Για τις επιθέσεις που δέχεται το τελευταίο διάστημα απαντά η ειδικής γραμματέας του υπουργείου Παιδείας, Θάλεια Δραγώνα, με συνέντευξή της στο «ΚΑΝΑΛΙ 1» του Πειραιά. Η κ. Δραγώνα χαρακτηρίζει τις επιθέσεις προς το πρόσωπό της «μια κατασκευασμένη διαδικασία, η οποία κλιμακώνεται από την 1η ημέρα που τοποθετήθηκε με ψευδή επιχειρήματα».

«Υπάρχουν αποσπάσματα από ένα βιβλίο μου που έγραψα το 1997 που δεν ενόχλησε κανέναν μέχρι σήμερα, αντιθέτως το 1997 όταν είχε βγει, είχε και πολύ κολακευτικά κριθεί από την επιστημονική κοινότητα και ξαφνικά φτιαγμένες, κατασκευασμένες φράσεις, ψευδής απομονώνονται και συντίθενται, καινούργιες φράσεις για τις οποίες υποτίθεται πως εγώ καλούμαι να απολογηθώ και να θεωρηθώ ότι έχω μειωμένη εθνική ακεραιότητα», τον΄ζει η κ. Δραγώνα.

Απαντώντας σε ερώτηση του δημοσιογράφου για την πηγή αυτών των επιθέσεων, σημειώνει ότι «Δεν αφορά εμένα, είναι τελείως πολιτικό, δεν είναι άμοιρο ούτε του εκλογικού αποτελέσματος και της ύπαρξης μίας νέας, τολμηρής και προοδευτικής κυβέρνησης, ούτε άμοιρο των εσωτερικών προβλημάτων της δεξιάς παράταξης αυτή τη στιγμή. Μ’ αυτό συνδέεται και με την κατασκευή ενός «κυνηγιού μαγισσών» που εξυπηρετεί αυτές τις καταστάσεις αυτή τη στιγμή. Είναι πιθανό το ΛΑΟΣ να αισθάνεται ότι χάνει τα ποσοστά του και θέλει με έναν τρόπο να τα ξανανεβάσει».

Σχολιάζοντας το γεγονός ότι και στελέχη της ΝΔ στρέφονται εναντίον, τονίζει ότι «Όταν αναγκάζεται η ΝΔ να στρέφεται πιο δεξιά – δεν το είδαμε μετά τις ευρωεκλογές, το αποτέλεσμα το ανεβασμένο, ας πούμε, του ΛΑΟΣ, δεν είδαμε τη ΝΔ να «τρέχει» πίσω από το ΛΑΟΣ; Όλοι εκεί φοβούνται πως θα φύγουν οι ψήφοι, αν θα πάνε πιο δεξιά, από τη μία ή από την άλλη δεξιά μεριά».

Η ειδική γραμματέας υπογραμμίζει ότι αισθάνεται ότι έχει απόλυτη κάλυψη από την κυβέρνηση, καθώς και από την υπουργός Παιδείας, Α. Διαμαντοπούλου. Ως τον πιο «απτό» λόγο επισημαίνει το γεγονός ότι «είμαι στη θέση μου και δεν εκφράστηκε ποτέ κανενός είδους αμφιβολία, άρα δεν μου ζητήθηκε ποτέ από το υπουργείο ή από την κυβέρνηση να αποδείξω ότι δεν είμαι ελέφαντας. Το δεύτερο είναι ότι και η κα Διαμαντοπούλου, πολύ συγκροτημένα, τέσσερις φορές μέσα στη Βουλή, απάντησε σε ερωτήσεις, ο κος Πάγκαλος, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, απάντησε όπως έπρεπε στον κ. Καρατζαφέρη. Δεν έχω καμία ένδειξη ότι κάνει πίσω σε τίποτα από την πολιτική της, η κυβέρνηση, αυτά όλα συναρτώνται και με τη συζήτησε που γίνεται τώρα για το μεταναστευτικό, είναι όλα μία ίδια πολιτική. Και νομίζω ότι ο κος Παπανδρέου είναι απολύτως αποφασισμένος να προχωρήσει τις πολιτικές του, είτε κάποιος τις θεωρεί πιο σκληρές, είτε άλλος τις θεωρεί πιο μαλακές, αλλά είναι απολύτως αποφασισμένος να τις προχωρήσει».

