια. Δεν είναι κάτι το οποίο μπορείς να το εξορίσεις, να πεις ότι συμβαίνει αλλού. Συμβαίνει μέσα στα δικά μας τα σπίτια.
 
Πάνω σε όλα αυτά που είπα μπορεί να γίνει μεγάλη ανάλυση, διότι αυτά τα θέματα έχουν αναλυθεί με πολύ περισσότερες λεπτομέρειες στο παρελθόν, που εξηγούν πώς γεννιούνται αυτά τα κίνητρα και πως εμφανίζονται στην κοινωνία. Είπα άκρες μέσες, αλλά αρκούν κι αυτές για να καταλάβουν μερικοί οι οποίοι δεν θέλουν να αλλάξουν μυαλά.
 
Κρ.Π.: Μα, γι αυτό δεν τους ψήφισαν; Το πιθανότερο δεν είναι ότι θα χαρούν;

Ν.Β.: Αυτοί που θα χαρούν ακούγοντας αυτά τα γεγονότα, αύριο θα κλάψουν όταν δούν ότι θα ξεχαρβαλωθούν όλα, και θα έχουμε εμπόλεμη κατάσταση μέσα στην χώρα μας.  Αύριο θα κλάψουν, όπως κλάψαν οι Γερμανοί όταν τους βομβάρδισαν οι σύμμαχοι.

Κρ.Π.: Με τη βία και το έγκλημα δεν κερδίζει αυτός που έχει δίκιο, αλλά εκείνος που ασκεί τη μεγαλύτερη βία. Ο νόμος της ζούγκλας;
 
Ν.Β.: Η βία είναι απαράδεκτη, εκτός αν πρόκειται περί άμυνας. Είναι έγκλημα να γίνεται με τον τρόπο που βλέπουμε σήμερα, και από όργανα της επίσημης κυβέρνησης αλλά και όργανα παραστρατιωτικά όπως είναι αυτό το υποτιθέμενο κόμμα, το οποίο παρανομεί από κάθε άποψη.

Στις κοινωνίες που έχουν βγει από τέτοιες καταστάσεις, είναι πολύ περίπλοκο το τι γίνεται… Διότι τα ίχνη και τα κατάλοιπα μιας τέτοιας μεγάλης σύγκρουσης είναι τα επακόλουθα μιας πόλωσης φανατισμού και λανθασμένων στρατηγικών.

Τα παραδείγματα είναι πολλά, ξεκινώντας από τη Γαλλική Επανάσταση(η οποία κατέληξε σε μια φοβερή τρομοκρατία όπου την πλήρωσαν και οι τρομοκράτες), αλλά και τόσες άλλες εμφύλιες συγκρούσεις που έχουν γίνει. Ο Θουκυδίδης λέει, στην αρχή του Πελοποννησιακού πολέμου ότι το πρώτο θύμα του εμφυλίου πολέμου, είναι η αλήθεια. Διότι και οι δύο πλευρές ισχυρίζονται ότι την κατέχουν.

Κρ.Π.: Εννοείτε ότι αυτοί που καταδιώκονται μπορεί να αντισταθούν και να αντιδράσουν και στο τέλος η κοινωνία να χωριστεί στα δύο;

Ν.Β.: Ναι, τέτοιες καταδιώξεις καταλήγουν σε εμφύλιο. Όταν υπάρχει μία ομάδα η οποία καταδιώκει μία άλλη που είναι ανυπεράσπιστη, όπως ήταν οι Εβραίοι στην Γερμανία, δεν μιλάμε για εμφύλιο αλλά για καταδίωξη.

Και όταν ο άλλος δεν μπορεί να αμυνθεί και γίνεται θύμα, η αδικία είναι κατάφορη. Αν όμως μπορέσει να αμυνθεί αυτό είναι άλλη κατάσταση, είναι αντίσταση πλέον σε μία κατάσταση βίας. Αυτό γίνεται με τους αντάρτες σε μία αντίσταση. Να μην μπερδεύουμε τους όρους, γιατί από εκεί ξεκινάνε όλες οι παρεξηγήσεις.

Άλλο είναι η καταδίωξη, και άλλο ο εμφύλιος. Μπορεί λοιπόν, στο τέλος να οδηγηθεί σε εμφύλιο αυτή η κατάσταση, αλλά ο αίτιος θα είναι ο αρχικός διώκτης. Και στον ελληνικό εμφύλιο, τότε, ο αίτιος ήταν η Γερμανία, ο αρχικός διώκτης, και όλοι οι Έλληνες δοσίλογοι και υπερασπιστές τους στη συνέχεια.

Όταν υποτίθεται ότι παίρνει τη «δικαιοσύνη» στα χέρια του κάποιος και καταδιώκει τους αδύναμους… και δυστυχώς, σε ένα κράτος που έχει μία αδύναμη κυβέρνηση που μοιάζει με την κυβέρνηση της Βαϊμάρης… τα πράγματα γίνονται επικίνδυνα.