Στη χώρα του Σαρκοζί βρίσκονται από την Τετάρτη ο Λένιν και ο Μάο. Γι’ αυτό φρόντισε ο Αριστερός πρόεδρος του μητροπολιτικού δήμου του Μονπελιέ, Georges Frêche. Στη νέα συνοικία Odysseum εγκαταστάθηκαν αγάλματα μεγάλων ανδρών του 20ου αιώνα. Ανάμεσα σε αυτά κι ένα άγαλμα του Λένιν.

Ads

Την ώρα που ο Γάλλος πρωθυπουργός, Νικολά Σαρκοζί, δείχνει – όχι απλώς το πιο συντηρητικό αλλά το πιο σκληρό του πρόσωπο εξαπολύοντας διώξεις κατά των Ρομά και «πόλεμο κατά του εγκλήματος» με νέα μέτρα που προβλέπουν τη στέρηση της γαλλικής υπηκοότητας σε όσους μετανάστες διαπράττουν εγκλήματα ή εκτίουν ποινή φυλάκισης άνω των 30χρόνων, ο πρόεδρος του Μονπελιέ «στήνει άγαλμα» σε σπουδαίες μορφές της σύγχρονης ιστορίας, που συνήθως δεν αποκτούν τη δική τους ξεχωριστή θέση σε χώρες σαν κι αυτή. Πιθανόν να μην είναι ο καλύτερος φίλου του πρωθυπουργού…

Στο Μονπελιέ πάντως έχουν ήδη στηθεί πέντε χάλκινα αγάλματα ύψους έως και 3,3 μέτρα τα οποία αντιπροσωπεύουν τους Jean Jaures, Winston Churchill, Charles de Gaulle, Franklin Roosevelt και Vladimir Lenin. Τα επίσημα εγκαίνια θα πραγματοποιηθούν στα μέσα Σεπτεμβρίου. Η ανάθεση αφορά συνολικά δέκα γλυπτά. Οι Mahatma Gandhi, Nasser, Golda Meir, Mao Tse-Tung και Nelson Mandela πρόκειται να παραδοθούν στα τέλη του 2011 από το γλύπτη Francois Cacheux.

Η απόφαση του Georges Frêche συνάντησε αντιδράσεις, κυρίως στο πλαίσιο της δημοτικής αντιπολίτευσης, η οποία έχει καταγγείλει το κόστος των γλυπτών, το οποίο υπολογίζεται σε 200.000 ευρώ το καθένα. Στο πλευρό τους βρέθηκαν και οι Πράσινοι.

Ads

Προς απάντηση σε όσους μπαίνουν στον πειρασμό να καταδικάσουν τις επιλογές του Λένιν και του Μάο, ο George Frêche υποστήριξε ότι δεν ήταν «αιματηροί δικτάτορες».

Για τον Λένιν δήλωσε ότι «είναι ο άνθρωπος που άλλαξε τον κόσμο τον 20ο αιώνα. Στην ιστορία του Λένιν υπάρχουν δύο κορυφαίες στιγμές: η Οκτωβριανή Επανάσταση την οποία εκείνος – αν και δεν ήταν μόνος – ενσάρκωσε και η αποαποικιοποίηση που ξεκίνησε το 1917 κι άλλαξε τον κόσμο. Χωρίς το 1917 δεν θα υπήρχε η αποαποικιοποίηση της Αφρικής, της Ινδίας, της Κίνας και γενικά των χωρών που ο κόσμος ονομάζει ‘αναπτυσσόμενες’».

Όσο για τον Μάο, «Η Πολιτιστική Επανάσταση ήταν μια καταστροφή για την Κίνα, αλλά η ιστορία θα την ξεχάσει. Η Ιστορία θα θυμάται ότι ο Μάο έδωσε στην Κίνα αξιοπρέπεια. Ήταν ο άνθρωπος που ηγήθηκε του κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος και οδήγησε τον στρατό του στο Πεκίνο. Κατόπιν αποδείχτηκε ένας πολύ κακός κυβερνήτης».