Σχετικά με τα όσα της «καταμαρτυρούν» για την προσπάθεια που έκανε στη Θράκη για την προώθηση της διαπολιτισμικής εκπαίδευσης, αλλά και το γεγονός ότι ενώ τότε είχε επαινεθεί, σήμερα δέχεται επιθέσεις για αυτό τον λόγο, η κ. Δραγώνα απαντά: «Ποιο είναι το διακύβευμα… Στη Θράκη δούλεψα πάνω από 10 χρόνια, σε ένα ομολογουμένως πολύ επιτυχημένο πρόγραμμα και πολύ δύσκολο, το οποίο στόχο είχε την ελληνομάθεια των παιδιών της μειονότητας και την ένταξή τους στην κοινωνία μέσα από την εκπαίδευση, τα αποτελέσματα ήταν πραγματικά θεαματικά, δηλαδή η σχολική διαρροή που ήταν τεράστια – εξακολουθεί και είναι πολύ μεγάλη σε σχέση με τον υπόλοιπο μέσω όρο της χώρας – δηλαδή να φανταστείτε το 2000 η σχολική διαρροή από την υποχρεωτική εκπαίδευση ήταν 65% για τα παιδιά της μειονότητας, όταν ο εθνικός μέσος όρος ήταν 6% και με αυτό το πρόγραμμα και με άλλα μέτρα της κυβέρνησης κατάφερε να πέσει μέσα σε λίγα χρόνια, μέσα σε έξι χρόνια, από το 65% στο 30%. Αυτά είναι θεαματικά δεδομένα για την εκπαίδευση που αλλάζει αργά. Η πρόσβαση των παιδιών στο Γυμνάσιο, στο Λύκειο, δηλαδή, μιλάμε για συγκλονιστικούς αριθμούς. Μέσα σε 10 χρόνια, τετραπλασιάστηκε η πρόσβαση των παιδιών στο Γυμνάσιο».

«Οι «πατριώτες» ψάχνουν πάντα κάτι που να μοιάζει εκφοβιστικό, άρα το να ασχολείται κανείς με τη μειονότητα είναι από μόνο του ένα θέμα, τι να πω… «εθνικά ύποπτο». Μία βαθύτερη ρητή ή άρρητη επιθυμία είναι «ας την αγράμματη, ας την στο περιθώριο», αν και αυτά είναι πολύ πεπαλαιωμένες απόψεις γιατί αποδείχτηκαν και τελείως αναποτελεσματικές και μιλάμε για 20 χρόνια πριν. Κατάλαβε η ελληνική πολιτεία εδώ και 20 χρόνια ότι αυτή ήταν μία «στραβή» πολιτική και την ανέκρουσε και νομίζω ότι έχει αρχίσει και βλέπει πάρα πολλά σημαντικά αποτελέσματα. Δηλαδή το 1996 έκανε αυτή την σχετική διάκριση για την είσοδο των παιδιών στη τριτοβάθμια εκπαίδευση, αυτό έφερε μία τρομερή αλλαγή. Πρόσφατα υπογράφηκε η δυνατότητα πρόσληψης στο δημόσιο, δηλαδή πράγματα που είναι λίγο αυτονόητα και σιγά – σιγά, παίρνουν μορφή. Και εδώ που τα λέμε, τα αγκαλιάζουν και τα δύο μεγάλα κόμματα, δηλαδή αυτά που ακούγονται είναι μόνο ακραίες θέσεις», συνεχίζει.

Η ειδική γραμματέας τονίζει ότι δεν της είναι ευχάριστες οι επιθέσεις, ωστόσο, όπως σημειώνει, «Είμαι ακαδημαϊκή διδάσκαλος. Από την άλλη μεριά, έχω στη ζωή μου ασχοληθεί, παρόλο που το πανεπιστήμιο είναι ένας ασφαλής χώρος, έχω πάντα ασχοληθεί με δύσκολα θέματα, όχι με εύκολα. Γιατί πάντα – επειδή είμαι και κοινωνική ψυχολόγος και όχι ιστορικός, όπως λένε – η ψυχολογία είναι μία εφαρμοσμένη επιστήμη κι έχω πάντα ασχοληθεί με δύσκολα. Αντέχω πάντα στο βαθμό που αυτά που κάνω είναι αποδεκτά από τη συλλογικότητα μέσα στην οποία είμαι ενταγμένη, δηλαδή αν ο χώρος μέσα στον οποίο βρίσκομαι και δρω με έβαζε σε κάποια επερώτηση θα ήταν πολύ δύσκολο να αντέχω, έτσι τώρα αντέχω. Επενδύω και με πάθος σε αυτά που κάνω».